ความวิตกกังวลของนักศึกษากัมพูชาในการเรียนรู้ภาษาไทยเพื่อศึกษาต่อใน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก วิทยาเขตจันทบุรี

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความวิตกกังวลของนักศึกษากัมพูชาในการเรียนรู้ภาษาไทยเพื่อศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษา 2) เพื่อเปรียบเทียบระดับความวิตกกังวลของนักศึกษากัมพูชา จำแนกตามเพศ อายุ วุฒิการศึกษา พื้นฐานความรู้ภาษาไทย และแหล่งที่มาของความรู้ ประชากรของการวิจัย ได้แก่ นักศึกษากัมพูชาที่ศึกษาต่อระดับอุดมศึกษาที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก วิทยาเขตจันทบุรี ในปีการศึกษา 1/2556 ทั้งหมด 17 คน เครื่องมือที่ ได้แก่ แบบสอบถาม ประกอบด้วย 4 ตอน ซึ่งเป็นแบบให้เลือกตอบแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ และคำถามปลายเปิด และแบบสัมภาษณ์เชิงลึกสถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการเปรียบเทียบร้อยละค่าเฉลี่ยข้อมูลพื้นฐาน ผลการวิจัยพบว่า ความวิตกกังวล  ในภาพรวมระหว่างเรียนภาษาไทยเพื่อเตรียมความพร้อมก่อนเข้าศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษา  อยู่ในระดับมาก มีความวิตกกังวลมากที่สุดในด้านทั่วไปอยู่ในระดับมาก ความวิตกกังวลในภาพรวมของการใช้ภาษาไทยระหว่างเรียนในระดับอุดมศึกษาอยู่ในระดับมาก และมีความวิตกกังวลมากที่สุดว่าตนเองจะเรียนไม่ทันในห้องเรียนอยู่ในระดับมากที่สุด ผลการเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยร้อยละของความวิตกกังวล พบว่า ด้านการอ่านของนักศึกษาที่มีการศึกษาระดับต่ำกว่าปริญญา  ก่อนมาเรียนมีค่าเฉลี่ยแตกต่างกันมากที่สุด รองลงมาด้านการเขียนที่เรียนรู้ภาษาไทยจากญาติ  และด้านการอ่านของนักศึกษาที่เคยได้รับความรู้ภาษาไทย