การบริหารหลักสูตรการศึกษานอกระบบระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานสำหรับผู้เรียนพิการ พุทธศักราช 2563 ตามความคิดเห็นของครูศูนย์การศึกษาพิเศษ สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาผลการบริหารหลักสูตรการศึกษานอกระบบระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน สำหรับผู้เรียนพิการ และ 2) เพื่อเปรียบเทียบการบริหารหลักสูตรการศึกษานอกระบบระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน สำหรับผู้เรียนพิการจำแนกตามคุณวุฒิการศึกษา และประสบการณ์ทำงาน เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ได้ศึกษาแนวคิดการบริหารหลักสูตรของสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ เป็นกรอบงานวิจัย กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ ครูศูนย์การศึกษาพิเศษที่นำร่องในการใช้หลักสูตร สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ ปีการศึกษา 2565 จำนวน 320 คน ใช้การสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิชนิดมีสัดส่วน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน คือ ค่าเฉลี่ย (Mean) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และสถิติอ้างอิง คือ การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One way ANOVA)
ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการวิจัยตามวัตถุประสงค์ข้อที่ 1 พบว่า ครูศูนย์การศึกษาพิเศษ สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ มีความความคิดเห็นต่อการบริหารหลักสูตรการศึกษานอกระบบระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานสำหรับผู้เรียนพิการในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือ การจัดระบบการจัดการศึกษา เพื่อรองรับและขับเคลื่อน และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ การรายงานผลและปรับปรุงพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา 2) ผลการวิจัยตามวัตถุประสงค์ข้อที่ 2 พบว่า 2.1 ครูศูนย์การศึกษาพิเศษที่มีคุณวุฒิการศึกษาต่างกัน มีความคิดเห็นต่อการบริหารหลักสูตรการศึกษานอกระบบระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน สำหรับผู้เรียนพิการในภาพรวมและรายด้านแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และ 2.2 ครูศูนย์การศึกษาพิเศษที่มีประสบการณ์ทำงานต่างกันมีความคิดเห็นต่อการบริหารหลักสูตรการศึกษานอกระบบระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน สำหรับผู้เรียนพิการ ด้านการจัดระบบการจัดการศึกษาเพื่อรองรับและขับเคลื่อน และการนิเทศ กำกับ ติดตามและประเมินผลแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05