The Political Popularity of the Pheu Thai Party among Udon Thani Villagers after the 2014 Coup

Main Article Content

ธรรมรัตน์ ธรรมยาฤทธิ์

Abstract

This research aimed to 1) investigate the elements of political popularity for the Pheu Thai Party among so-called “Red-Shirt” villagers, 2) study the level of political popularity for the Pheu Thai Party among Red-Shirt villagers, 3) investigate the factors affecting the aforementioned political popularity, and 4) study the approaches of political popularity among Red-Shirt villagers towards the Pheu Thai Party. This study identified a population of 5,611 voters in 5 Red-Shirts villages of Muang District, Udon Thani Province. The sample size comprised 358 people who participated in in-depth interviews, with focus placed on 2 groups comprising 19 persons and 23 persons. The tool used for data collection was a questionnaire, which was analyzed by means, percentage, standard deviation, and multiple regression analysis. In-depth interviews were assessed by the inductive method. The results revealed that: (1) the elements of political popularity consisted of political ideology, political policies, political leadership, political candidates and administrative systems; (2) People who live in Red-Shirt villages have higher overall political affinity for the Pheu Thai Party; (3) The factors of political popularity from the aspects of political party policy and political leadership affect popularity towards the Pheu Thai Party at a .05 level of significance; (4) the approaches to political popularity should focus on developing party policies in line with reality and possibly more emphasis on marketing policies.

Article Details

How to Cite
ธรรมยาฤทธิ์ ธ. (2018). The Political Popularity of the Pheu Thai Party among Udon Thani Villagers after the 2014 Coup. Journal of Politics and Governance, 8(3), 29–48. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jopag/article/view/162204
Section
Research Articles

References

กริช แรงสูงเนิน. (2554). การวิเคราะห์ปัจจัยด้วย SPSS และ AMOS เพื่อการวิจัย. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
จิราภรณ์ ดำจันทร์. (2547). ความนิยมของพรรคประชาธิปัตย์ในภาคใต้: ศึกษากรณีเขตเลือกตั้งที่ 1 และที่ 10 จังหวัดนครศรีธรรมราช. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้รับการตีพิมพ์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โชติ บดีรัฐ. (2558). ความรู้เบื้องต้นรัฐศาสตร์. พิษณุโลก: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลย์สงคราม.
ธรรมรัตน์ ธรรมยาฤทธิ์. (2559). การเมือง : ผลประโยชน์และความขัดแย้ง. กรุงเทพฯ: นาคาการพิมพ์.
บุญทัน ดอกไธสง. (2558). การบริหารอำนาจ : สงครามแย่งเงิน : ยุคใหม่. กรุงเทพฯ : นัยนาประไพ.
บุรฉัตร พานธงรักษ์. (2555). การตลาดการเมืองของพรรคเพื่อไทยและพรรคประชาธิปัตย์ในการเลือกตั้งทั่วไป วันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2554. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.
ประกอบ จิรกิติ. (2552). ผลกระทบของคำวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญ กรณีการยุบพรรคการเมืองที่มีต่อการพัฒนาการเมือง. เอกสารวิชาการการอบรมหลักสูตร “ผู้บริหารกระบวนการยุติธรรมระดับสูง (บ.ย.ส.)” รุ่นที่ 13 วิทยาลัยการยุติธรรม สำนักงานศาลยุติธรรม.
พิชัย ขวัญทอง. (2559). ความรู้เบื้องเกี่ยวกับรัฐศาสตร์และการเมือง. อุดรธานี: วิทยาลัยพิญชยบัณฑิต.
วัลลภ รัฐฉัตรานนท์. (2553). ความนิยมของคนอีสานที่มีต่อพรรคเพื่อไทย: ศึกษากรณี จังหวัดขอนแก่น. รัฐศาสตร์ปริทรรศน์. 1(1), 76-78.
วิทยา ชินบุตร. (2559). ความนิยมทางการเมืองของพรรคชาติไทยพัฒนาในจังหวัดสุพรรณบุรี. รัฐสภาสาร. 64(7), 96-122.
วิภาวดี พันธุ์ยางน้อย. (2555). หมู่บ้านเสื้อแดง: การปรับเปลี่ยนความสัมพันธ์เชิงอำนาจในชุมชนชนบทไทย กรณีศึกษาหมู่บ้านนาใหญ่ จังหวัดอุดรธานี. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้รับการตีพิมพ์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สัญญา เคณาภูมิ. (2558). ประชาธิปไตยกินได้: ของจริงหรือแค่วาทกรรมการเมือง. วารสารวิจัยเพื่อพัฒนาสังคมและชุมชน. 2(2), 91-92.
ไสว บุญมา. (2554). ประชานิยม: ทางสู่ความหายนะ. กรุงเทพฯ : โพสบุ๊ค.
สุรวิชช์ วีรวรรณ. (2560, 14 กรกฎาคม). เสรีภาพในพรรคเพื่อไทย ไหนล่ะที่เรียกฝ่ายประชาธิปไตย. ผู้จัดการออนไลน์, น. 8.
David Barber, J. (1969). Citizen Politics: An Introduction to Political Behavior. Chicago : Markham.
Krejcie, R.V. and Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. New York : Mc Graw Hill.
Rushkoff, Douglas. (2004). Open Source Democracy. London : Prinflow.

สัมภาษณ์
กมลศิลป์ สิงหสุริยะ แกนนำหมู่บ้านเสื้อแดงจังหวัดอุดรธานี. (2559). ให้สัมภาษณ์ วันที่ 3 มีนาคม 2559
คงชัย ชัยกัน แกนนำหมู่บ้านเสื้อแดงจังหวัดอุดรธานี. (2559). ให้สัมภาษณ์ วันที่ 10 มีนาคม 2559
ดร.พิชัย ขวัญทอง นักวิชาการอิสระด้านรัฐศาสตร์. (2559). ให้สัมภาษณ์ วันที่ 15 พฤษภาคม 2559
รัตนาวรรณ สุขศาลา แกนนำหมู่บ้านเสื้อแดงจังหวัดอุดรธานี . (2559). ให้สัมภาษณ์ วันที่ 26 มกราคม 2559
รศ.ดร.สัญญา เคณาภูมิ นักวิชาการด้านรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์. (2559). ให้สัมภาษณ์ วันที่ 11 มิถุนายน 2559
อานนท์ แสนน่าน แกนนำหมู่บ้านเสื้อแดงจังหวัดอุดรธานี. (2559). ให้สัมภาษณ์ วันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2559