Contemporary Isan Politicians: A Survey on The State of Knowledge
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study aims to explore academic researches on politicians in northeast Thailand by emphasizing national politicians from a general election or members of the House of Representatives in current context. The knowledge about the politicians in northeast Thailand appears in the studies about Thai 2019 general election which were published in 2020. The first part of the article is as follows: 1) northeastern politicians and political parties in Thai 2019 general election 2) northeastern politicians and money and 3) northeastern politicians and local network. The other part suggests arguments for further study.
Article Details
References
กตัญญู แก้วหานาม, และพิมพ์ลิขิต แก้วหานาม. (2563ก). การศึกษาความเคลื่อนไหวทางการเมืองและพฤติกรรมการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 2562 จังหวัดกาฬสินธุ์. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
______. (2563ข). ความเคลื่อนไหวและพฤติกรรมทางการเมืองของผู้สมัครรับเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในจังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารการเมืองการปกครอง. 10(3), 190 – 205.
คะนอง พิลุน. (2561). นักการเมืองถิ่นจังหวัดอุดรธานี. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
คายส์, ชาร์ลส์ เอฟ. (2556). อีสานนิยม: ท้องถิ่นนิยมในสยามประเทศไทย. [Isan: Regionalism in Northeastern Thailand] (พิมพ์ครั้งที่ 2). (รัตนา โตสกุล, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
ฉลาด จันทรสมบัติ. (2557). นักการเมืองถิ่นจังหวัดมหาสารคาม. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
เฉลิมเกียรติ ภาระเวช. (2542). บทบาททางการเมืองของผู้นำท้องถิ่นอีสาน พ.ศ. 2481 - 2495. (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการปกครอง ไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
ชัยพงษ์ สำเนียง. (2561). พัฒนาการกลุ่มทุนการเมืองในภาคเหนือของประเทศไทย : การเปลี่ยนทุนเศรษฐกิจและวัฒนธรรมให้เป็นทุนการเมือง. วารสารพัฒนศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. 1(1), 1-53.
________. (2562). พลวัตกลุ่มทุนการเมืองในภาคเหนือของประเทศไทย: การเปลี่ยนทุนเศรษฐกิจและวัฒนธรรมให้เป็นทุนการเมือง (พ.ศ. 2475-2560). เชียงใหม่: สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ชาญชัย บุญเสนอ. (2536). การรวมกลุ่มของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการปกครอง ไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
ชาญวิทย์ เกษตรศิริ, และธำรงศักดิ์ เพชรเลิศอนันต์, (บ.ก.). (2544). ปรีดี พนมยงค์และ 4 รัฐมนตรีอีสาน + 1. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
ไชยวุฒิ มนตรีรักษ์. (2549). นักการเมืองถิ่นจังหวัดเลย. นนทบุรี: สถาบันพระปกเกล้า.
ฐากูร ข่าขันมะลี. (2559). การสร้างความหมายของเมืองบุรีรัมย์ในฐานะ“มหานครแห่งกีฬา”. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
ณัชชาภัทร อมรกุล, และปุรวิชญ์ วัฒนสุข, (บ.ก.) (2563). ฉากใหม่การเลือกตั้งไทย: การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 24 มีนาคม พ.ศ. 2562 ใน 7 จังหวัด. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
ดารารัตน์ เมตตาริกานนท์. (2543). การรวมกลุ่มทางการเมืองของ “ส.ส.อีสาน” พ.ศ. 2476-2494. (ปริญญาอักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์ ไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
ดารารัตน์ เมตตาริกานนท์. (2546). การเมืองสองฝั่งโขง: การรวมกลุ่มทางการเมืองของ ส.ส.อีสาน พ.ศ. 2476 – 2494. กรุงเทพฯ: มติชน
เทอดศักดิ์ ไป่จันทึก, ศิวัช ศรีโภคางกุล, อรรถพล เมืองมิ่ง, ถนอมวงศ์ สูรยสิมาพงษ์, และฌาน เรืองธรรมสิงห์. (2563). การแข่งขันและปัจจัยที่มีผลต่อชัยชนะการเลือกตั้งทั่วไป พ.ศ. 2562 ของผู้สมัครสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดเลย. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 18(3), 58-78.
ธีรวัชร ประนัดสุดจ่า. (2542). แนวความคิดและบทบาททางการเมืองของนายจำลอง ดาวเรือง สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดมหาสารคาม ในช่วงปีพ.ศ.2480-2492. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์ ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
นิพนธ์ โซะเฮง. (2560). นักการเมืองถิ่นจังหวัดขอนแก่น. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
นิรันดร์ กุลฑานันท์. (2549). นักการเมืองถิ่นจังหวัดบุรีรัมย์. นนทบุรี: สถาบันพระปกเกล้า.
นุกูล กันทรดุษฎี. (2546). แนวคิดและบทบาททางการเมืองของนายแคล้ว นรปติ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดขอนแก่น พ.ศ. 2495-2529. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต (ประวัติศาสตร์) ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
ประจักษ์ ก้องกีรติ. (2551). นิทานสอนใจว่าด้วยความโง่ จน เจ็บของผู้เลือกตั้งชนบท: มายาคติและอคติของนักรัฐศาสตร์ไทย. ฟ้าเดียวกัน. 6(4), 140 -155.
ประเทือง ม่วงอ่อน. (2563). การศึกษาความเคลื่อนไหวทางการเมืองและพฤติกรรมการเลือกตั้ง สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 2562 จังหวัดอุบลราชธานี. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
ประเทือง ม่วงอ่อน. (2556). นักการเมืองถิ่นจังหวัดศรีสะเกษ. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
ประสพ วงศ์หนองหว้า. (2537). บทบาทของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดร้อยเอ็ด กับการพัฒนาสู่ตระกูลการเมือง พ.ศ. 2480-2529. (ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต วิชาเอกประวัติศาสตร์ ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม, มหาสารคาม.
พรรณิกา ฉายากุล. (2547). ส.ส. อีสานกลุ่มแนวคิดสังคมนิยม พ.ศ. 2490-2506. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
________. (2558). บทสำรวจองค์ความรู้จากงานเขียนที่เกี่ยวกับ “ส.ส.อีสาน” ระหว่างปี พ.ศ. 2480-2558. วารสารมนุษย์กับสังคม. 1(1). 1-14.
พันธวัฒน์ เศรษฐวิไล. (2560, 6 พฤศจิกายน). “สมชัย ภัทรธนานันท์: อ่านการเมืองอีสาน ยุคก่อนทักษิณ ถึงหลัง คสช.” 101. สืบค้นจาก https://www.the101.world/somchai-interview/
พิชญ์ สมพอง. (2551). นักการเมืองถิ่นจังหวัดยโสธร. นนทบุรี: สถาบันพระปกเกล้า.
พิชญ์ พงษ์สวัสดิ์. (2563). การศึกษาความเคลื่อนไหวทางการเมืองและพฤติกรรมการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 2562 กรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
พิสมัย ศรีเนตร, และจันทรา ธนะวัฒนาวงศ์. (2563). การศึกษาความเคลื่อนไหวทางการเมืองและพฤติกรรมการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 2562 จังหวัดสุรินทร์. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
พีรยา คูวัฒนศิริ. (2533). แนวคิดและบทบาททางการเมืองของทองอินทร์ ภูริพัฒน์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาประวัติศาสตร์ ไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
ไพฑูรย์ มีกุศล. (2552). นักการเมืองถิ่นจังหวัดสุรินทร์. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
มาโนช สุวรรณสาร, กาญ ดำริสุ และมุทุดา แก่นสุวรรณ. (2558). นักการเมืองถิ่นจังหวัดนครพนม. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
วัลลภ รัฐฉัตรานนท์, และนพพล อัคฮาด. (2559). นักการเมืองถิ่นจังหวัดหนองบัวลำภู. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
เวียงรัฐ เนติโพธิ์. (2558). หีบบัตรกับบุญคุณ: การเมืองการเลือกตั้งและการเปลี่ยนแปลงเครือข่ายอุปถัมภ์. เชียงใหม่: ศูนย์อาเซียนศึกษา
ศรุดา สมพอง. (2559). นักการเมืองถิ่นจังหวัดกาฬสินธุ์. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
ศิริพร ศรีพนมเขต. (2544). การรวมกลุ่มทางการเมืองของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดอุบลราชธานี ระหว่างปี พ.ศ. 2500 - 2538. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์ ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
ศิวัช ศรีโภคางกุล. (2563). การศึกษาความเคลื่อนไหวทางการเมืองและพฤติกรรมการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 2562 จังหวัดขอนแก่น. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
ศิวัช ศรีโภคางกุล, อรรถพล เมืองมิ่ง, ถนอมวงศ์ สูรยสิมาพงษ์, ฌาน เรืองธรรมสิงห์, และเทอดศักดิ์ ไป่จันทึก. (2563). การศึกษาความเคลื่อนไหวทางการเมืองและพฤติกรรมการเลือกตั้ง สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 2562 จังหวัดเลย. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
ศุทธิกานต์ มีจั่น. (2563). การศึกษาความเคลื่อนไหวทางการเมืองและพฤติกรรมการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 2562 จังหวัดร้อยเอ็ด. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
เศรษฐวัฒน์ โชควรกุล. (2560). นักการเมืองถิ่นจังหวัดนครราชสีมา. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
สติธร ธนานิธิโชติ. (2556). ตระกูลการเมืองในระบอบประชาธิปไตยของไทย. วารสารสถาบันพระปกเกล้า. 10(2), 5-23.
สติธร ธนานิธิโชติ. (2557). คุณลักษณะของนักการเมืองไทยที่มีสายสัมพันธ์แบบตระกูลการเมือง. วารสาร การเมือง การบริหาร และกฎหมาย. 6(3), 101-129.
สติธร ธนานิธิโชติ. (2558). ความได้เปรียบในสนามเลือกตั้งของทายาทตระกูลนักการเมือง. วารสารสังคมศาสตร์. 45(2), 49-74.
สติธร ธนานิธิโชติ. (2562). ตระกูลการเมืองกับการเลือกตั้ง : “มนต์ขลัง” หรือ (แค่) พลังที่ “ถดถอย”. กรุงเทพฯ: สำนักวิจัยและพัฒนา สถาบันพระปกเกล้า.
สมชัย ภัทรธนานันท์. (2548). “อีสานกับรัฐไทย: การครอบงํา ความขัดแย้ง และการต่อต้าน”. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 24(2), 99-120.
สหชาติ ทันที. (2550). ความคิดทางการเมืองของนายไขแสง สุกใส. (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการเมืองการปกครอง ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
สำรวน ศิริบุรี. (2537). แนวคิดทางการเมืองและบทบาทของนายแคล้ว นรปติ ในฐานะสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์ ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร, กรุงเทพมหานคร.
สิริกร กำพลังฤทธิ์. (2555). นักการเมืองถิ่นจังหวัดชัยภูมิ. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
สุเชาวน์ มีหนองหว้า, และกิติรัตน์ สีหบัณฑ์. (2549). นักการเมืองถิ่นจังหวัดอุบลราชธานี. นนทบุรี : สถาบันพระปกเกล้า.
สุวัฒน์ชัย แสนราช. (2541). แนวความคิดและบทบาททางการเมืองของนายถวิล อุดลสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดร้อยเอ็ด พ.ศ. 2480-2492. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์ ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
อดิเรก บุญคง. (2536). บทบาทของขบวนการเสรีไทยสายอีสานและบทบาททางการเมืองของสมาชิก หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 พ.ศ. 2484-2495. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์ ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
อภิสิทธิ์ กิจเจริญสิน. (2542). แนวความคิดและบทบาททางการเมืองของนายเตียง ศิริขันธ์ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดสกลนครในช่วงปี พ.ศ. 2480-2495. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์ ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
อรอนงค์ ซ้ายโพธิ์กลาง, และศรัณย์ จิระพงษ์สุวรรณ. (2558). นักการเมืองถิ่นจังหวัดร้อยเอ็ด. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
อลงกรณ์ ศิลปดอนบม และศิวัช ศรีโภคางกุล. (2563). การกำเนิดของพรรคอนาคตใหม่ที่มีผลกระทบต่อพรรคเพื่อไทย ในการเลือกตั้งปีพุทธศักราช 2562: กรณีศึกษาจังหวัดขอนแก่น. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร., 8(1), 320-335.
อิทธิพล โคตะมี. (2560, 3 ตุลาคม). “สมชัย ภัทรธนานันท์: การเมืองอีสานไม่ใช่เรื่องภูมิภาคนิยม (1)”. เดอะ อีสานเรคคอร์ด. สืบค้นจาก https://theisaanrecord.co/2017/10/03/msu-somchai/
Keyes, Charles F. (1967). Isan: Regionalism in Northeastern Thailand. Itaca: Southeast Asia Program, Department of Far Eastern Studies, Cornell University.
McCargo, Duncan & Anyarat Chattharakul. (2020). Future Forward: The Rise and Fall of a Thai Political Party. Copenhagen: NIAS Press.
Nishizaki, Yoshinori. (2004). The Weapon of the Strong: Identity, Community, and Domination in Provincial Thailand. (Ph.D. Thesis) University of Washington, Washington.
Nishizaki, Yoshinori. (2011). Political Authority and Provincial Identity in Thailand: The Making of Banharn-buri. Ithaca, N.Y.: Southeast Asia Program Publications, Southeast Asia Program, Cornell University.
Somchai Phatharathananunth. (2008). The Thai Rak Thai party and elections in North-eastern Thailand. Journal of Contemporary Asia. 38(1), 106–12.
Suthikarn Meechan. Clientelistic Networks in the 2019 Thai General Election: Evidence from Roi-Et Province. Social Science Asia, 6(4), 1 -20.
workpointTODAY. (2562, 31 พฤษภาคม). เทียบผลเลือกตั้ง 54-62 แต่ละภาคคะแนนโหวตเปลี่ยนแปลงอย่างไร. สืบค้นจาก https://workpointtoday.com/news190531/