Developing Engineering Problem-Solving Skills Through Learning Activities on Increasing Carbon Content in Low-Carbon Steel Combined with Scenario-Based Learning for Vocational Certificate Students
Keywords:
Activity set, Problem-solving skills, Scenario-based learning, Industrial technicianAbstract
The objective was to develop and assess the effectiveness of an activity set for carbon enhancement in low-carbon steel, integrated with scenario-based learning, and to compare the engineering problem-solving skills of students who used the activity set with the established criteria. The sample consisted of 32 participants, selected through cluster sampling. The tools used for data collection included: 1) a record of the teaching and learning problem, 2) the activity set, 3) an evaluation form for appropriateness, with content validity ranging from 0.60 to 1.00, and 4) a test on engineering problem-solving skills with content validity from 0.60 to 1.00 and reliability at 0.86. The data analysis involved content analysis, mean, standard deviation, and t-test statistics. The research findings showed that the appropriateness of the activity set was at the highest level ( = 4.79, S.D. = 0.42). The effectiveness of the carbon enhancement activity set for low-carbon steel was 83.26/84.00, exceeding the set standard. Furthermore, the comparison of engineering problem-solving skills of students after using the activity set showed significant improvement, exceeding the 80% criterion with statistical significance at the .05 level.
References
กนกวรรณ ควรสนิท, สิทธิชัย แก้วเกื้อกูล, และ ปรัชญา เพียสุระ. (2564). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามมาตรฐานอาชีพนักจัดการในอุตสาหกรรมอบชุบโลหะด้วยความร้อนในประเทศไทย. วารสารอุตสาหกรรมศึกษา, 20(2), 107–119.
กมลชนก สกนธวัฒน์ และ ชาริณี ตรีวรัญญู. (2563). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้ทางเศรษฐศาสตร์โดยใช้แนวคิดการเรียนรู้แบบฉากทัศน์เป็นฐานเพื่อส่งเสริมความฉลาดรู้การเงินของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 12(2), 34–47.
จิรพร สุเมธีประสิทธิ์. (2563). การจัดการเรียนรู้เชิงรุก: แนวคิดและกลยุทธ์การสอนในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 22(2), 45–56.
ชวลิต กิตติสัตยกุล, พีระพงศ์ ทิพย์อกัญญา, และ อดิศร เอกบูรณะ. (2563). อิทธิพลของการเพิ่มคาร์บอนต่อสมบัติเชิงกลของเหล็กกล้าคาร์บอนต่ำ. วารสารวิศวกรรมศาสตร์, 45(3), 112–125.
ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2556). การทดสอบประสิทธิภาพสื่อหรือชุดการสอน. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 5(1), 1–18.
ธนัทณัฏฐ์ ฉัตรภัครัตน์ และ ชุติวัฒน์ สุวัตถิพงศ์. (2566). ผลของการจัดสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบเสมือนจริงโดยใช้ฉากทัศน์เป็นฐานเพื่อส่งเสริมประสบการณ์การเรียนรู้อย่างสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา, 6(20), 30–44.
พงศกร เตชะเพชรไพบูลย์, วิชัย เหล่าวิสุทธิ์, และ นิรันดร์ ทัพไทย. (2563). อิทธิพลของปริมาณคาร์บอนต่อโครงสร้างจุลภาคและสมบัติเชิงกล. วารสารวิศวกรรมศาสตร์, 46(2), 78–92.
พัชรา วงค์ตาผา และ เนาวนิตย์ สงคราม. (2562). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบผสมผสานด้วยการคิดเชิงออกแบบร่วมกับหลักการสอนแบบทริซเพื่อส่งเสริมการแก้ปัญหาทางวิศวกรรมของนิสิตนักศึกษาวิศวกรรมศาสตร์ระดับปริญญาบัณฑิต. วารสารวิศวกรรมศาสตร์ ราชมงคลธัญบุรี, 17(2), 37–47.
ภูเบศ คามวัน, ชัยยศ เดชสุระ, และ ธีระวัฒน์ มอนไธสง. (2567). แนวทางพัฒนาการจัดการศึกษาอาชีวศึกษาระบบ ทวิภาคีของสถานศึกษาสังกัดอาชีวศึกษา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารมณีเชษฐารามวัดจอมมณี, 7(5), 920-935.
วราภรณ์ ตระกูลสฤษดิ์. (2562). การจัดการเรียนรู้แบบใช้โครงงานเป็นฐานในอุตสาหกรรมวิศวกรรม. วารสารวิชาการเทคโนโลยีอุตสาหกรรม, 15(3), 78–92.
วันทนา ธงฉิมพลี. (2565). การพัฒนาชุดกิจกรรมโดยใช้แนวคิดทักษะการปฏิบัติของเดวีส์ที่มีต่อการปฏิบัติคีย์บอร์เบื้องต้นสำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาลัยราชภัฏชัยภูมิ, 4(2), 11-20.
ศศิพร สามนคร, ศิริรัตน์ ศรีสอาด, และ นาตยา ปลันธนานนท์. (2566). คลังปรากฏการณ์ที่เชื่อมโยงกับองค์ความรู้วิทยาศาสตร์: ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ, 10(2), 394.
สภาพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). รายงานการพัฒนาทักษะแห่งศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: สภาพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สาริน พรมภักดิ์, ชลธิศ ปิติภูมิสุขสันต์, สืบศักดิ์ สุ่มอิ่ม, และ วรวุฒิ กังหัน. (2566). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้ เรื่องเครื่องหมายและสัญลักษณ์ความปลอดภัย โดยใช้บอร์ดเกมร่วมกับกระบวนการเรียนรู้แบบ MIAP เพื่อส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน. วารสารศิลปะ มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 3(4), 61-78.
สิรินยา บู่สามสาย, เมธา อึ่งทอง, และ ชิตพล มังคลากุล. (2563). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่อง การเขียนแผนภูมิและการคำนวณแรงเฉือนและโมเมนต์ดัดในคาน สำหรับนักศึกษา คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรมมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 19(1), 75-83.
สุภชัย ปินมณี. (2566). ผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ภูมิศาสตร์ด้วยแนวคิดการเรียนรู้โดยใช้ฉากทัศน์เป็นฐานที่ส่งผลต่อทักษะการสร้างแผนที่และทักษะการคิดเชิงพื้นที่ของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุรไกร นันทบุรมย์. (2564). การพัฒนาโปรแกรมลดจริยธรรมหลุดตามแนวคิดลักษณะมุ่งอนาคตควบคุมตน และการเรียนรู้แบบฉากทัศน์เป็นฐานสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อัตติพงษ์ เทพทับทิม, อนันต์ศักดิ์ แสงจันทร์, อนุชํา หิรัญวัฒน์, และ ภาสุระ อังกุลานนท์. (2563). การศึกษาเปรียบเทียบวิธีฮาร์โมนีเซิร์ชประยุกต์และวิธีผสมผสานสำหรับปัญหาทางวิศวกรรม. วารสารวิจัยเทคโนโลยีอุตสาหกรรมมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, 3(1), 1-6.
Bloom, B. S. (1971). Taxonomy of educational objectives: The classification of educational goals. By a committee of college and university examiners. David McKay.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Sitthisak Suksin
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผลงานที่ปรากฎในวารสารฉบับนี้เป็นลิขสิทธิ์เฉพาะส่วนบุคคลของผู้เขียนซึ่งต้องรับผิดชอบต่อผลทาง กฎหมายที่อาจเกิดขึ้นได้และไม่มีผลต่อกองบรรณาธิการ
