Results of Dispute Conciliation by Public Prosecutors: A Case study of the Office of Civil Rights Protection, Legal Aid and Legal Execution Region 2
Main Article Content
Abstract
The research aimed to examine the types of disputes that were sent through the conciliation process by public prosecutors. Further, this study intended to investigate the results of dispute conciliation by public prosecutors. A technique of documentary analysis was used to collect the data. The analyzed documents included 106 disputes stemming from both civil and criminal cases processed at the Office of Civil Rights Protection, Legal Aid and Legal Execution Region 2 during July to December 2016. The statistical tests used to analyze the collected data included frequency, percentage, means, and standard deviation. The results of this study revealed that Rayong Province was the area that exhibited the highest frequencies of disputes requested for conciliation. A majority of the cases were civil suits in which the conflicting parties were individuals. The majority of the disputes resulted from debts, mainly because of conflicts of interest. In most cases, conciliation was conducted by public prosecutors. In addition, the results showed that 44.34% of the disputes were successfully resolved and compromised, 36.79% of the cases ceased conciliation, and 18.87% of the cases were unsuccessful. Regarding the period of conciliation, it usually took 16 days. Specifically, it took approximately 15 days for conciliation of successful cases, while it usually took 14 days for the unsuccessful ones. For the cases in which conciliation was ceased, it took 18 days for the process of conciliation
Article Details
References
เฉลิม สุขเจริญ.(2557). แรงจูงใจในการทำงานกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี. สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต,สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์, คณะศิลปศาสตร์, มหาวิทยาลัยเกริก.
ดำริห์ สุตเตมีย์. (2539). การไกล่เกลี่ยข้อพิพาทโดยองค์กรฝ่ายบริหาร ศึกษาเฉพาะกรณีการ ไกล่เกลี่ยประนอมข้อพิพาทของสำนักงานคุ้มครองสิทธิและช่วยเหลือทางกฎหมายแก่ประชาชน สำนักงานอัยการสูงสุด. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยการยุติธรรมกระทรวงยุติธรรม.
ธงชัย สันติวงษ์. (2549). หลักการจัดการ. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
ประชาชาติธุรกิจ. (2559). คนจน จนติดดิน สถิติหนี้สูงสุดรอบ 8 ปี คนรวย รวยล้นฟ้า. สืบค้นข้อมูลเมื่อ 4 เมษายน 2560, จาก http://www.prachachat.net/ news_detail.php? newsid=1462525663
ยุทธนา ทาตายุ. (2543). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการผลิต: กรณีศึกษากองการผลิตบริษัทวิทยุการบินแห่งประเทศไทย จำกัด. ปัญหาพิเศษรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารทั่วไป, วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ, มหาวิทยาลัยบูรพา.
สถาบันพัฒนาข้าราชการฝ่ายอัยการ. (2559 ก). ขั้นตอน วิธีการ และระเบียบว่าด้วยการช่วยเหลือ ทางกฎหมาย. กรุงเทพฯ: สำนักงานอัยการสูงสุด.
สถาบันพัฒนาข้าราชการฝ่ายอัยการ. (2559 ข). ความรู้เกี่ยวกับการระงับข้อพิพาทโดยกระบวนการไกล่เกลี่ย และประนอมข้อพิพาท. กรุงเทพฯ: สำนักงานอัยการสูงสุด.
สมเกียรติ แพทย์คุณ. (2548). การพัฒนารูปแบบการประนอมข้อพิพาทในชั้นการดำเนินการของพนักงานอัยการ. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สำนักงานอัยการภาค 2. (2557). คู่มือประจำสำนักงานอัยการภาค 2 (Guide Book). ชลบุรี: สำนักงานอัยการภาค 2.
สำนักงานอัยการภาค 2. (2559 ก). ทำเนียบข้าราชการอัยการ ธุรการ ลูกจ้างประจำ พนักงานราชการ และบุคลากรอื่นของสำนักงานอัยการต่าง ๆ ภายในภาค 2. ชลบุรี: สำนักงานอัยการภาค 2
สำนักงานอัยการภาค 2. (2559 ข). ปริมาณคดีประจำปี พ.ศ. 2559 ของสำนักงานอัยการจังหวัดทุกสำนักงานภายในสังกัดภาค 2. ชลบุรี: สำนักงานอัยการภาค 2.
สำนักงานอัยการสูงสุด. (2559 ก). คู่มือการช่วยเหลือในการประนอมข้อพิพาทแก่ประชาชน. กรุงเทพฯ: สำนักงานอัยการสูงสุด.
สำนักงานอัยการสูงสุด. (2559 ข). รวมกฎหมาย ระเบียบ คำสั่ง ประกาศ และหนังสือเวียนปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติงาน สคช. กรุงเทพฯ: สำนักงานอัยการสูงสุด.
อานันท์ ธีระชิต. (2538). การประนอมข้อพิพาทระดับหมู่บ้านโดยคณะกรรมการหมู่บ้านในจังหวัดเชียงใหม่. การค้นคว้าแบบอิสระรัฐศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการเมืองและการปกครอง, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.