CULTIVATING THE MORALITY AND ETHICS OF MONKS FOR STUDENTS AT BENJAMARACHUTIT SCHOOL, RATCHABURI PROVINCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were 1) to study the level of cultivating the morality and ethics of monks for students at Benjamarachutit School, Ratchaburi Province, 2) to compare the student’s opinions toward cultivating the morality and ethics of monks for students at Benjamarachutit School, Ratchaburi Province by classifying according to personal factors of respondents and (3) to study problems, obstacles and suggestions of cultivating the morality and ethics of monks for students at Benjamarachutit School, Ratchaburi Province. The research methodology was a mixed method research. In part of the quantitative research, a questionnaire was used as a tool to collect field data from 216 high school students at Benjamarachutit School, Ratchaburi Province, data was analyzed by finding frequency, percentage, mean, standard deviation, hypothesis was tested by t-test, f-test, one-way ANOVA and in part of qualitative research, document analysis and the interview form were used as the tools for collecting field data from 9 key informants and analyzing the data with contextual content analysis techniques. The results showed that 1) The level of cultivating the morality and ethics of monks for students at Benjamarachutit School, Ratchaburi Province, in general, was at high level with an average of 4.41, when considering individually, it was found that cultivating the morality and ethics of monks in all eight aspects were at high level: (1) diligence (2) thriftiness (3) honesty (4) discipline (5) politeness (6) cleanliness (7) unity and (8) kindness and this kindness had the highest average of 4.41, and the thriftiness had the lowest average of 4.08. 2) The comparison of student’s opinions toward cultivating the morality and ethics of monks for students at Benjamarachutit School, Ratchaburi Province by classifying according to personal factors of respondents was found that personal factors were gender, academic performance, parents’ occupation, and income had opinions cultivating the morality and ethics of monks for students at Benjamarachutit School, Ratchaburi Province, in general was no different, therefore rejected the research hypothesis. 3) The problems, obstacles of cultivating the morality and ethics of monks for students at Benjamarachutit School, Ratchaburi Province was found that the students were not enthusiastic about doing various activities, did not plan on spending things wisely, helped their peers in the wrong way, such as copying homework, some students did not plan on doing homework and some groups did not do and submit their homework. Therefore, the suggestions for promoting the cultivating the morality and ethics of monks for students at Benjamarachutit School, Ratchaburi Province were that teachers, monks and parents must cooperate in cultivating students’ behaviors to have the eight attributes both at school and home, and the monks should apply the Dhamma principles for everyday life of students by emphasizing on the understanding of them, cultivating morals and ethics to be up-to-date in modern times, appreciating the importance, necessity of the use of Dhamma principles in life to be able to live in society happily.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ส่งมาขอรับการตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ จะต้องไม่เคยตีพิมพ์หรืออยู่ระหว่างการพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิเพื่อตีพิมพ์ในวารสารอื่น รวมทั้งผู้เขียนจะต้องคำนึงถึงจริยธรรมการวิจัย ไม่ละเมิดหรือคัดลอกผลงานของผู้อื่นมาเป็นของตนเอง ซึ่งทางวารสารฯ ได้กำหนดความซ้ำของผลงาน ด้วยโปรแกรม CopyCat เว็บ Thaijo ในระดับ ไม่เกิน 25%
ในกรณีที่ บทความวิจัยมีกระบวนการวิจัยเกี่ยวข้องกับมนุษย์ ผู้นิพนธ์จะต้องส่งหลักฐานการรับรองจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์มาประกอบการลงตีพิมพ์ด้วยจึงจะได้รับการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสาร
ผู้เขียนบทความจะต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ์การเสนอบทความเพื่อตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ รวมทั้งระบบการอ้างอิงต้องเป็นไปตามหลักเกณฑ์ของวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ โดยรวมทั้งทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์และวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์
References
กิติพงษ์ แซ่เจียว. (2556). การศึกษาบุญนิยมกับคุณธรรมพื้นฐาน 8 ประการ ของนักเรียนเครือข่ายโรงเรียนสัมมาสิกขา. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศีลปกร.
ธีปภา สารพงษ์. (2562). การพัฒนาการมีส่วนร่วมเพื่อพัฒนาคุณธรรมพื้นฐาน 8 ประการของนักเรียนระดับประถมศึกษา โรงเรียนบ้านขวัญพัฒน์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราฎธานี เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราภัฏสุราษฎร์ธานี.
ปรีดา พลวงษาธนกุล. (2561). การจัดการเรียนรู้กลุ่มสาระสังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม เพื่อส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมด้านพลเมืองที่ดีของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาขอนแก่น เขต 5. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พรพิทักษ์ เห็มบาสัตว์ และวรรณพล พิมพะสาลี. (2563). แนวทางการปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมในสังคมไทย. วารสารด้านการบริหารรัฐกิจและการเมือง. 9(2). 66-67.
พระครูพิศาลจริยากร เลขธมฺโม. (สังข์ขาว). (2562). ปัญหาพฤติกรรมและการจัดการในปัจจุบันของสังคมไทย. วารสารมนุษย์ศาสตร์ปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 5(2). 138-139.
พระครูเวฬุวนาภิรมย์ (ทวีป กิตฺติสาโร). (2564). การปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมแก่เยาวชนของสถานบันครอบครัวในตำบลคลองตาคต อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาชานนท์ ชัยมงคล. (2561). การศึกษาพัฒนาคุณธรรมของนักเรียนโรงเรียนอนุบาลวัดปรินายก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ศึกษาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเกริก.
พระมหาบริบูรณ์ ปริสุทฺโธ (อดศร). (2561). การพัฒนากิจกรรมการส่งเสริมเศรษฐกิจพอเพียงของสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษา สังกัดองค์กรส่วนท้องถิ่นจังหวัดสมุทรปราการ. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาวิจิตร อินฺทธมฺโม (พิศเพ็ง). (2561). แนวทางการพัฒนาคุณลักษณะนักเรียนตามหลักกุศลกรรมบถ 10 สำหรับโรงเรียนประถามศึกษา อำเภอเมือง จังหวัดนนทบุรี. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาวิษณุ วิสุทฺธิเมธี (ใยเกตุ). (2553). การพัฒนาคุณธณรมจริยธรรมโดยผ่านกิจกรรมการเรียนการสอนของนักเรียนโรงเรียนประถมศึกษา สำนักเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาฉะเชิงเทรา เขต 2. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมะลิ ชิตธมฺโม (ท้วมประเสริฐ). (2561). แนวทางการพัฒนาจริยธรรมของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสมุทรปราการ เขต 6. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระสมพร สมจิตฺโต (อ่อนไธสง). (2562). การส่งเสริมเด็กและเยาวชนในการเข้าร่วมกิจกรรมทางพระพุทธศาสนาของพระสงฆ์ อำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิ. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มนตรี สหชัยรุ่งเรือง. (2564). การส่งเสริมการมีส่วนร่วมของคนรุ่นใหม่ในการจัดกิจกรรมทางพระพุทธศาสนา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 8(7). 29-30.
สุกรี บุญเทพ และหมัดเฟาซี รูบามา. (2563). พฤติกรรมด้านคุณธรรมจริยธรรมของนักศึกษา คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ ประจำปีการศึกษา 2563. วารสารหาดใหญ่วิชาการมหาวิทยาลัยหาดใหญ่. 18(1). 481-482.
