อิทธิพลของส่วนประสมทางการตลาดบริการเพื่อสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขัน จากนักท่องเที่ยวจีน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ วัตถุประสงค์เพื่อ (1) สำรวจพฤติกรรมการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวจีนที่เดินทางเข้ามาท่องเที่ยวในประเทศไทย (2) เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบของส่วนประสมทางการตลาดบริการจากการประเมินของนักท่องเที่ยวจีนและ (3) ศึกษาตัวแบบอิทธิพลของส่วนประสมทางการตลาดบริการเพื่อสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขัน จากนักท่องเที่ยวจีน ผู้วิจัยใช้เทคนิคการวิจัยเชิงปริมาณ เก็บข้อมูลจากเก็บข้อมูลนักท่องเที่ยวชาวจีนที่เคยมาเที่ยวเมืองไทย จำนวน 400 ราย ด้วยวิธีการเลือกตัวอย่างแบบสะดวก สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลประกอบไปด้วย ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันลำดับที่สอง และ ตัวบ่งชี้หลายตัวและแบบจำลองหลายสาเหตุ ด้วยสมการเชิงโครงสร้าง ผลการวิจัยพบว่า
1) พฤติกรรมการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวจีนที่เดินทางเข้ามาท่องเที่ยวในประเทศไทย พบว่าผู้ที่เข้ามาท่องเที่ยวท่องเที่ยวในประเทศไทยร่วมกับนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่คือ ครอบครัวและญาติ วัตถุประสงค์หลักในการเดินทางเข้ามาท่องเที่ยวใประเทศไทยคือมาพักผ่อน แหล่งท่องเที่ยวที่มีความประทับใจมากที่สุด คือ แหล่งท่องเที่ยวที่สวยงามและหลากหลาย ค่าใช้จ่ายต่อครั้ง/คน ในการเดินทางเข้ามาท่องเที่ยวในประเทศไทยคือ 5,001-10,000 หยวน การใช้จ่ายเกี่ยวกับการซื้อสินค้าที่ระลึกส่วนใหญ่ คือเครื่องสำอาง จำนวนการเดินทางมาท่องเที่ยวในประเทศไทย คือ 3-4 ครั้ง จำนวนวันที่ท่านพำนักในประเทศไทยคือ 3-5 วัน ช่วงเวลาส่วนใหญ่ที่ท่านเดินทางมาท่องเที่ยว คือ วันหยุดปลายสัปดาห์ แหล่งรับข้อมูลการท่องเที่ยวเมืองไทย คือ โซเชียลเน็ตเวริ์ก และ สถานที่พักในการมาท่องเที่ยวในประเทศไทย คือ บ้านญาติเพื่อน
2) การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน พบว่าส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการท่องเที่ยวตามทัศนะของนักท่องเที่ยวจีนจะประกอบไปด้วย ด้านราคา ด้านช่องทางการจัดจำหน่าย และด้านการส่งเสริมการตลาดตามลำดับ
3) ตัวแบบอิทธิพลของส่วนประสมทางการตลาดบริการเพื่อสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขัน จากนักท่องเที่ยวจีน ประกอบไปด้วย ช่องทางการจัดจำหน่าย (β=0.97) ลักษณะทางกายภาพ (β=0.65) การส่งเสริมการตลาด (β=0.33) กระบวนการ (β=0.28)ผลิตภัณฑ์ (β=0.27) ราคา (β=0.17) ในขณะที่ปัจจัยบุคลากร จะส่งผลอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (β=0.09) สมการมีอำนาจในการพยากรณ์ร้อยละ 94
*,** อาจารย์ โครงการทวิปริญญาโททางรัฐประศาสนศาสตร์ และบริหารธุรกิจ คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง กรุงเทพฯ 10240
Corresponding author: surasaek_p@yahoo.com
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและข้อคิดเห็นของบทความที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้เป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2558). ยุทธศาสตร์ด้านการท่องเที่ยวของประเทศไทย พ.ศ. 2558 – 2560. [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 25 มกราคม 2564. จาก http://www.mots.go.th/ewt_dl_link.php?nid=7114
คุณากร เหวิน. (2556). กฎหมายการท่องเที่ยวใหม่จีนกระทบราคาทัวร์พุ่ง ทัวร์สิงคโปร์-มาเลเซีย-ไทย กว่า 10,000 หยวน. [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 25 มกราคม 2564. จาก http://www.thaibizchina.com/thaibizchina/th/china-economic-business/result.php?SECTION_ID=497&ID=13183
ฉัตยาพร เสมอใจ. (2550). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด (มหาชน).
แนวหน้า.(2563). เอกชนชี้ท่องเที่ยวเริ่มฟื้นตัว จีนอยากมาไทยมากสุดหลังโควิดจบ. [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ
มกราคม 2564. จากhttps://www.naewna.com/business/532042
เลิศพร ภาระสกุล. (2558). แรงจูงใจและทัศนคติที่ส่งผลต่อความพึงพอใจโดยรวมของนักท่องเที่ยว ชาวจีนต่อการท่องเที่ยวประเทศไทย. [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 25 มกราคม 2564. จาก http://www.dpu.ac.th/dpurc/ assets/ uploads/public/bosn62ukr74skks0gk.pdf
ศิวารัตน์ ณ ปทุม และคณะ.(2550). พฤติกรรมผู้บริโภคชั้นสูง. กรุงเทพฯ: โอเชี่ยน บุค มาร์ท.
สุภรณ์ อัตถาวงศ์ เกรียงไกร โพธิ์มณี ขวัญมิ่ง คําประเสริฐ และ สุภาภรณ์ พรหมฤาษี. (2564). ยุทธศาสตร์
การพัฒนาธุรกิจท่องเที่ยวทางแม่น้ำเจ้าพระยาสำหรับนักท่องเที่ยวชาวจีนในเขตกรุงเทพมหานคร.
วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ. 6(2). 361-374.
อัครพงศ์ อั้นทอง และ มิ่งสรรพ์ ขาวสอาด. (2554). ภาพลักษณ์และประสบการณ์ของนักท่องเที่ยวต่างชาติใน
ตลาดที่สำคัญของประเทศไทย. วิทยาการวิจัยและวิทยาการปัญญา. 9(1). 27-41.
อารีวรรณ บัวเผื่อน และ สุดาพร กุณฑลบุตร. (2562). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจ
ของนักท่องเที่ยวชาวจีนในการมาท่องเที่ยวประเทศไทยกรณีศึกษา สถานที่ท่องเที่ยวในจังหวัดชลบุรี.
Journal of Management and Development Ubon Ratchathani Rajabhat University.
(2). 199-223.
Besanko, D., Dranove, D., Shanley, M. and Schaefer, S. (2004). The Economics of Strategy. (3rd ed.). USA: John Wiley and Sons, Inc.
Ciriković, E. (2014). Marketing Mix in Tourism. Academic Journal of Interdisciplinary Studies, 3(2), 111. Retrieved January 20, 2022. from https http://www.richtmann.org/journal/index.php/ajis/article/view/2955
Cronbach, L. J. (1974). Essentials of psychological testing. (3rd ed). New York: Harper & Row.
David, F. R. and David, F. R. (2015). Strategic Management: A Competitive Advantage Approach, Concepts and Cases. (15th ed.). Boston: Pearson Education.
Gronroos, C. (1978), A Service‐Orientated Approach to Marketing of Services. European Journal of Marketing, 12 (8). 588-601.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J. & Anderson,R. E. (2010). Multivariate Data Analysis.
(7th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Heizer, J. and Render, B. (2014). Operation Management: Sustainability and Supply Chain Management. (11th ed.). Boston: Pearson Education.
Holloway, J. C. (2012). The Business of Tourism. (9th ed.) Pearson Education Canada
Kar, S. B. (2011). Communications and marketing in health and family planning programs.
Marketing and Preventive Health Care: Interdisciplinary and Interorganizational
Perspectives, 28. 674 - 690
Kotler: and Armstrong, G. (2010). Principles of Marketing. (13 th. ed.). Pearson.
Kotler. (1997). Marketing Management: Analysis, Planning, Implementation and Control. (9th ed). New Jersey: A Simon & Schuster Company.
Mellow yellow. (2558). นักท่องเที่ยวชาวจีน ศักยภาพที่ไทยต้องจับตามอง. [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 25 มกราคม 2564. จาก https://www.marketingoops.com/reports/high-value-chinese-tourist/
Peijun Han. (2563). แนวทางการพัฒนาความภักดีด้านการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวจีนในประเทศไทย.
วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม, 7(1). 92-106.
Saloner, G., Shepard, A. and Padolny, J. (2001). Strategic Management. New York: John Wiley and Sons.
Thaipublica. (2559). The China Wave คลื่นจีนบุกไทย. [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 25 มกราคม 2564. จาก http://thaipublica.org/2016/04/the-china-wave-1/
Weaver D. and Oppermann M., (2000). Tourism management. Brisbane [etc.]: John Wiley & Sons.
