Organizational Commitment of Employees in the Loan Procedures Department of Government Housing Bank, Head Office
Keywords:
Corporate Engagement, Employees in the Loan ProceduresAbstract
This study aimed to investigate and understand the corporate engagement of Credit Processing Officers at the Government Housing Bank Head Office. The objective was to assess the level of engagement and compare it among employees with different personal characteristics. The research sample comprised 103 employees from the credit formalities department. A 5-level rating scale questionnaire was utilized, ensuring content validity and linguistic appropriateness through the calculation of the Index of Item Objective Congruence (IOC) based on expert opinions. Additionally, the questionnaire's reliability was assessed using the Cronbach Alpha Coefficient, yielding a coefficient alpha of .856, indicating high reliability. Statistical methods, including percentage statistics, mean values, standard deviations, t-tests, and One-way ANOVA, were employed to analyze the data.
The research findings indicate that the overall organizational commitment level of employees in the Credit Ceremony Department at Bank of Ayudhya (Head Office) is high (mean = 3.44, S.D. = 0.202). The hypothesis test reveals that there is no significant difference in organizational commitment among sample groups based on gender, age, marital status, education, salary, and tenure. Based on this research, I recommend that bank management should promote a policy encouraging employees to consider long-term commitment to the organization, even when faced with challenges. Employees who willingly sacrifice personal benefits for the organization’s success contribute significantly to its achievements.
References
กนกพร ทองหยิบ. (2545). ผลของการควบรวมกิจการกับความผูกพันต่อองค์การ: ศึกษาเฉพาะกรณี ธนาคารไทยธนาคาร จำกัด (มหาชน). สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกริก.
กรองแก้ว อยู่สุข. (2535). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จิตติ ชาตริตานนท์. (2545). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันของพนักงานต่อองค์การ: ศึกษาเฉพาะกรณีบริษัทไทยโอเลฟินส์ จำกัด. กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
นงเยาว์ แก้วมรกต. (2542). ผลของการรับรู้บรรยากาศองค์การที่มีต่อความผูกพันต่อองค์การของพนักงานบุคคล ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, จิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ, คณะศิลปะศาสตร์, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นุชติมา รอบคอบ. (2542). ความผูกพันของพนักงานต่อองค์กร: ศึกษาเฉพาะกรณีองค์การเภสัชกรรม. ภาคนิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, การวิเคราะห์และการวางแผนทางสังคม, บัณฑิตวิทยาลัย สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ธนาคารอาคารสงเคราะห์. (2566). กลุ่มทรัพยากรบุคคล พนักงานฝ่ายพิธีการสินเชื่อ. กรุงเทพฯ: สำนักงานใหญ่ ธนาคารอาคารสงเคราะห์.
ปรีดี บุญซื่อ. (2560). เรื่องราวความสำเร็จของสิงคโปร์จากประเทศโลกที่ 3 สู่โลกที่ 1. THAI PUBLICA ไทยพับลิกา กล้าพูดความจริง. วันที่ค้นข้อมูล 24 มิถุนายน 2567, เข้าถึงได้จาก https://thaipublica.org/2017/06/pridi51/
ภรณี (กีร์ติบุตร) มหานนท์. (2529). การประเมินประสิทธิผลขององค์การ. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
ภัทริกา ศิริเพชร. (2541). ความผูกพันต่อองค์การ: ศึกษากรณี บริษัท ธนากรผลิตภัณฑ์น้ำมันพืช จำกัด จังหวัดสมุทรปราการ. ภาคนิพนธ์พัฒนบริหารศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาพัฒนาสังคม, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
วิเชียร วิทยอุดม. (2547). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ: ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.
ศศินบุญ บุญยิ่ง. (2544). ความพอใจในงานกับระดับความผูกพันต่อองค์กรของพนักงาน ธนาคารเพื่อการเกษตร และ สหกรณ์การเกษตร. ภาคนิพนธ์คณะพัฒนาสังคม, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์และคณะ. (2541). กลยุทธ์การตลาดและการบริหารการตลาด. กรุงเทพฯ: Diamond in Business World.
สุทัศน์ ครองชนม์. (2543). ความสัมพันธ์ระหว่างบรรยากาศองค์การและความผูกพันต่อองค์การของเจ้าหน้าที่วิเคราะห์งบประมาณ สำนักงบประมาณ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2544). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 9 (พ.ศ. 2545 - 2549). กรุงเทพฯ: รุ่งเรืองการพิมพ์.
อิศเรศ รุ่งณรงค์รักษ์. (2541). ความผูกพันต่อองค์การ: กรณีศึกษาพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน บริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน). ภาคนิพนธ์บริหารศาสตรมหาบัณฑิต, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
อุดมสกุล เลิศผาสุก และคณะ. (2542). ความผูกพันตอองค์การ: ศึกษาเฉพาะกรณีพนักงานกรุงเทพ จํากัด (มหาชน) สํานักงานใหญ่. ภาคนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
HREX.asia. (2562). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ (Human Resource Development: HRD). วันที่ค้นข้อมูล 24 มิถุนายน 2567, เข้าถึงได้จาก https://th.hrnote.asia/orgdevelopment/190423-human-resource-development/
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Mercer. (2562). 3 วิธีที่มาเลเซียสามารถเพิ่มผลผลิตของทุนมนุษย์ได้. วันที่ค้นข้อมูล 24 มิถุนายน 2567, เข้าถึงได้จาก https://www.mercer.com/th-th/insights/people-strategy/hr-transformation/3-ways-malaysia-could-boost-the-productivity-of-its-human-capital/
Meyer, J. P., Allen, N. J., & Smith, C. A. (1993). Commitment to organizations and occupations: Extension and test of a three-component conceptualization. Journal of Applied Psychology, 78(4), 538-551.
Downloads
Published
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.