ทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการดำเนินนโยบายเมาไม่ขับในพื้นที่ อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลกับทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการดำเนินนโยบายเมาไม่ขับในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา เพื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านสื่อมวลชนกับทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการดำเนินนโยบายเมาไม่ขับในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา และ เพื่อเสนอแนะแนวทางการเสริมสร้างทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการดำเนินนโยบายเมาไม่ขับในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา ในการวิจัยในครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ จำนวนกลุ่มตัวอย่าง 385 ตัวอย่าง โดยวิธีการคัดเลือกแบบบังเอิญ และใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การทดสอบความแปรปรวนแบบทางเดียว และเทคนิคการวิเคราะห์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน
ผลการศึกษา พบว่า ปัจจัยส่วนบุคคล ด้านเพศ และอายุที่แตกต่างกันมีทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการดำเนินนโยบายเมาไม่ขับในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมาไม่แตกต่างกัน ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ซึ่งไม่เป็นไปตามสมมติฐานที่ตั้งไว้ ปัจจัยส่วนบุคคลด้านระดับการศึกษาและรายได้เฉลี่ยต่อเดือนที่แตกต่างกันมีทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการดำเนินนโยบายเมาไม่ขับในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมาแตกต่างกัน ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ซึ่งเป็นไปตามสมมติฐานที่ตั้งไว้ และปัจจัยด้านสื่อมวลชนมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการดำเนินนโยบายเมาไม่ขับในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน เท่ากับ .33 ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ซึ่งเป็นไปตามสมมติฐานที่ตั้งไว้ ข้อเสนอแนะจากการวิจัยเห็นว่า ควรมีการรณรงค์ตามโครงการเมาไม่ขับตลอดเวลา และมีการบังคับใช้กฎหมายอย่างเคร่งครัด
*,** บัณฑิตวิทยาลัยสาขารัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม กรุงเทพฯ 10160
Corresponding author: scan_yourself@hotmail.com
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและข้อคิดเห็นของบทความที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้เป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
เฉลิมฤทธิ์ สามาดี บัณฑิต ขวาโยธา และปรีชา พันธ์สีดา. (2564). มาตรการในการบังคับใช้ทางกฎหมาย กรณีศึกษาเมาสุราแล้วขับรถ บนท้องถนน เป็นเหตุให้บุคคลอื่นถึงแก่ความตาย ตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2522. วารสารวิชาการปัญญาปณิธาน, 6 (1), 147-160.
มูลนิธิเมาไม่ขับ. (2565). ข่าวสาธารณสุขจับมือเมาไม่ขับเซฟโควิด เซฟอุบัติเหตุปีใหม่ 66 ชวนปชช.ร่วมเป็นอาสาตาจราจร. [ออนไลน์] ค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2565 จาก https://www.ddd.or.th/Contents/view/7941
วรเดช จันทรศร. (2548). ทฤษฎีการนำนโยบายสาธารณะไปปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: สหายบล๊อกและการพิมพ์.
สมบัติ ธำรงธัญวงศ์. (2551). นโยบายสาธารณะ: แนวความคิด การวิเคราะห์ และกระบวนการ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์เสมาธรรม.
สำนักงานขนส่งจังหวัดนครราชสีมา. (2560). โครงการสนามจราจรเยาวชนเสริมสร้างจิตสำนึกความปลอดภัย ประจำปีงบประมาณ 2560 รุ่นที่ 1. [ออนไลน์] ค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2565 จาก http://www.dltkorat.go.th › article
หน่วยเฝ้าระวังและสะท้อนสถานการณ์ความปลอดภัยทางถนน . (2565). สถานการณ์อุบัติเหตุทางถนนระดับจังหวัดนครราชสีมา. [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2565 จาก http://trso.thairoads.org/statistic/provincial/29/P-SPI-A/P-SPI-A1/P-SPI-A1-01
อิศเรศ คําแหง และปาริชาต สถาปิตานนท์. (2554). การเปิดรับข่าวสาร ทัศนคติและการมีส่วนร่วมของประชาชนในเขตกรุงเทพมหานครกับกิจกรรมรณรงค์ในช่วงเทศกาลของมูลนิธิเมาไม่ขับ. สุทธิปริทัศน์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์, 24 (75), 115-140.
อุษา บิ้กกิ้นส์. (2557). การรณรงค์เพื่อแก้ปัญหาพฤติกรรมเมาแล้วขับรถจักรยานยนต์ของวัยรุ่น, วารสารนิเทศศาสตร์และนวัตกรรม นิด้า, 1 (1), 69-84.