การศึกษาสังคมพหุวัฒนธรรมเพื่อนำไปสู่การปฏิบัติในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้
คำสำคัญ:
สังคมพหุวัฒนธรรม, การกำหนดนโยบาย, การนำนโยบายไปสู่การปฏิบัติ, จังหวัดชายแดนภาคใต้บทคัดย่อ
บทความนี้เป็นบทความจากการวิจัยเชิงเอกสาร ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัยเชิงคุณภาพในหัวข้อ การกำหนดและการนำไปสู่การปฏิบัติของนโยบายสังคมพหุวัฒนธรรมในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ ซึ่งมีวัตถุประสงค์ในการวิจัยที่เกี่ยวข้องคือ 1) เพื่อศึกษากระบวนการในการกำหนดนโยบายสังคมพหุวัฒนธรรมในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ และ 2) เพื่อศึกษากระบวนการในการนำไปสู่การปฏิบัติของนโยบายสังคมพหุวัฒนธรรมในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ บทความได้นำเสนอถึงนิยามของคำว่าสังคมพหุวัฒนธรรมอันมีความหลากหลาย ซึ่งความหมายโดยรวมนั้นหมายถึงสังคมที่อยู่ร่วมกันภายใต้วัฒนธรรมอันมี ความหลากหลายแตกต่างกัน ลักษณะของสังคมพหุวัฒนธรรมนั้นมีทั้งในแบบที่เป็นพหุวัฒนธรรมนิยมแบบอนุรักษ์นิยม (Conservative Multiculturalism) พหุวัฒนธรรมนิยมแบบเสรีนิยม (Liberal Multiculturalism) พหุวัฒนธรรมเชิงวิพากษ์ (Critical Multiculturalism) โดยมีตัวแบบการใช้สังคมพหุวัฒนธรรมในลักษณะต่างๆ หลากหลายประเทศ เช่น ประเทศออสเตรเลีย ประเทศมาเลเซีย และแม้แต่องค์กรนานาชาติอย่างประชาคมอาเซียน ทั้งนี้ในการแก้ปัญหาความไม่สงบในจังหวัดชายแดนภาคใต้ รัฐบาลไทยก็ได้ทำการกำหนดนโยบายสังคมพหุวัฒนธรรมรวมถึงการนำไปสู่การปฏิบัติด้วยเช่นกัน
เอกสารอ้างอิง
กฤษติกา คงสมพงษ์. (2552). บริหารการตลาดในพหุวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: สถาบันบัญฑิตบริหารธุรกิจศศินทร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ครองชัย หัตถา. (2550). รายงานการศึกษาวิจัยเรื่องสังคมพหุวัฒนธรรมกับความมั่นคงของชาติกรณีจังหวัดชายแดนใต้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.
ดุลยภาค ปรีชารัชช. (2555). อัตลักษณ์และวิสัยทัศน์ของอาเซียนกับความหลากหลายในประชาคมเดียว. วันที่ค้นข้อมูล 11 มกราคม 2563, เข้าถึงได้จาก http://www.siamintelligence.com/diversity-of-ethnic-groups-in-asean-community/
นิชานท์ สิงหพุทธางกูร. (2560). พลังอาเซียนดับไฟใต้ หาจุดเชื่อมต่อรัฐ-ผู้ก่อเหตุรุนแรง. วันที่ค้นข้อมูล 11 มกราคม 2563, เข้าถึงได้จาก https://www.isranews.org/content-page/67-south-slide/ 56219-nichan.html
นิติไทย นัมคณิสรณ์. (ม.ป.ป.). เอกสารประกอบการสอนวิชา ศท 121 การดํารงชีวิตในสังคมยุคใหม่และประชาคมอาเซียน.วันที่ค้นข้อมูล 12 มกราคม 2560, เข้าถึงได้จาก http://ge.kbu.ac.th/Download9_files/img/06.pdf
รุ่งทิวา นาคอุไร. (2545). การพัฒนาเศรษฐกิจของมาเลเซีย: ศึกษาวิสัยทัศน์ 2020. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ศิริรัตน์ แอดสกุล. (2559). ความรู้เบื้องต้นทางสังคมวิทยา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศุภการ ศิริไพศาล และอดิศร ศักดิ์สูง. (2552). การดำเนินนโยบายสังคมพหุวัฒนธรรมในรัฐเคดาห์และปีนัง ของมาเลเซีย ค.ศ. 1970 – 2008. ชุดโครงการวิจัย “มาเลเซีย:นัยสำคัญที่มีต่อไทย”. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.)
สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2554). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. วันที่ค้นข้อมูล 12 มกราคม 2560, เข้าถึงได้จาก http://www.royin.go.th /dictionary/
สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภาปฏิบัติหน้าที่สำนักงานเลขาธิการสภานิติบัญญัติแห่งชาติ. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560. กรุงเทพ: สำนักการพิมพ์ สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
สำนักงานสภาความมั่นคงแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี. (2559).นโยบายการบริหารและการพัฒนาจังหวัดชายแดนภาคใต้ พ.ศ. 2560–2562. วันที่ค้นข้อมูล 11 มกราคม 2562, เข้าถึงได้จาก http://www.nsc.go.th/Download1/ south_border60-62.pdf
สุภางค์ จันทวานิช. (2550). บทสังเคราะห์พหุวัฒนธรรมในสังคมไทยผ่านการย้ายถิ่นข้ามแดน. ใน พหุลักษณ์ในสังคมไทย (หน้า 6). กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
อมรา พงศาพิชญ์. (2545). ความหลากหลายทางวัฒนธรรม กระบวนทัศน์และบทบาทในประชาสังคม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Aristotle. (1905). Aristotle's Politics. Oxford: Clarendon Press.
Association of Southeast Asian Nations. (2016). Treaty of Amity and Cooperation in Southeast Asia Indonesia, 24 February 1976. Retrieved January 11, 2017, from http://asean.org/treaty-amity-cooperation-southeast-asia-indonesia-24-february-1976/
Australian Government Department of Social Services. (2014). Retrieved January 12, 2017, from https://www.dss.gov.au/our-responsibilities/settlement-and-multicultural-affairs/ publications/fact-sheet-australias-multicultural-policy
Banting, K., & Kymlicka, W., (Eds). (2006). Multiculturalism and the Welfare State: Recognition and Redistribution in Contemporary Democracies. Oxford: Oxford University Press.
Chandra, B., & Mahajan, S. (2007). Composite Culture in a Multicultural Society (Kindle Edition). London: Pearson Longman.
Kymlicka, W. (2012). Multiculturalism: Success, Failure, and the Future. Washington, DC: Migration Policy Institute.
Kymlicka, W. (2018). Liberal Multiculturalism as a Political Theory of State-Minority Relations, SAGE journals. Retrieved January 12, 2017, from https://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/0090591717696021
Larison, D. (2005). Conservative Multiculturalism? In The American Conservative. Retrieved January 22, 2020, from at https://www.theamericanconservative.com/larison/conservative- multiculturalism/
Michelle, A., Koh, Y., Bryant, K., Nordstrom, A. R., & Owens, K. U. (n.d.). Critical Multiculturalism Beautiful Rising. Retrieved January 12, 2017, from https://beautifulrising.org/tool/critical-multiculturalism
Oxford. (2018). Oxford Dictionary. Oxford, UK: Oxford University Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.