A Model for Developing Core Competencies of Labour to Meet the Needs of the Target Industries of S-curve in the Smart Electronics Industry in the Eastern Economic Corridor

Authors

  • Phairin Thongpharp Burapha University

Keywords:

Core Competencies, S-curve Industry, Smart Electronics, Eastern Economic Corridor (EEC)

Abstract

Abstract

                    This research was to study the core competencies of the Higher Vocational

Certificate that were required by the S-curve industries in the Smart Electronics Industry

Group in the Eastern Economic Corridor Zone and to find a model for developing core

competencies at the Higher Vocational Certificate (Vocational Certificate) to meet the needs

of the target industries of S-curve in the smart electronics industry in the Eastern Economic

Corridor. Delphi technique was used to conduct the research. Experts responded to 3 rounds

of questionnaires. The 3 groups of key informants, selected with purposive sampling amount

17 person, consisted of experts or eminent people with at least 4 years of experiences in

human resource management in the industry, experts who were administrators or users of

vocational students, and experts involved in the curriculum setting, and teaching and learning

in vocational education. Content analysis was then used to analyze the data and the statistics

used in the study consisted of median, mode, interquartile range, and the difference between

the median and the mode. The opinions of the three groups of experts were compared with

statistics test to help decide on the consensus of the experts and the findings were confirmed

with 3 expert groups’ focus group discussion. Focus group consisted of experts with

experiences in general human resource management or human resource management in the

smart electronics industrial sector, experts who were users of vocational students, and

qualified scholars who were knowledgeable expertise about vocational education.  The total

number of participants of focus group was 9 people.

                    The results of the research revealed that the core competencies of the

Higher Vocational Certificate, that were required by the S-curve target industries in the

Smart electronics industry in the Eastern Economic Corridor, consisted of 8 elements of

Knowledge Core Competencies, 10 elements of Skill Core Competencies, and 9 elements of

Attributes Core Competencies.

References

รายการอ้างอิง
กระทรวงแรงงาน. (2560). รายงานการศึกษาวิเคราะห์ฐานข้อมูลแรงงานและประมาณการความ
ต้องการแรงงาน. กรุงเทพฯ: บริษัท เท็กซ์ แอนด์ เจอร์นัล พับลิเคชั่น จำกัด.
กีรติ ยศยิ่งยง. (2549). ขีดความสามารถ: Competency based approach. กรุงเทพฯ: มิสเตอร์ก๊อปปี้.
เกรียงไกรยศ พันธุ์ไทย. (2554). กลยุทธ์การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เชิงบูรณาการ: กุญแจสู่
ความสำเร็จความเป็นเลิศ. วารสารพัฒนาบริหารศาสตร์, 51(3). 239-257.
เกียรติอนันต์ ล้วนแก้ว. (2561). การศึกษาแนวโน้มความต้องการกำลังคนโดยยึดพื้นที่เป็นฐาน.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.
ณรงค์วิทย์ แสนทอง. (2547). มารู้จัก Competency กันเถอะ. กรุงเทพฯ: เอช อาร์ เซ็นเตอร์.
ดนัย เทียนพุฒ. (2542). การจัดการ ทรัพยากรบุคคล: ภารกิจที่ท้าทาย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์บุ๊ค
แบงค์.
ธาดา ราชกิจ. (2562). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ (Human resource development: HRD). เข้าถึงได้
จาก https://th.hrnote.asia/orgdevelopment/190423-human-resource-development.
บุญสืบ โพธิ์ศรี และธีรวัฒน์ จันทึก (2559). การบริหารหลักสูตรเพื่อสร้างคุณลักษณะแรงงานฝีมือ
อาชีพในระดับอาชีวศึกษา. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 9(1), มกราคม - เมษายน. 1268-1287.
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12. (2560). สรุปสาระสำคัญ แผนพัฒนาเศรษฐกิจ
และสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 -2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการ
พัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี.
พกานต์ ตันติกรพรรณ และศศิวิมล สุขบท (2559). คุณสมบัติของแรงงานที่สำเร็จการศึกษาจาก
สถานศึกษาอาชีวะเอกชนเพื่อตอบสนองความต้องการของภาคอุตสาหกรรมเขตพื้นที่ภาคใต้ ประเทศไทย. ใน การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติ และนานาชาติ ครั้งที่ 7. สงขลา: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
พิทักษ์ วราฤทธิชัย, พรชัย เทพปัญญา และนรินทร์ สังข์รักษา. (2561). สมรรถนะทรัพยากรมนุษย์
ด้านอุตสาหกรรมไฟเบอร์คอมโพสิทที่พึงประสงค์ของประเทศไทย. Veridian E-Journal,
Silpakorn University (Humanities, Social Science and Arts), 11(3), 1002-1022.
พัชรา สร้อยสกุล (2559). การพัฒนาทักษะแห่งศษตวรรษที่ 21 สำหรับนักเรียนอาชีวศึกษาเอกชน
ในเขตพัฒนาอุตสาหกรรมชายฝั่งทะเลตะวันออก. ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต,
สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยบูรพา.
วรรณา ยงพิศาลภพ. (2564). อุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์. แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรม ปี 2564-66.
วิจัยกรุงศรี. ธนาคารกรุงศรีอยุธยา.
สถาบันดำรงราชานุภาพ. (2553). Competency: เครื่องมือในการบริหารแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์.
กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย.
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2554). ยุทธศาสตร์การผลิตและพัฒนา กําลังคนของประเทศ
ในช่วงการปฏิรูปการศึกษา ในทศวรรษที่สอง พ.ศ. 2552-2561. กรุงเทพฯ:
พริกหวานกราฟฟิค.
อาภรณ์ ภู่วิทยพันธุ์. (2559). โปรแกรมพัฒนาสมรรถนะด้านบริหารจัดการสำหรับผู้นำ. กรุงเทพฯ:
เอช อาร์ เซนเตอร์.
Bogner, A. & Menz, M. (2009). The theory-generating expert interview: Epistemological
interest, forms of knowledge, interaction. London: Palgrave Macmillan.
Boyatzis, R.E. (1982). The competent manager: A model for effective performance. New York:
Wiley.
Brockhoff, K. (1975). The performance of forecasting groups in computer dialogue and face-to-
face discussion. In Turoff M. and Linstone H.A. (Eds.), The Delphi method:
Techniques and Applications. London: Addison-Wesley.
Chi-Tung Chen. (2010). Exploring an industry-based basic technological competence indicator
system of electrical technology for students at technological institute. World
transactions on engineering and technology education, 8(4), 542-551.
Flanders, F.B. (1998). Determining curriculum content for nursery/landscape course work. In
vocational agriculture for the 21st century: A futures study utilizing the Delphi
technique. Doctoral dissertation. University of Georgia.
Harrison, R., and Kessels, J. (2004). Human resource development in a knowledge economy: An
organization view. NY: PALGRAVE MACMILLAN.
Hay Group. (2003). Using competencies to identify high performers: An overview of the basics.
Philadelphia: Hay Group, Inc.
Okoli, C. & Pawlowski. S.D. (2004). The Delphi method as a research tool: An example, design
considerations and applications. Information & Management.
Spencer, L.M. and Spencer, S.M. (1993). Competence at work. New York: Wiley.
Weiberger, L. A. (1998). Commonly held theories of human resource development. Human
resource development international, 1(1), 75-94.
Yorks, L. (2005). Strategic human resource development. South Western: Thomson Corporation.

Published

2022-09-02

Issue

Section

บทความวิจัย