The resignation of lecturers in Public Universities in Northeastern Thailand

Main Article Content

จีรศักดิ์ โพกาวิน

Abstract

This research studies the resignation of lecturers in public universities in northeastern Thailand. The objective is to study what are causes to resign lecturers in public universities in northeastern Thailand. The sample consisted of 30 resigned lecturers from Mahasarakham University, Khon Kaen University and Ubon Ratchathani University. The instruments were in-depth interview.
The results of the study were as follows : 1. The most of samplings are men, age 31-40 years old, lived in northeastern Thailand, single, graduated a master’s degree, 2-4 years of tenure, salary 20,001-40,000 baths and income to spend and save. Their incomes are not enough for savings. 2. The resignation causes are 1) university policy and administration 2) salary and welfare 3) task and colleague 4) leader 5) job security and career path 6) environment, location and facilities. 3. The suggestion are 1) University policy should be adjusted in accordance with the requirements of lecturers to participate in the direction and goals of the university together. 2) University should adjust the salary and benefits as an incentive to maintain lecturer. 3) University should adjust workloads to fit reality. 4) University should modify the model the performance appraisal system to be more fair.

Article Details

How to Cite
โพกาวิน จ. (2017). The resignation of lecturers in Public Universities in Northeastern Thailand. Journal of Politics and Governance, 7(1), 265–281. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jopag/article/view/155248
Section
Research Articles

References

กาญจนา วสุวัต. (2548). สาเหตุการลาออกของครูโรงเรียนประถมศึกษาเอกชนประเภทสามัญศึกษาในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา,
มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต.
กัลยา ยศคำลือ. (2553). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานของพนักงานมหาวิทยาลัยราชภัฎเลย. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎเลย.
เกษมสันต์ วิลาวรรณ. (2542). การเลิกจ้างและการลาออก.กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์วิญญูชน.
ขัตติยา มหาสินธ์. (2555). คลื่นคิดข่าว: พนักงานมหา'ลัยชนชั้น 3 สะท้อนวิกฤตคุณภาพม.ไทย. มติชนรายวัน (7 เมษายน 2555): 16.
ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2551). พฤติกรรมองค์การ.กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
เติมพงศ์ สุนทโรทก. (2547). การบริหารทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา.
นวระ ทาสุวรรณ และรจนา แสงตาล. (2551). ความต้องการสวัสดิการของพนักงานมหาวิทยาลัยสายวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฎจันทรเกษม.กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.
บุษยาณี จันทร์เจริญสุข. (2538). การรับรู้คุณภาพชีวิตงานกับความผูกพันต่อองค์กร: กรณีศึกษาข้าราชการสถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต
สาขาพัฒนาสังคม, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ประคัลภ์ บัณฑพลังกูร. (2550). การว่าจ้างและรักษาบุคลากร. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.
ประภาพร เหลืองช่วยโชค. (2539). ความสัมพันธ์และการรับรู้วัฒนธรรมองค์กรและความรู้สึกผูกพันต่อองค์กร. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาสังคม, จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
ปราชญา กล้าผจัญ และ พอตา บุตรสุทธิวงศ์. (2550. การบริหารทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2532). ความผูกพันต่อสถาบันของอาจารย์ในสาขาอุตสาหกรรมสถาบันเทคโนโลยีราชมงคล. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
ประสานมิตร.
เปรมฤดี เอื้อสิริมนต์. (2550). ปัจจัยจูงใจที่ส่งผลต่อการลาออกของพนักงาน กรณีศึกษา บมจ.อุตสาหกรรมทำเครื่องแก้วไทย. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิตสาขาการพัฒนาทรัพยากร
มนุษย์และองค์การ, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ฝ่ายวางแผนและพัฒนา มหาวิทยาลัยขอนแก่น. (2537). รูปแบบและวิธีการแก้ปัญหาการลาออกโอนย้ายของบุคลากรมหาวิทยาลัยขอนแก่น.ฝ่ายวางแผนและพัฒนา มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พยอม วงศ์สารศรี. (2552). การบริหารทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: สุภา.
พระราชกฤษฎีกา. (2551). พระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือนในสถาบันอุดมศึกษา (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2551.เล่มที่ 125 ตอนที่ 28 ก: 36.
ภาวนา ว่องอมรนิธิ. (2551). แนวทางการธำรงรักษาทรัพยากรมนุษย์ในอุตสาหกรรมอาหารทะเลแช่แข็งในประเทศไทย. ดุษฎีนิพนธ์การจัดการดุษฎีบัณฑิต สาขาการจัดการธุรกิจ,
มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต.
ภิเษก จันทร์เอี่ยม. (2538). การวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อการลาออกของอาจารย์ในวิทยาลัยครู. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มติชนออนไลน์. (2556). รพ.มอ.วิกฤตบุคลากรทางการแพทย์ออกเพียบเตรียมลาออกอีกระลอกใหญ่ คาดกระทบทั่วภาคใต้. Matichon (online).http://www.matichon.co.th, 10 มกราคม
2556.
มาลินี ธนารุณ. 2550. วิกฤตเสถียรภาพของพนักงานมหาวิทยาลัยในระบบราชการ (ของ มน.). Gotoknow (online).www.gotoknow.org, 15 มกราคม 2556.
วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี. (2555). รายชื่อสถาบันอุดมศึกษาในประเทศไทย (online). http://th.wikipedia.org/wiki, 9 สิงหาคม 2555.
วัฒนะ พรหมเพชร และ จิระวัฒน์ ตันสกุล. (2554). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์กรของพนักงาน มหาวิทยาลัยตำแหน่งวิชาการมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.วารสารศึกษาศาสตร์
มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์วิทยาเขตปัตตานี, 22 (3) กันยายน - ธันวาคม 2554: 346-347.
สกาวรัตน์ อินทุสมิต. (2543). การรับรู้วัฒนธรรมองค์การ ความผูกพันต่อองค์การความตั้งใจที่จะลาออกของพนักงาน: กรณีศึกษาการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์
มหาบัณฑิต สาขาบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สายัณห์ ทุ่งกว้าง. (2551). สภาพปัญหาและอุปสรรคของการจัดการด้านสวัสดิการของพนักงานมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชา
รัฐประศาสนศาสตร์, มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.
สิทธิชัย ลีวิวัฒน์วงศ์. (2553). กลยุทธ์การรักษาบุคลากรสายอาจารย์ของมหาวิทยาลัยนเรศวร. ดุษฎีนิพนธ์การจัดการดุษฎีบัณฑิต สาขาการจัดการธุรกิจ, มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต.
สุกัญญา รัศมีธรรมโชติ. (2549). เบื้องหลังการลาออก: ปริศนาที่องค์การไม่เคยล่วงรู้ (ตอนที่ 1). Productivity World61:74-78.
สุรศักดิ์ หลาบมาลา. (2543). การลดการขาดงานและการลาออกจากงานของครู. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดี.
สุรศักดิ์ อมรรัตนศักดิ์. (2554). ยุคตกต่ำสุดสุดของอาจารย์มหาวิทยาลัย (Online). http://www.moe.go.th, 28 กันยายน 2554.
สุมิตร สุวรรณ. (2552). การจัดระบบเงินเดือนและสวัสดิการเพื่อการพัฒนาองค์กรสู่มหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ : บทสะท้อนจากพนักงานมหาวิทยาลัย. สถาบันวิจัยและพัฒนาแห่งมหาวิทยาลัย
เกษตรศาสตร์.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2551). พระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือนในสถาบันอุดมศึกษา(ฉบับที่2)พ.ศ. 2551. ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม125 ตอนที่28ก.
อาทิตยา ลาภผลพูนทวี. (2553). ผลกระทบของประสิทธิภาพการบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่มีต่อความผูกพันในองค์กรและเจตนาในการลาออกของพนักงานมหาวิทยาลัยมหาสารคาม. ปริญญา
บริหารธุรกิจมหาบัณฑิตสาขาการจัดการเชิงกลยุทธ์, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
อัญชลี ปริญญาขจร. (2549). ปัจจัยที่เป็นสาเหตุของการลาออกของพนักงานมหาวิทยาลัยเชียงใหม่. ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
George, J. M. and Jones, G. R. (1999). Understanding and Managing Organizational Behavior. 2nd ed. New York: Addison-Wesley.
Greenberg, J. and Baron, R. A. (1995). Behavior in Organizations: Understanding and Managing the Human Side of Work. 5th ed. New Jersey: Prentice-Hall.
Mobley, W. (1997). Immediately Linkages in the Relationship Between job Atisfaction and Employee Turnover. Journal of Applied Psychology 62(1) : 238.
Mondy, R. W., Noe, R. M., and Mondy, J. B. (2005). Human resource management. 9th ed. New Jersey: Pearson Education.
Newstrom, John W. and Davis Keith. (1998). Organizational Behavior: Human Behavior at Work. New York : McGraw-Hill.
Steers, R. M. (1977). Antecedents and outcomes of organizational effectiveness. Administrative Science Quarterly22: 45-47.