ภาคีภิบาล: แนวคิดพื้นฐานและแนวทางการศึกษาวิจัยในอนาคต
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งอธิบายรากฐานแนวคิด การถอดความหมายเชิงทฤษฎีของภาคีภิบาล รวมถึงนำเสนอแนวทางในการศึกษาภาคีภิบาลที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้กับงานวิจัยด้านความร่วมมือในบริบทต่าง ๆ โดยส่วนแรกของบทความมุ่งนำเสนอรากฐานแนวคิดและการถอดความหมาย “ภาคีภิบาล” ในเชิงทฤษฎี ตลอดจนข้อถกเถียงว่าด้วยความต่างทางนิยามศัพท์และได้นำเสนอระเบียบวิธีในการศึกษาภาคีภิบาล 3 แนวทางหลัก คือ การศึกษาความร่วมมือระหว่างภาคส่วน การศึกษาความร่วมมือระหว่างองค์กร และการศึกษาระบอบการจัดการของความร่วมมือหนึ่ง ๆ บทความนี้ยังได้วิเคราะห์ประเด็นที่ควรได้รับการศึกษาวิจัยต่อยอดในอนาคตซึ่งจะช่วยขยายพรมแดนองค์ความรู้และทฤษฎีของภาคีภิบาลให้สมบูรณ์มากขึ้น ได้แก่ ประเด็นความหลากหลายทางวัฒนธรรมขององค์กร โครงสร้างของสมาชิก และการวิเคราะห์ตัวแบบหรือระบอบภาคีภิบาลระดับเมือง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ อย่างไรก็ตาม กองบรรณาธิการไม่สงวนลิขสิทธิ์ในการทำซ้ำ คัดลอก หรือเผยแพร่ แต่จะต้องอ้างอิงให้ถูกต้องตามหลักวิชาการ
เอกสารอ้างอิง
Agranoff, R., & McGuire, M. (2003). Collaborative Public Management: New Strategies for Local Governments. Washington, DC: Georgetown University Press.
Ansell, C., & Gash, A. (2007). Collaborative Governance in Theory and Practice. Journal of Public Administration Research and Theory, 18(4), 543-571.
Bryson, J., Crosby, B., & Stone, M. (2006). The Design and Implementation of Cross-Sector Collaborations: Propositions from the Literature. Public Administration Reveiw, 2006(6), 44-55.
Chamchong, P. (2018). Local Innovation through Collaborative Governance. Maha Sarakham: COPAG Press.
Cigler, B. A. (2001). Multiorganization, Multisector, and Multi-Community Organizations: Setting the Research Agenda. In Mandell, M. P. (ed.). Getting Results through Collaboration: Networks and Network Structures for Public Policy and Management. London: Greenwood Publishing Group.
Cropper, S., Ebers, M., Ring, P., & Ring, S., P. (2010). Introducing Inter-Organizational Relations. In Cropper, S., Ebers, M., Huxham, C., & Ring, S., P. (eds.). The Oxford Handbook of Inter-Organizational Relations. Oxford: Oxford University Press.
Emerson, K., & Nabatchi, T. (2015). Collaborative Governance Regimes. Washington, DC: Georgetown University Press.
Greenwood, S., Singer, L., & Willis, W. (2021). Collaborative Governance: Principles, Process, and Practical Tools. New York: Routledge.
Huxham, C. (2003). Theorizing Collaboration Practice. Public Management Review, 5(3), 401-423.
Luangprapat, W. (2020). Collaborative Governance in Thailand: Centerless Society, Fragmented Centralism and a New Framework for Subnational Governance. Bangkok: King Prajadhipok's Institute.
O'Leary, R. (2015). From Silos to Networks: Hierachy to Heterachy. In Guy, M.E. & Rubin, M.N. Public Administration Evolving: From Foundations to the Future. New York: Routledge.
Pierre, J. (1999). Models of Urban Governance: The Institutional Dimension of Urban Politics. Urban Affairs Review, 34(3), 372-296.
Sandfort, J., & Milward, H. B. (2010). Collaoborative Service Provision in the Public Sector. In S. Cropper, M. Ebers, C. Huxham, & P. Smith Ring, The Oxford Handbook of Inter-Organizational Relations. Oxford: Oxford University Press.
Ungsuchaval, T. (2022). Governance 101. Bangkok: Sanya Dharmasakti Institute for Democracy.
