Thai National Security Policy and the Dimension of Deliberative Policy

Main Article Content

Sasanee Sornsil

Abstract

Nowadays, public administration and policy formation are not in the form of hierarchical structure and centralization of power as in the past anymore. “Governance” gives the opportunity to non-state actor to involve in the process of policy formation especially in the process of deliberative policy. This Article aims to analyze Thai national security policy through the lens of the concept of public governance and deliberative policy by given the important question. Have policy maker allowed the non-state actor to involve in the process of security policy? The last part of the article will suggest the idea to implement the Thai national security policy.

Article Details

How to Cite
Sornsil, S. . (2021). Thai National Security Policy and the Dimension of Deliberative Policy. Journal of Humanities and Social Sciences Thonburi University, 15(1), 105–115. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/trujournal/article/view/249333
Section
บทความวิจัย

References

ทวิดา กมลเวชช. (2553). นโยบายสาธารณะในมิติการบริหารปกครองสาธารณะ. การบริหารปกครองสาธารณะ: การบริหารรัฐกิจในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศาสนีย์ ศรศิลป์. (2561). การจัดการความสัมพันธ์ระหว่างหน่วยงานความมั่นคงของไทยเพื่อป้องกันภัยคุกคามด้านการก่อการร้ายสากล. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี. 12(27): 172.
สำนักงานสภาความมั่นคงแห่งชาติ. (2558ก). นโยบายการรักษาความมั่นคงปลอดภัยประเทศไทย 2558 – 2564. สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2562, จาก http://www.nsc.go.th/Download1/Policy56.pdf
สำนักงานสภาความมั่นคงแห่งชาติ. (2558ข). กระบวนทัศน์ของการกำหนดนโยบายความมั่นคงแห่งชาติ. จุลสารความมั่นคง. 1(1): 16-17. (in Thai)
Ansell, Chris and Gash, Alison (2008). Collaborative Governance in Theory and Practice. Journal of Public administration Research and Theory. 18(4): 544-545.
Dye. Thomas R. (2005). Understanding Public Policy. New Jersey: Pearson Education.
Elinor, Ostrom. (1990). Governing the commons: The evolution of institutions for collective action. Cambridge: Cambridge University Press.
Emerson Kirk, Nabatchi Tina and Balogh Stephen (2011).An Integrative Framework for Collaborative Governance. Public Administration Research Theory. 22(1): 2-3.
Heclo H. (1978). Issue Networks and the executive establishment. The New American Political System. Washington D.C.: AEI.
Kettl, Donald F. (2007). The Transformation of Governance: Who Governed and how?. Wadsworth: Cengage Learning.
Nabatchi, Tina. (2010). Addressing the citizenship and democratic deficits: Exploring the potential of deliberative democracy for public administration. American Review of Public Administration. 40(4): 376-399.
Rhodes, R.A.W. (2003). Understanding Governance : Policy Network, Governance, Reflexivity and Accountability. Maidenhead: Open University Press.
White, Orion F. (1990). Reframing the authority/Participation Debate. California: Sage Publication.
Wright, Deil S. (1981). Understanding Intergovernmental Relations. New York: Harcurt Brace Jovanavich.

Translated Thai References
Kamolvej, Tavida. (2010). Public Policy in the dimension of Public Governance. Public Governance in the 21st Century. Bangkok: Thammasat Printing House. (in Thai)
Sornsil, Sasanee. (2018). Intergovernmental Relations (IGR) among Thai’s Security Agencies to Counter-Terrorism. Journal of Thonburi University. 12(27): 172. (in Thai)
The Office of the National Security Council. (2015A). Thai National Security Policy 2015 – 2021. Retrieved January 20, 2019, from http://www.nsc.go.th/Download1/policy58.pdf (in Thai)
The Office of the National Security Council. (2015B). Policy Formulation of National Security. Journal of National Security. 1(1): 16-17. (in Thai)