ปัจจัยที่ส่งผลต่อการรู้เท่าทันสื่อเรื่องเพศของนักศึกษาระดับอุดมศึกษาในเขตจังหวัดเชียงรายและเชียงใหม่

Main Article Content

อัญมณี ภักดีมวลชน
คมสัน รัตนะสิมากูล

บทคัดย่อ

งานวิจัยเรื่อง “ปัจจัยที่ส่งผลต่อการรู้เท่าทันสื่อเรื่องเพศของนักศึกษาระดับอุดมศึกษาในเขตจังหวัดเชียงรายและเชียงใหม่”  มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาระดับความคิดเห็นต่อค่านิยมทางด้านเพศของนักศึกษาระดับอุดมศึกษา     2. เพื่อศึกษาระดับการรู้เท่าทันสื่อทางด้านค่านิยมเรื่องเพศ  และ  3. เพื่อศึกษาถึงปัจจัยที่ส่งผลต่อการรู้เท่าทันสื่อเรื่องเพศของนักศึกษา โดยใช้วิธีวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative research)  เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ใช้แบบสอบถามกับกลุ่มนักศึกษาระดับอุดมศึกษาในเขตพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่และเชียงราย  จำนวน 400  คน    สุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน  (Multi-Stage  random Sampling) สถิติที่ใช้เป็นค่าร้อยละ (Percentage)  ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D)  และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ  (Multiple Regression)


ผลการวิจัยพบว่า 1)  กลุ่มตัวอย่างมีระดับความคิดเห็นต่อค่านิยมทางเพศของนักศึกษาระดับอุดมศึกษาอยู่ในระดับมาก (x̄= 3.49)  เมื่อพิจารณาเป็นรายข้อ พบว่า นักศึกษาเห็นด้วยกับค่านิยมทางเพศที่ดีในสังคมไทยโดยชายไทยควรมีความรับผิดชอบต่อเพศหญิง ไม่หลอกลวง ไม่ข่มเหงน้ำใจมีค่าเฉลี่ยมากสุด (x̄= 4.28)  รองลงมา คือ วัยรุ่นในปัจจุบันมักจะใช้อารมณ์ตัดสินใจมากกว่าเหตุผล (x̄= 4.09) และในปัจจุบันเกิดปัญหาหย่าร้างกันมากขึ้น เพราะมีรสนิยมแตกต่างกัน  (x̄= 3.73)  ซึ่งเป็นค่านิยมที่ไม่ถูกต้องในสังคมไทย    2) ระดับการรู้เท่าทันสื่อทางด้านค่านิยมเรื่องเพศ ภาพรวมมีระดับการรู้เท่าทันสื่ออยู่ในระดับสูง  (x̄= 3.55) อยู่ในระดับที่  3  คือสามารถการประเมินค่าสื่อได้ (Evaluate) และ 3) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการรู้เท่าทันสื่อเรื่องเพศของนักศึกษา ได้แก่ ครอบครัว (บิดา มารดา) มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด (x̄= 4.34) และกลุ่มตัวอย่างคิดว่าสถาบันการศึกษาควรจะปลูกฝังบทบาทของตนเองและรู้บทบาทหน้าที่ที่แสดงต่อผู้อื่น (x̄= 4.12)  นอกจากนี้ยังพบว่าปัจจัยทางด้านครอบครัว  การศึกษาและสื่อมวลชน  ส่งผลต่อระดับการรู้เท่าสื่อของนักศึกษาระดับอุดมศึกษา

Article Details

How to Cite
ภักดีมวลชน อ., & รัตนะสิมากูล ค. (2018). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการรู้เท่าทันสื่อเรื่องเพศของนักศึกษาระดับอุดมศึกษาในเขตจังหวัดเชียงรายและเชียงใหม่. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 12(2), 160–180. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jmscrru/article/view/119820
บท
บทความวิจัย
Author Biographies

อัญมณี ภักดีมวลชน

วารสารศาสตร์มหาบัณฑิต  (ว.ม.)  มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ (สื่อสารมวลชน) ปัจจุบันเป็นอาจารย์ประจำสาขาวิชานิเทศศาสตร์  คณะวิทยาการจัดการ  มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ และกำลังศึกษาต่อระดับปริญญาเอก สาขาวิชานิเทศศาตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

คมสัน รัตนะสิมากูล

นิเทศศาสตรดุษฎีบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (2549) ปัจจุบันเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์ประจำสาขาวิชานิเทศศาสตร์ แขนงการสื่อสารสื่อใหม่ คณะวิทยาการจัดการ  มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

References

กิติมา สุรสนธิ. (2533). ความรู้ทางการสื่อสาร. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

นงลักษณ์ เอมประดิษฐ์ และคณะ. (2540). ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับเพศศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

นภาพร ธนะนุทรัพย์. (2551). อิทธิพลของสื่อละครทางโทรทัศน์ต่อพฤติกรรมด้านจริยธรรม:กรณีศึกษา นักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยมหิดล.

ปิยวร กุมภิรัตน์. (2546). ปัจจัยทางสังคมและวัฒนธรรมที่นำไปสู่พฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของวัยรุ่นในจังหวัดแพร่. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต (สาขาวิชาการส่งเสริมสุขภาพ) มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ยุพดี ฐิติกุลเจริญ. (2537). ทฤษฎีการสื่อสาร. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชวนพิมพ์.

วิลาสินี พิพิธกุล. การสื่อสารเรื่องเพศในสังคมไทย. กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

พรทิพย์ เย็นจะบก. (2548). คู่มือการเรียนรู้เท่าทันสื่อ. สำนักพิมพ์ปิ่นโต พับลิชชิ่ง. กรุงเทพฯ.

พรทิพย์ เย็นจะบก. “การรู้เท่าทันสื่อบนสถานการณ์ความขัดแย้งทางการเมืองของประเทศไทย : กรณีศึกษาเฉพาะสื่อกระแสหลักและสื่อใหม่ ในช่วงเวลาหาเสียงเลือกตั้งปี พ.ศ. 2554” บทความ. คณะมนุษย์ศาสตร์ ภาควิชานิเทศศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2556.

สุขุมาล จันทวี. (2550). การวิเคราะห์เพลงไทยสากลแนวใหม่ในช่วงปี พ.ศ.2524-พ.ศ.2534. วิทยานิพนธ์ นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุพัตรา บุญญานุภาพพงศ์. (2548). ปัจจัยที่มีผลต่อค่านิยมทางเพศของวัยรุ่นในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อุณาโลม จันทร์รุ่งมณีกุล. (2549). เปิดประตูสู่การรู้เท่าทันสื่อ : แนวคิดทฤษฎีและประสบการณ์การรู้เท่าทันสื่อเพื่อสุขภาพ. นนทบุรี : โครงการสื่อสร้างสรรค์สุขภาพ.

Bate, J., &. Theory of media literacy : A cognitive approach. California : Sage Publication. 2007.

McCombs, Maxwell E. and Becker, Lee B. 1979. Using Mass Communication Theory. N.J : Prentice Hall, Inc. (1979).

Potter, W., J. Media Literracy. UK : Sage publications, 1998.

Silverblatt. Media Literacy: Keys to Interpreting Media Messages. 1995.