การประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมในการจัดการโรงพยาบาลสนาม วิทยาลัยสงฆ์ร้อยเอ็ด อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด

บทคัดย่อ

การศึกษาเรื่อง “การประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมในการจัดการโรงพยาบาลสนามวิทยาลัยสงฆ์ร้อยเอ็ด อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด” มีวัตถุประสงค์ ๓ ประการ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาการจัดการโรงพยาบาลสนามวิทยาลัยสงฆ์ร้อยเอ็ด อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด 2) เพื่อวิเคราะห์การประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมในการจัดการโรงพยาบาลสนามวิทยาลัยสงฆ์ร้อยเอ็ด อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด, และ 3) เพื่อเสนอการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมในการจัดการโรงพยาบาลสนามวิทยาลัยสงฆ์ร้อยเอ็ด อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด
ผลการวิจัยพบว่า สังคหวัตถุ 4 สามารถประยุกต์ใช้ในโรงพยาบาลสนามได้ เป็นหลักปฏิบัติตนที่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจผู้อื่นไว้ ซึ่งเป็นเรื่องใกล้ตัว คนเราทุกคนสามารถปฏิบัติได้โดยไม่ รู้ตัว และเป็นเหตุให้เรามีคนรักใคร่ มีสหาย มิตรบริวารมาก การเสียสละ การเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ถือว่า เป็นการแบ่งปันช่วยเหลือกัน ทางพระพุทธศาสนาถือว่าการให้ทานเป็นการขจัดกิเลส ขจัดความโลภความตระหนี่ เป็นการชำระจิตใจให้ สะอาด ยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น การพูดกัน คนเราอาศัยปาก ลิ้น และสมอง เป็นผู้บงการในการพูดเป็นเรื่องสำคัญของชีวิตมาก การวางตนได้เหมาะสม หรือความเสมอ ภาค ความเท่าเทียมกันกับคนอื่น เสมอต้นเสมอปลาย หมายถึง การวางตนได้เหมาะสม
ผลการเสนอการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมพบว่า การให้ทานจัดเป็นบุญเป็นกุศล เป็นความดี อย่างหนึ่ง ทานมีความหมายเป็นทั้งนามธรรมและรูปธรรม ถ้าหมายถึงเจตนาที่ให้ก็เป็นนามธรรม ถ้าหมายถึงวัตถุที่ให้ก็เป็นรูปธรรม ผู้ที่มีวาจาน่ารัก มีวาจาสุภาพ ไพเราะ ทำให้เกิดไมตรีรักใคร่ มีผู้คนนับถือ ผู้ที่ประพฤติประโยชน์ช่วยปรับปรุงส่งเสริมในด้านคุณธรรมและจริยธรรม ทำตนเป็นประโยชน์ แก่ผู้อื่นและสังคม ผู้ที่วางตนสม่ำเสมอ ทำตัวให้เข้ากับคนอื่นได้ ให้ความเสมอภาค ปฏิบัติสม่ำเสมอ กันต่อคนทั้งหลาย ไม่เอาเปรียบ ร่วมสุข ร่วมทุกข์ ร่วมแก้ไขปัญหา เพื่อให้เกิดประโยชน์สุขร่วมกัน

ผลการวิจัยพบว่า สังคหวัตถุ 4 สามารถประยุกต์ใช้ในโรงพยาบาลสนามได้ เป็นหลักปฏิบัติตนที่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจผู้อื่นไว้ ซึ่งเป็นเรื่องใกล้ตัว คนเราทุกคนสามารถปฏิบัติได้โดยไม่       รู้ตัว และเป็นเหตุให้เรามีคนรักใคร่ มีสหาย มิตรบริวารมาก การเสียสละ การเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ถือว่า เป็นการแบ่งปันช่วยเหลือกัน ทางพระพุทธศาสนาถือว่าการให้ทานเป็นการขจัดกิเลส ขจัดความโลภความตระหนี่ เป็นการชำระจิตใจให้ สะอาด ยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น การพูดกัน  คนเราอาศัยปาก ลิ้น  และสมอง เป็นผู้บงการในการพูดเป็นเรื่องสำคัญของชีวิตมาก การวางตนได้เหมาะสม หรือความเสมอ ภาค ความเท่าเทียมกันกับคนอื่น เสมอต้นเสมอปลาย หมายถึง การวางตนได้เหมาะสม  

ผลการเสนอการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมพบว่า การให้ทานจัดเป็นบุญเป็นกุศล เป็นความดี อย่างหนึ่ง ทานมีความหมายเป็นทั้งนามธรรมและรูปธรรม ถ้าหมายถึงเจตนาที่ให้ก็เป็นนามธรรม    ถ้าหมายถึงวัตถุที่ให้ก็เป็นรูปธรรม ผู้ที่มีวาจาน่ารัก มีวาจาสุภาพ ไพเราะ ทำให้เกิดไมตรีรักใคร่ มีผู้คนนับถือ ผู้ที่ประพฤติประโยชน์ช่วยปรับปรุงส่งเสริมในด้านคุณธรรมและจริยธรรม ทำตนเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่นและสังคม ผู้ที่วางตนสม่ำเสมอ ทำตัวให้เข้ากับคนอื่นได้ ให้ความเสมอภาค ปฏิบัติสม่ำเสมอกันต่อคนทั้งหลาย ไม่เอาเปรียบ ร่วมสุข ร่วมทุกข์ ร่วมแก้ไขปัญหา เพื่อให้เกิดประโยชน์สุขร่วมกัน