การคุ้มครองสวัสดิภาพเด็กที่ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัวภายใต้หลักประโยชน์สูงสุดของเด็กในระบบกฎหมายไทย

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิภาพของพระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาและคุ้มครองสถาบันครอบครัว พ.ศ. 2562 ในการคุ้มครองสวัสดิภาพเด็กที่ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัวภายใต้หลักประโยชน์สูงสุดของเด็ก โดยกฎหมายฉบับดังกล่าวมีวัตถุประสงค์เพื่อลดความรุนแรงในครอบครัวโดยให้โอกาสผู้กระทำความรุนแรงในครอบครัวมีโอกาสกลับตัวและป้องกันการกระทำความผิดซ้ำ ทั้งนี้ตามมาตรา 22 ของกฎหมายได้กำหนดให้มีการดำเนินการในการคุ้มครองสวัสดิภาพเพื่อทำให้คนในครอบครัวปลอดภัย มีความสัมพันธ์อันดีในครอบครัว อีกทั้งในมาตรา 29 ได้กำหนดให้มีมาตรการที่ใช้สำหรับการยับยั้งความรุนแรงในครอบครัว และให้มีการบำบัดฟื้นฟูอาการเสพติดต่างๆ และมีการ เข้ารับคำปรึกษาทางจิตวิทยาแก่ผู้กระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัวไม่ให้ทำผิดซ้ำ อย่างไรก็ดี การคุ้มครองสวัสดิภาพเด็กที่ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัว มาตรา 27 ตามกฎหมายนี้ให้ยึดหลักประโยชน์สูงสุดของเด็กเป็นสำคัญ โดยหลักเกณฑ์การนำหลักการข้างต้นไปใช้ต้องให้ความสำคัญกับเด็กมากที่สุดและให้ความสำคัญกับเด็กเป็นลำดับแรก ในขณะเดียวกันหลักการที่มีเป้าหมายให้เด็กทุกคนรวมทั้งเด็กที่ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัวได้รับสิทธิเด็ก ดังนั้น บทความนี้จึงได้ทำการศึกษาใน 4 ประเด็นหลักประกอบด้วย 1. หลักประโยชน์สูงสุดของเด็ก 2. พัฒนาการเด็ก 3. ความรุนแรงในครอบครัวที่กระทำต่อเด็ก และ 4. กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการคุ้มครองสวัสดิภาพเด็กผู้ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัว จากการศึกษาพบว่า การคุ้มครองสวัสดิภาพเด็กที่ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัวภายใต้หลักประโยชน์สูงสุดของเด็กต้องคำนึงถึงสิทธิเด็กก่อนวัตถุประสงค์ของกฎหมายที่ต้องการให้แก้ไขผู้กระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัวเพื่อความสัมพันธ์อันดีในครอบครัว นอกจากนี้ ความเข้าใจว่าเรื่องพัฒนาการเด็กและตัวชี้วัดพัฒนาการเด็กที่เป็นรูปธรรม การจำแนกบุคลในครอบครัวด้วยความสำคัญของบุคคลดังกล่าวต่อพัฒนาการเด็กทำให้การคุ้มครองสวัสดิภาพเด็กที่ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัวมีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้น