Important Factors in Deciding to Apply Special Training of Training Center of College of Politics and Governance, Mahasarakham University: A Case Study of Sub-District Administration Organizations in Mahasarakham Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This paper aims to study about deciding factors for applying in Special Training Programme of Training Center of Collage of Politics and Governance, Mahasarakham University: A Case Study of Sub-District Administration Organizations in Mahasarakham Province. The study found that the majority of sampling group were female, total of 102 people, majority of 53.72 percent are representing those who aged between 31-40 years old, and 94 people is representing 50 percent of Senior officers, while 94 sampling have the average monthly income of 10,000 - 20,000 baht. The data analysis using statistical analysis has made an approach to the layout of a special training program. College of Politics and Governance, Mahasarakham University noted that the course that meets the needs of the target audience must be trained further to enhanced the ability of self-development. This will need to be explored reasonable requirements and to meet the demand. There is no cost for the economy and threads are organized. The place where the training will be an easily accessible place near the hotel. Is announced to the audience directly, making books and pamphlets sent to the agency. Head of Events Date, time and cost are the principle reasons. Venue Transfer of registration fee by registering through the website. For easy and convenient to carry, who are participants in each course. To comply with the requirements that do not interfere with complex medication to those who will attend training programs. Guest speakers invited as guest speakers with experience from a reputable agency. To take off in the experience of the trainees to acquire knowledge as required in the course. Each course will be held the following services and provide a place for the number of people who will participate in each course. The study has suggestions on how to select target groups other than the government. Moreover, expanding the scope of the study area and other nearby provinces in the northeast area of the province in order to expand the market and customers. The course should explore the needs of the interested participants in each area to meet the needs of those who wish to participate
Article Details
References
ณัฐรดี ภู่มงคลสุริยา. (2553). การเพิ่มจำนวนนักเรียนระดับชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพโรงเรียนเทคโนโลยีภูมิพิชญ. การศึกษาอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต วิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
เทพศักดิ์ บุณยรัตพันธุ์. (2553). TOWS Matrix. ค้นเมื่อ 19 ธันวาคม 2555,จาก https://www.drmanage.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=538663926&Ntype=3
ธีรกิติ นวรัตน ณ อยุธยา. (2549). การตลาดบริการ: แนวคิดและกลยุทธ์. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด. (2543). วิธีการทางสถิติสําหรับการวิจัย. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์นการพิมพ์.
พงษ์พันธ์ พลอยเพ็ชร. (2552). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเข้าศึกษาในหลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรบัณฑิต คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร. สารนิพนธ์ ศิลปศาสตรบัณฑิต คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตสารสนเทศเพชรบุรี.
พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2540). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์.กรุงเทพฯ: สำนักทดสอบทางการศึกษาจิตวิทยา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
รัชนีวรรณ สีนะวัฒน์. (2546). การศึกษาปัจจัยที่เป็นแรงจูงใจของผู้ช่วยทันตแพทย์ในการเลือกเข้าศึกษาต่อ หลักสูตรประกาศนียบัตรสาธารณสุข(ทันตสาธารณสุข) วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดขอนแก่น ที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วิเชียร เกตุสิงห์. (2538). ค่าเฉลี่ยกับการแปลความหมาย: เรื่องง่ายๆ ที่บางครั้งก็พลาดได้.ข่าวสารการวิจัยการศึกษา, 1(4), 13.
ศิริวรรณ ซำศิริพงษ์. (2551). ปัจจัยที่เป็นแรงจูงใจและความต้องการศึกษาต่อระดับปริญญาโทหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต (MBA). การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต คณะ บริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2550). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: ธีระฟิล์ม และไซเท็กซ์.
สมชาย ภค ภาสน์วิวัฒน์. (2549). การบริหารเชิงกลยุทธ์. พิมพ์ครั้งที่ 16. กรุงเทพฯ: อมรินทร์.
สุรางค์ โค้วตระกูล. (2544). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
เสรี เจริญกุล. (2548). กลยุทธ์การเพิ่มจำนวนผู้สมัครเข้าศึกษาต่อในหลักสูตรวิศวกรรมศาสตรบัณฑิตในลักษณะโครงการพิเศษ. การศึกษาอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต วิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อัสฌา บุญชัยยะ. (2551). แรงจูงใจในการศึกษาต่อระดับปริญญาโท ของนิสิตสาขาวิชาการจัดการนันทนาการ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. ปริญญานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต คณะ พลศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เอกชัย บุญยาทิษฐาน. (2553). คู่มือวิเคราะห์ SWOT อย่างมืออาชีพ. กรุงเทพฯ: ปัญญาชน.
อุษณีย์ จงสุกใส. (2545). แรงจูงใจต่อการเลือกเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาโทของนักศึกษาชั้นปีที่1มหาวิทยาลัยมหิดล. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต(การวัดและประเมินผลการศึกษา) คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
Blackwell, Roger D., Paul W. Miniard and James F. Engel. (2006). Consumer Behaviour. 10th ed. Canada: Thomson South-Western.
Kotler, Philip and Kevin Lane Keller. (2012). MarketingManagement. 14thed. Upper Saddle River, N.J.: Pearson Prantice Hall.
Krejcie, R.V. and D.W. Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Schiffman, Leon and Leslie Kanuk. (2007). Consumer Behavior. 9thed. Upper Saddle River, N. J.: Pearson Prantice Hall.
Sekaran, U. and R. Bougie. (2010). Research methods for business: A skill building approach. 5th ed. West Sussex, UK: Wiley.
Yamane, Taro. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. 3rd ed. New York: Harper & Row Publishers Inc.