Public Relations Awareness and Decision Making for Further Study A Program at a University
Keywords:
Decision, Perceptions of media public relations, Master of Public Administration ProgramAbstract
The objectives of this research were to study 1) the Awareness of public relations media 2) the decision to continue studying 3) to compare the decision to study in the A program at a University according to personal factors. The sample consisted of 87 students from the A Program. The tool used was a questionnaire. The statistics used in the data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation. t-test and one-way analysis of variance. When differences are found, pair differences are analyzed by LSD.
The results showed that the respondents perceived the most popular media from new media. Admission decisions are based on one's own expectations, curriculum, physical characteristics of the university and socio-economic, respectively. The results of comparing the decision to study further according to personal factors revealed that gender, age, status, occupation, field of study with a bachelor's degree, academic achievement at the bachelor's level, different working regions, the decision to study further was no different except monthly income.
References
กิตติยา เพชรดี. (2559). แรงจูงใจในการศึกษาต่อระดับปริญญาโทของนิสิตคณะภูมิสารสนเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. งานนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัย
บูรพา.
เดชา จันทคัต และ สาคร อัฒจักร. (2560). ปัจจัยที่่มีผลต่อการเลือกเรียนในระดับปริญญาโท คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. วารสารการบริหารและนิเทศการ
ศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 8(3), 71-78.
ทิพวัลย์ สีจันทร์และคณะ. (2548). การคิดและการตัดสินใจ. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: โครงการศูนย์หนังสือสถาบันราชภัฏสวนดุสิต.
นันท์ธนภัส อัศวณัฎฐกร. (2559). ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้สื่อประชาสัมพันธ์กับการตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาต่อของนักศึกษาคณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราช
มงคลธัญบุรี. รายงานการวิจัย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ประกาศคณะกรรมการมาตรฐานการอุดมศึกษา เรื่อง เกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา พ.ศ. 2565. (2565, 9 กันยายน). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 139 ตอนพิเศษ
ง. หน้า 21-34.
พรรณพนัช จันหา และอัจฉริยา ปราบอริพ่าย. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อความต้องการศึกษาต่อระดับปริญญาโท ที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตร์มหา
บัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน.
พรพิมล สัมพัทธ์พงศ์. (2552). บทบาทของสื่อประชาสัมพันธ์ที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกเขาศึกษาต่อในระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์. รายงานวิจัย มหาวิทยาลัย
ราชพฤกษ์.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. (2542, 19 สิงหาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 116 ตอนที่ 74 ก. หน้า 1-23.
พระราชบัญญัติการอุดมศึกษา พ.ศ. 2562. (2562, 1 พฤษภาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 136 ตอนที่ 57 ก. หน้า 54-78.
พีรยา ฤทธิแปลก. (2562). ปัจจัยการตัดสินใจเข้าศึกษาต่อระดับบัณฑิตศึกษาของนิสิตในหลักสูตรของมหาวิทยาลัยบูรพา วิทยาเขตบางแสน จังหวัดชลบุรี กรณีศึกษานิสิตชั้นปีที่
งานนิพนธ์หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน, วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ, มหาวิทยาลัยบูรพา.
ลภัสรินทร์ รัตนบุรี. (2558). ความต้องการการศึกกษาต่อในระดับปริญญาโทของนักศึกษาปริญญาตรีในสถาบันรัชต์ภาคย์ ศูนย์นครศรีธรรมราช. งานนิพนธ์บริหารธุรกิจมหา
บัณฑิต, สาขาวิชาบริหารธุรกิจ, คณะบริหารธุรกิจ, สถาบันรัชต์ภาคย์.
วราภรณ์ ช่วยประคอง. (2562). การตัดสินใจศึกษาต่อระดับบัณฑิตศึกษา คณะรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. รายงานการวิจัย. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
วารุณี รักด้วง. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกศึกษาต่อระดับปริญญาโท หลักสูตรบริหารธุรกิจ ที่มหาวิทยาลัยสยาม. สารนิพนธ์หลักสูตรบริหารธุรกจิมหาบัณฑิต,
บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยสยาม.
ศศิธร บูรณ์เจริญ. (2560). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการตัดสินใจศึกษาต่อหลักสูตรระดับปริญญาโท ของคณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล. วารสาร Mahidol
R2R E-Journal, 4(2), 136-159.
เสรี สิงห์โงน และสาลินี จันทร์เจริญ. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาต่อหลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาเด็ก วัยรุ่นและครอบครัว
มหาวิทยาลัยมหิดล. วารสาร Mahidol R2R e-Journal, 5(2), 95-107.
Downloads
Published
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.