An Analysis of the Value of Elderly : A Case Study of Muang Khon Kaen District, Khon Kaen Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
านวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการรับรู้คุณค่าในตัวเองของผู้สูงอายุในอำเภอเมืองขอนแก่น 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณค่าผู้สูงอายุในอำเภอเมืองขอนแก่น และ 3) เพื่อศึกษาการพึ่งพาสวัสดิการผู้สูงอายุในอำเภอเมืองขอนแก่น ซึ่งเป็นงานวิจัยเชิงปริมาณ โดยใช้แบบสอบถามเก็บข้อมูลจากผู้สูงอายุ จำนวน 200 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสําเร็จรูปสำหรับวิเคราะห์หาข้อมูลทางสถิติ และนำเสนอผลการวิจัยในรูปของตารางการวิเคราะห์ข้อมูล
This study aimed to 1) examine self-valuing of the elderly in Muang Khon Kaen District, 2) examine factors in self-valuing of the elderly in Muang Khon Kaen District and 3) examine welfare dependence of the elderly in Muang Khon Kaen District. This work is quantitative research, collecting data from 200 senior citizens. A software package for analyzing statistical data and presented in data analysis tables.
The result revealed that the elderly in Muang Khon Kaen District had four
aspects of self-valuing: ability, importance, freedom and merit. Factors in self-valuing are
1) Competence –ability to perform daily activities, workability and intellectual
performance, 2) Significance – good relationship with the family and living in a good society,
3) Autonomy – freedom to perceive, self-manage, self-control, along with mental freedom, lifestyle freedom and freedom in asset management, 4) virtue – age-appropriate mannerism, generosity, law compliance, religious teaching compliance, and good conscience. It was found that a guideline for developing these four aspects of self-valuing is promotion of self-valuing, elderly value development, new elderly value and good welfare.
The result revealed that the elderly in Muang Khon Kaen District had four aspects of self-valuing: ability, importance, freedom and merit. Factors in self-valuing are 1) Competence – ability to perform daily activities, workability and intellectual performance, 2) Significance – good relationship with the family and living in a good society, 3) Autonomy – freedom to perceive, self-manage, self-control, along with mental freedom, lifestyle freedom and freedom in asset management, 4) virtue – age-appropriate mannerism, generosity, law compliance, religious teaching compliance, and good conscience. It was found that a guideline for developing these four aspects of self-valuing is promotion of self-valuing, elderly value development, new elderly value and good welfare.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆบทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ก่อนเท่านั้น
References
ภาษาไทย
กรมกิจการผู้สูงอายุ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2562). มาตรการขับเคลื่อนระเบียบวาระแห่งชาติเรื่องสังคมสูงอายุ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์ พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2562). สถิติผู้สูงอายุไทย 77 จังหวัด. สืบค้นเมื่อวันที่ 1 กันยายน 2564, จาก https://www.dop.go.th/th/know/ side/1/1/335.
กรมสุขภาพจิต. (2562). รายงานตัวเลขการฆ่าตัวตายในประเทศไทย.สืบค้นเมื่อ 9 กันยายน 2564, จาก https://www.dmh.go.th/report/suicide/age.asp.
จิณณ์ณิชา พงษ์ดี และปิยธิดา คูหิรัญญรัตน์. (2563). การประเมินความต้องการจำเป็นในการส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ ตำบลนาเสียว อำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิ. วารสารการพยาบาลและสุขภาพ สสอท, 2(2) 14-27.
ดวงกมล ทองอยู่. (2557). แนวทางการพัฒนาการเห็นคุณค่าในตนเองของวัยรุ่นตามทฤษฎีการรับรู้ความสามารถของตน. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์, 4(2), 197-190.
บรรลุ ศิริพานิ. (2553). สร้างกายใจให้แข็งแรง: คู่มือดูแลตนเองของผู้สูงวัยพร้อมข้อมูลสิทธิ ประโยชน์ และสวัสดิการที่ควรรู้. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข.
แผนงานพัฒนานวัตกรรมเชิงระบบเพื่อการสร้างเสริมสุขภาพจิต. (2560). การส่งเสริมสุขภาพจิต: แนวคิด หลักฐาน และแนวทางปฏิบัติ. เชียงใหม่: วนิดาการพิมพ์.
ภัทรธิรา ผลงาม. (2555). การพัฒนารูปแบบกิจกรรมเพื่อส่งเสริมสุขภาวะของผู้สูงอายุในประเทศ ไทยและญี่ปุ่น. รายงานการวิจัย. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
รัชชนก กลิ่นชาติ. บทบาทของพยาบาลในการร่วมพัฒนาชุมชนที่เป็นมิตรกับผู้สูงอายุ. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี. ปีที่ 31 (1), 189-197.
สุกัญญา วชิรเพชรปราณี. (2553). บทบาทผู้สูงอายุที่อยู่กับครอบครัวอย่างมีสุขในชุมชนกึ่งเมือง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีนครราชสีมา, 16(1), 50-59.
ภาษาอังกฤษ
Department of Elderly Affairs Ministry of Social Development and Human Security. (2019).
Measures to drive the National Agenda on Aging Society (Revised Edition). Second Edition, Bangkok: Amarin Printing and Publishing Public Company Limited.
Department of Elderly Affairs. (2019). Statistics of Thai elderly in 77 provinces. Retrieved on September 1, 2021, from https://www.dop.go.th/th/know/ side/1/1/335.
Department of Mental Health. (2019). Report on the number of suicides in Thailand. Retrieved on September 9, 2021, from https://www.dmh.go.th/ report/suicide/age.asp.
Jinnicha Pongdee and Piyathida Kuhirunyarat. (2020). Assessment of needs and necessities for health promotion of the elderly in Na Siew Subdistrict, Mueang District, Chaiyaphum Province. Journal of Nursing and Health, NESDB. 2(2), 14-27.