Brand Equity as a Mediating Factor between Integrated Marketing Communication (IMC) and Buying Decision on Furniture: A Case Study of MDEC International (1991) Co., Ltd.

Authors

  • Thanida Rungthanapattarakul
  • Sumalee Ramanust

Keywords:

Brand Equity, Integrated Marketing Communication, Buying Decision, Furniture

Abstract

Furniture is a very well popular product. It is used for the interior decoration for house, condominium, office as well as business establishment in which it has an important role toward human posture. This research is aimed at the study of: 1) the level of brand equity, integrated marketing communication (IMC), and buying decision on furniture, and 2) the influence of brand equity as a mediating factor between the integrated marketing communication (IMC) and buying decision on furniture. The sample size is 350 consumers who buy the MDEC furniture products. The questionnaires are used to collect the data. The statistical descriptive data include percentage, mean, and standard deviation. The data is also analyzed by using Structural Equation Model (SEM) based on PLS Graph 3.0 program. The results showed that 1) there is a high level toward brand equity, IMC and buying decision on furniture products of MDEC International (1991) Co., Ltd., and 2) brand equity was actually a mediating factor between the IMC and the buying decision on furniture products of MDEC International (1991) Co., Ltd. This research pointed out to the relationship of brand equity, integrated marketing communication, and buying decision.

References

ชื่นจิตต์ แจ้งเจนกิจ (2546). การบริหารลูกค้าสัมพันธ์ (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ทิปปิ้ง พอยท์.
ดารา ทีปะปาล. (2541). การสื่อสารการตลาด. กรุงเทพฯ: อมรการพิมพ์.
นมัสการ มรรคสุนทร. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อเครื่องเรือนอเนกประสงค์ของผู้บริโภค ในกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
นันท์นภัส สงวนวงษ์. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อเครื่องครัวทันสมัยของคนในกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
มานิต รัตนสุวรรณ และสมฤดี ศรีจรรยา. (2554). ยุทธศาสตร์การตลาด. กรุงเทพฯ: สุขุมวิทการพิมพ์.
สมบูรณ์ ภุมรินทร์. (2559).การสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการและคุณค่าตราสินค้ามีผลต่อการตัดสินใจซื้อข้าวสารบรรจุถุงของผู้บริโภคในจังหวัดนนทบุรี. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
สุมาลี รามนัฏ. (2559). อิทธิพลคุณค่าตราสถาบันในฐานะปัจจัย ตัวแปรคั่นกลางที่เชื่อมโยงความมีชื่อเสียงต่อผลกระทบด้านพฤติกรรมการเลือกเข้าศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาเอกชน. วารสารมหาวิทยาลัย ศิลปากร, 36(3), 187-208.
เสรี วงษ์มณฑา. (2547). ครบเครื่องเรื่องการสื่อสารการตลาด. กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2552). พฤติกรรมผู้บริโภค (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สามัคคีสาร (ดอกหญ้า).
อังศุมิฬย์ ธีระสกุลธาดา. (2558).การสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการของผลิตภัณฑ์ชุดชั้นในสตรี ที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์ชุดชั้นในสตรีในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหา บัณฑิต, สาขาการสื่อสารการตลาด, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
Aaker, D. A. (1991). Managing brand equity: Capitalizing on the value of a brand name. New York: Free Press.
Aaker, D. A. (1996). Building Strong Brands. New York: Free.
Blackwell, R. D., Engel, J. F., Blackwell, R. D., & Miniard, P. W. (1993). Consumer Behavior (7th ed.). Fort Worth: The Dryden Press.
Blt Bangkok. (2018). ตลาดเฟอร์นิเจอร์สดใส รับอสังหาโต. วันที่ค้นข้อมูล 29 พฤษภาคม 2562, เข้าถึงได้จาก http://www.bltbangkok.com /News/ตลาดเฟอร์นิเจอร์สดใสรับอสังหาโต
Chin, W. W. (2001). PLS graph user’s guide version 3.0. Retrieved January 8, 2018, from http://www.spss-pasw.ir/uplaod/images/ei8gx66re11tenmq0sm.pdf
Cronbach, L. J. (1970). Essentials of Psychological Testing. New York: Harper and Row Publishers.
Farquhar, P. H. (1989). Managing Brand Equity. Marketing Research, 1, 24-33.
Faul, F., Erdfelder, E., Lang, A-G., & Buchner, A. (2007). G*Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behavior Research Methods, 39, 175-191.
Faul, F., Erdfelder, E., Buchner, A., & Lang, A-G. (2009). Statistical power analyses using G*Power 3.1: Tests for correlation and regression analyses. Behavior Research Methods, 41, 1149- 1160.
Chin, C. (2004). Self-regulated learning in science. In Jessie Ee, Agnes Chang and Oon - Seng Tan. Thinking about Thinking, What Educators Need to Know. Singapore: Mc Graw Hill.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate Data Analysis (7th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Keller, K. L. (1993). Conceptualizing, Measuring, and Managing Customer-Based Brand Equity. Retrieved January 8, 2018, from http://www.nfh.uit.no/dok/keller-1993.pdf
Kotler, P., & Armstrong, G. (2004). Principles of Marketing (10th ed.). New Jersey: Pearson-Prentice Hall.
Likert, R. A. (1932). A technique for the measurement of attitudes. Archives of Psychology, 140, 5-53
Marconi, J. (1993). Beyond Branding. How Savvy Marketers Build Brand Equity to Create Products and Open New Markets. Chicago: Probus Publishing Company.
Preacher, K. J., & Hayes, A. F. (2008). Asymptotic and resampling strategies for assessing and comparing indirect effects in multiple mediator models. Behavior Research Methods, 40, 879-891.
Schiffman, L. G., & Kanuk, L. L. (1994). Consumer behavior (5th ed.). Englewood Cliffs, N. J: Prentice-Hall.

Downloads

Published

2021-01-27

Issue

Section

บทความวิจัย