การลดความสูญเปล่าด้วยการประยุกต์ใช้ต้นทุนฐานกิจกรรมในกระบวนการผลิต ยางแผ่นรมควัน กรณีศึกษา สถาบันเกษตรกรในพื้นที่ภาคใต้

บทคัดย่อ

การลดความสูญเปล่าด้วยการประยุกต์ใช้ต้นทุนฐานกิจกรรมทำให้ทราบถึงกิจกรรมใดที่ก่อให้เกิดความสูญเปล่าโดยไม่จำเป็น ซึ่งมีผลต่อการช่วยลดต้นทุนได้ชัดเจนขึ้น งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาตัวผลักดันต้นทุนและเพื่อวิเคราะห์กิจกรรมที่เพิ่มคุณค่าและไม่เพิ่มคุณค่า รวมถึงเพื่อลดความสูญเปล่าด้วยการประยุกต์ใช้ต้นทุนฐานกิจกรรมในกระบวนการผลิตยางแผ่นรมควัน โดยเก็บและรวบรวมข้อมูลจากผู้ให้ข้อมูลหลัก จำนวน 9 สถาบันเกษตร ด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกโดยใช้คำถามแบบปลายเปิดและวิเคราะห์ข้อมูลด้วยตัวผลักดันต้นทุน รวมถึง SIPOC ร่วมกับกิจกรรมที่เพิ่มคุณค่าและไม่เพิ่มคุณค่า ตลอดจนต้นทุนฐานกิจกรรม ผลจากการศึกษาตัวผลักดันต้นทุนพบว่ากระบวนการผลิตยางแผ่นรมควันประกอบด้วยกิจกรรมหลัก 7 กิจกรรม 37 กิจกรรมย่อย ใช้เวลาทั้งหมด 10,362.5 นาที ต้นทุนด้านทรัพยากรที่สำคัญ 3 ลำดับแรก ได้แก่ ค่าแรงงาน ค่าสารเคมี ค่าไม้ฟืน และ ค่าเสื่อมราคาเครื่องจักรและอุปกรณ์    มีค่าเท่ากับ 2.14  , 0.75 และ 0.26 กิจกรรมไม่เพิ่มคุณค่าในกระบวนการผลิตได้แก่ กิจกรรมรมควันยาง หลังการปรับปรุงต้นทุนรวมด้านทรัพยากรลดลงจากก่อนปรับปรุง 4.53 หลังปรับปรุง 3.89 บาทต่อกิโลกรัมคิดเป็นร้อยละ 14.1หลังปรับปรุงกิจกรรมไม่เพิ่มคุณค่าในกระบวนการผลิตจากกิจกรรมรมควันยางที่มีกิจกรรมย่อย 8 กิจกรรมลดลงเหลือ 4 กิจกรรม จากเวลา 10,220 นาที ปรับปรุงเหลือ 9,323 นาที คิดเป็นร้อยละ 8.7 ผู้บริหารสามารถนำไปเป็นข้อเสนอเชิงนโยบายในการลดความสูญเปล่าหรือกิจกรรมที่ไม่เพิ่มคุณค่าซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาประสิทธิภาพทางด้านต้นทุนต่อไป