วัฒนธรรมการสื่อสารทางกายของต่างชาติเพื่อเป็นแนวทางในงานบริการ
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปัจจุบันการแข่งขันทางด้านการบริการมีการพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว ในด้านโครงสร้างสังคม การเติบโตภาคธุรกิจ ทำให้ลูกค้ามีพลังในการต่อรองดีขึ้น การไหลของวัฒนธรรมจึงเกิดขึ้นได้ง่าย เราจะพบสิ่งแวดล้อมที่ประกอบด้วยคนหลายชาติหลายภาษามากขึ้นจนแทบหลีกเลี่ยงไม่ได้ ผู้ให้บริการจึงจำเป็นต้องเรียนรู้เรื่องความแตกต่างด้านวัฒนธรรมไว้เป็นอย่างดีซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญส่วนหนึ่งที่มีผลต่อการพึงพอใจของลูกค้า พฤติกรรมบางอย่างของคนแต่ละชาติอาจตีความหมายได้แตกต่างกัน เช่น บางวัฒนธรรมใช้กิริยาท่าทางแบบเดียวกันแต่สื่อความหมายต่างกัน บางครั้งในความหมายอย่างเดียวกันแต่ละวัฒนธรรมใช้กิริยาท่าทางต่างกันเพื่อสื่อความหมาย บางครั้งกิริยาท่าทางเดียวกันแต่ถูกนำมาใช้ทำหน้าที่ต่างกัน หรืออาจจะกิริยาท่าทางเดียวกันที่ใช้สื่อความหมายเดียวกันแต่มีการรับรู้ระดับการแสดงออกที่เหมาะสมต่างกัน การเคลื่อนไหวร่างกายบางอย่างมีระดับต่างๆกัน การแสดงกิริยาต่างๆเพื่อวัตถุประสงค์เดียวกันของคนในวัฒนธรรมเดียวกันอาจแปรเปลี่ยนตามเวลาและตามระดับความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง และข้อห้ามต่างๆในการสื่อสารกับบุคคลต่างวัฒนธรรม เป็นต้น แต่ละวัฒนธรรมให้คุณค่าแก่การแสดงออกอย่างเต็มที่แตกต่างกัน ดังนั้นการศึกษาความแตกต่างด้านวัฒนธรรมจึงเป็นปัจจัยสำคัญต่อการขับเคลื่อนทางด้านอุตสาหกรรมการบริการ ต้องรู้จักที่จะบริหารธุรกิจบริการในวัฒนธรรมที่หลากหลาย โดยทำความเข้าใจวัฒนธรรมตนเองแล้วเรียนรู้วัฒนธรรมของผู้อื่นเพื่อตอบสนองลูกค้าในระดับนานาชาติ และสามารถรักษาลูกค้าเดิมไว้ได้อย่างยาวนาน ลดความขัดแย้งและพัฒนาธุรกิจบริการให้ก้าวสู่ตลาดโลกได้เป็นอย่างดี
Article Details
ทัศนะและข้อคิดเห็นของบทความที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้เป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
References
จิตตินันท์ นันทไพบูลย์. (2551). จิตวิทยาการบริการ. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
พรรณปพร จันทร์ฉาย. (2556). เอกสารประกอบการสอนรายวิชา การบริหารวัฒนธรรมข้ามชาติ. โรงเรียนการท่องเที่ยวและการบริการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
เมตตา วิวัฒนากูล . (2548). การสื่อสารต่างวัฒนธรรม. (พิมพ์ครั้งที่1). กรุงเทพฯ: บริษัท แอคทีฟพริ้นท์ จำกัด.
วรรจณา ภูพดี . (2554). วัฒนธรรมกับพฤติกรรมผู้บริโภค.แหล่งที่มา www.slideshare.netสืบค้นเมื่อวันที่ 10 ม.ค.2558
วีรพงษ์ เฉลิมจิระรัตน์. (2543). คุณภาพในงานบริการ 1.กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี(ไทย-ญี่ปุ่น)
ศุภลักษณ์ อัครางกูล. (2547). พฤติกรรมนักท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: หจก. โรงพิมพ์คลังนานาวิทยาขอนแก่น.
สุรางค์ จันทวานิช,(2550). บทสรุปโครงการวิจัยพหุลักษณ์ในสังคมไทย. แหล่งที่มาwww.academia.eduสืบค้นเมื่อวันที่ 6 ก.พ.2558
Cullen, J.B. and K.P. Parboteeah. 2008. Multinational Management: A Strategic Approach. South Western Publisher, USA.
Cavusgil, T., G. Knight and J. Riesenberger. 2008. International Business: Strategy, Management, and the New Realities. Prentice Publisher, New Jersey.
Dyne, L.; Ang, S.; & Livermore, D. (2009). Cultural Intelligence: A Pathway for Leading in a Rapidly Globalizing World. Leadership across differences: Cases and perspective. San Francisco.
Hofstede, G. 1984. Culture’s Consequences: International Differences in Work-related Values. Sage Publication Inc., London.
Verghese, T; & D’Netto, B. (2011). Cultural Intelligence and Openness: Essential Elements of Effective Global Leadership.