Opportunities and Challenges of Tourism Development for Towns along the Mekong River in Nakhon Phanom
Main Article Content
Abstract
This research, “Opportunities and Challenges of Tourism Development for towns along the Mekong River in Nakhon Phanom,” aims to study; first, Nakhon Phanom development as a tourism city on the banks of the Mekong River; second, the analysis of strength, weakness, opportunity, and threat (SWOT) of Nakhon Phanom development as a tourism city on the banks of the Mekong River and; third, to present Nakhon Phanom development strategy as a tourism city on the banks of the Mekong River to Greater Mekong Subregion. Precisely, the qualitative research will be used in this research, and the research tool is questionnaires which will be provided to private and public sectors as well as citizens for 20 people in That Phanom District, Tha Uthen District and Mueang District, Nakhon Phanom Province, moreover, documentary research will be used in this study as well. Research results are as follows; The result showed that the development of tourism on the banks of the Mekong River, particularly in Nakhon Phanom province, there is the reconstruction of cultural heritage and property and cooperation within the involved organizations in the area but still lack of linkage. Furthermore, there is the cultural and natural tourism, but the tourist spots and activities have to be improved and developed especially routes and billboards in order to enhance its capacity and standard. The tourist services are sufficient but there are still the needs of development to facilitate and welcome number of tourists and implementation of tourism marketing plan of all involved parties constantly.
Article Details
References
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2558). ยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวไทยพ.ศ.2558-2560. http://www.mots.go.th/ewt_dl_link.php?nid=7114, 18 พฤศจิกายน 2559.
กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2550). มาตรฐานการส่งเสริมการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ : สำนักมาตรฐานการบริหารงานองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น.
ณัฐวัฒน์ เทพคำดี. (2550). ความคิดเห็นของบุคลากรการท่องเที่ยวที่มีต่อการสร้างสะพานข้ามแม่น้ำโขงแห่งที่ 2 กับการท่องเที่ยวในเขตเทศบาลเมืองมุกดาหาร. วิทยานิพนธ์ อุบลราชธานี : มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
ถิรนัย อาป้อง. (2559). แนวคิดทฤษฎีการพัฒนา. http://chornorpor.blogspot.com /2011/09/blog-post_26.html 16 พฤศจิกายน 2559.
น้ำทิพย์ เมืองอินทร์. (2556). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อจำนวนนักท่องเที่ยวจากกลุ่มประเทศอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขงในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ เชียงใหม่ : มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ศริญญา สุรี. (2558). ชาวเวียดนามอพยพ: นายทุนยุค “ไทยใหม่” และการกลายเป็นชนชั้นนำเมือง
ชายแดน. เชียงใหม่ : ศูนย์อาเซียนศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่
ศุลีพร อานันทประภา. (2551). กลยุทธ์การท่องเที่ยวจังหวัดชลบุรี. วิทยานิพนธ์ กรุงเทพมหานคร:มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สุวารีย์ ศรีปูระ และคณะ. (2548). การพัฒนาคุณภาพและมาตรฐานการท่องเที่ยวชายแดนลุ่มน้ำเหือง-โขง: กรณีศึกษา แก่งคุ้ดคู้ อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย. เลย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
สำนักงานจังหวัดนครพนม. (2558). แผนพัฒนาจังหวัดนครพนม 4 ปี 2558-2560. นครพนม:สำนักงานจังหวัดนครพนม.
________. (2559). แผนพัฒนาจังหวัดนครพนม 4 ปี 2558-2561. นครพนม: สำนักงานจังหวัดนครพนม.
________. (2560). แผนพัฒนาจังหวัดนครพนม 4 ปี 2561-2564. นครพนม: สำนักงานจังหวัดนครพนม 2560.
อนุรัตน์ อินทร. (2551). ยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวจังหวัดเชียงรายเป็นศูนย์กลางเชื่อมโยงในอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขงตอนบน. วิทยานิพนธ์ เชียงราย : มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.