คุณค่าตราสินค้าในฐานะตัวแปรคั่นกลางทื่เชื่อมโยงการสื่อสารการตลาด แบบบูรณาการ (IMC) ที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อเฟอร์นิเจอร์ กรณีศึกษา บริษัท เอ็มเดคอินเตอร์เนชั่นแนล (1991) จำกัด

ผู้แต่ง

  • ธนิดา รุ่งธนาภัทรกุล
  • สุมาลี รามนัฏ

คำสำคัญ:

คุณค่าตราสินค้า, การสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการ, การตัดสินใจซื้อ, เฟอร์นิเจอร์

บทคัดย่อ

เฟอร์นิเจอร์เป็นสินค้าที่ได้รับความนิยมอย่างสูง เพื่อประดับตกแต่งพื้นที่ภายในบ้าน คอนโดมิเนียม สำนักงาน และสถานประกอบการ ที่มีบทบาทต่อการดำเนินกิจกรรมในทุกอิริยาบถของมนุษย์ การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ระดับคุณค่าตราสินค้า การสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการและการตัดสินใจซื้อเฟอร์นิเจอร์ และ(2) อิทธิพลคุณค่าตราสินค้าในฐานะตัวแปรคั่นกลางการสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการ (IMC) ที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อเฟอร์นิเจอร์ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ ผู้บริโภคที่ซื้อเฟอร์นิเจอร์ตรา MDEC ของบริษัท เอ็มเดคอินเตอร์เนชั่นแนล (1991) จำกัด จำนวน 350 ตัวอย่าง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ การวิเคราะห์ด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์สมการโครงสร้าง (SEM) โดยใช้โปรแกรม PLS Graph 3.0 ผลการวิจัยพบว่า (1) ผู้บริโภคที่ซื้อเฟอร์นิเจอร์ตรา MDEC ของ บริษัท เอ็มเดคอินเตอร์เนชั่นแนล (1991) จำกัด มีระดับคุณค่าตราสินค้า การสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการและการตัดสินใจซื้อเฟอร์นิเจอร์ มีค่าเฉลี่ยโดยรวมอยู่ในระดับมาก (2) อิทธิพลคุณค่าตราสินค้าในฐานะตัวแปรคั่นกลางการสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการ (IMC) ที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อเฟอร์นิเจอร์ ตรา MDEC ของบริษัท เอ็มเดคอินเตอร์เนชั่นแนล (1991) จำกัด งานวิจัยนี้แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่เชื่อมโยงของคุณค่าตราสินค้าการสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการที่มีอิทธิผลต่อการตัดสินใจซื้อ

References

ชื่นจิตต์ แจ้งเจนกิจ (2546). การบริหารลูกค้าสัมพันธ์ (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ทิปปิ้ง พอยท์.
ดารา ทีปะปาล. (2541). การสื่อสารการตลาด. กรุงเทพฯ: อมรการพิมพ์.
นมัสการ มรรคสุนทร. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อเครื่องเรือนอเนกประสงค์ของผู้บริโภค ในกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
นันท์นภัส สงวนวงษ์. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อเครื่องครัวทันสมัยของคนในกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
มานิต รัตนสุวรรณ และสมฤดี ศรีจรรยา. (2554). ยุทธศาสตร์การตลาด. กรุงเทพฯ: สุขุมวิทการพิมพ์.
สมบูรณ์ ภุมรินทร์. (2559).การสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการและคุณค่าตราสินค้ามีผลต่อการตัดสินใจซื้อข้าวสารบรรจุถุงของผู้บริโภคในจังหวัดนนทบุรี. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
สุมาลี รามนัฏ. (2559). อิทธิพลคุณค่าตราสถาบันในฐานะปัจจัย ตัวแปรคั่นกลางที่เชื่อมโยงความมีชื่อเสียงต่อผลกระทบด้านพฤติกรรมการเลือกเข้าศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาเอกชน. วารสารมหาวิทยาลัย ศิลปากร, 36(3), 187-208.
เสรี วงษ์มณฑา. (2547). ครบเครื่องเรื่องการสื่อสารการตลาด. กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2552). พฤติกรรมผู้บริโภค (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สามัคคีสาร (ดอกหญ้า).
อังศุมิฬย์ ธีระสกุลธาดา. (2558).การสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการของผลิตภัณฑ์ชุดชั้นในสตรี ที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์ชุดชั้นในสตรีในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหา บัณฑิต, สาขาการสื่อสารการตลาด, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
Aaker, D. A. (1991). Managing brand equity: Capitalizing on the value of a brand name. New York: Free Press.
Aaker, D. A. (1996). Building Strong Brands. New York: Free.
Blackwell, R. D., Engel, J. F., Blackwell, R. D., & Miniard, P. W. (1993). Consumer Behavior (7th ed.). Fort Worth: The Dryden Press.
Blt Bangkok. (2018). ตลาดเฟอร์นิเจอร์สดใส รับอสังหาโต. วันที่ค้นข้อมูล 29 พฤษภาคม 2562, เข้าถึงได้จาก http://www.bltbangkok.com /News/ตลาดเฟอร์นิเจอร์สดใสรับอสังหาโต
Chin, W. W. (2001). PLS graph user’s guide version 3.0. Retrieved January 8, 2018, from http://www.spss-pasw.ir/uplaod/images/ei8gx66re11tenmq0sm.pdf
Cronbach, L. J. (1970). Essentials of Psychological Testing. New York: Harper and Row Publishers.
Farquhar, P. H. (1989). Managing Brand Equity. Marketing Research, 1, 24-33.
Faul, F., Erdfelder, E., Lang, A-G., & Buchner, A. (2007). G*Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behavior Research Methods, 39, 175-191.
Faul, F., Erdfelder, E., Buchner, A., & Lang, A-G. (2009). Statistical power analyses using G*Power 3.1: Tests for correlation and regression analyses. Behavior Research Methods, 41, 1149- 1160.
Chin, C. (2004). Self-regulated learning in science. In Jessie Ee, Agnes Chang and Oon - Seng Tan. Thinking about Thinking, What Educators Need to Know. Singapore: Mc Graw Hill.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate Data Analysis (7th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Keller, K. L. (1993). Conceptualizing, Measuring, and Managing Customer-Based Brand Equity. Retrieved January 8, 2018, from http://www.nfh.uit.no/dok/keller-1993.pdf
Kotler, P., & Armstrong, G. (2004). Principles of Marketing (10th ed.). New Jersey: Pearson-Prentice Hall.
Likert, R. A. (1932). A technique for the measurement of attitudes. Archives of Psychology, 140, 5-53
Marconi, J. (1993). Beyond Branding. How Savvy Marketers Build Brand Equity to Create Products and Open New Markets. Chicago: Probus Publishing Company.
Preacher, K. J., & Hayes, A. F. (2008). Asymptotic and resampling strategies for assessing and comparing indirect effects in multiple mediator models. Behavior Research Methods, 40, 879-891.
Schiffman, L. G., & Kanuk, L. L. (1994). Consumer behavior (5th ed.). Englewood Cliffs, N. J: Prentice-Hall.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2021-01-27