การทำงานมุ่งผลสัมฤทธิ์ร่วมกับการริเริ่มสร้างสรรค์ในการทำงาน : สมรรถนะที่สำคัญของอาจารย์มหาวิทยาลัยราชภัฏ

บทคัดย่อ

อาจารย์มหาวิทยาลัยเป็นบุคลากรทางการศึกษาที่สำคัญต่อความสำเร็จในการพัฒนาคุณภาพตามมาตรฐานการศึกษาสอดคล้องกับยุทธศาสตร์ชาติระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2561-2580) ของประเทศไทย
ที่จำเป็นต้องเร่งพัฒนาสมรรถนะการทำงานมุ่งผลสัมฤทธิ์ร่วมกับการทำงานอย่างริเริ่มสร้างสรรค์ให้สามารถไปพัฒนานิสิต นักศึกษาให้ได้ผลสำเร็จตามที่สังคมคาดหวังและต้องการนั้น ควรวิเคราะห์ และวิจัยในการพัฒนาสมรรถนะของอาจารย์ที่จะไปพัฒนานิสิต นักศึกษา อาจารย์มหาวิทยาลัยจึงเป็นกลุ่มเป้าหมายแรกที่ควรจะดำเนินการพัฒนาทรัพยากรบุคคลที่ทรงคุณค่าให้ได้ผลสำเร็จอย่างดียิ่ง

บทความนี้ ผู้เขียนได้นำเสนอแนวทางการศึกษาเพื่อพัฒนาสมรรถนะการทำงานมุ่งผลสัมฤทธิ์ร่วมกับการทำงานอย่างริเริ่มสร้างสรรค์ของอาจารย์มหาวิทยาลัย ด้วยการวิเคราะห์แนวคิด ทฤษฎี ที่ใช้เป็นกรอบของการศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุที่ยึดแนวของทฤษฎีเชิงระบบและแนวคิดปฏิสัมพันธ์นิยมเป็นหลัก จากการประมวลเอกสารที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาสมรรถนะการทำงานมุ่งผลสัมฤทธิ์ร่วมกับการทำงานอย่างริเริ่มสร้างสรรค์ของอาจารย์มหาวิทยาลัยราชภัฏพบกลุ่มตัวแปรปัจจัย ได้แก่ กลุ่มปัจจัยลักษณะสถานการณ์ทางสังคม กลุ่มปัจจัยจิตลักษณะ (เดิม) และกลุ่มปัจจัยจิตลักษณะตามสถานการณ์ สามารถกำหนดเป็นกรอบแนวคิดการวิจัย ประเภทการวิจัยหาความสัมพันธ์เชิงเปรียบเทียบ ผลการวิจัยจะได้รูปแบบการอธิบายพฤติกรรมการทำงาน
มุ่งผลสัมฤทธิ์ร่วมกับการทำงานอย่างริเริ่มสร้างสรรค์ของอาจารย์มหาวิทยาลัย เพื่อให้สามารถปฏิบัติงานตามพันธกิจจนกระทั่งบรรลุเป้าหมายตามยุทธศาสตร์ 20 ปีของมหาวิทยาลัยราชภัฏ จากกลุ่มตัวแปรวิจัยเชิงสาเหตุ ซึ่งองค์ความรู้ส่วนนี้สามารถนำไปเป็นแนวทางสร้างกิจกรรมหรือหลักสูตรเพื่อการพัฒนา สร้างรูปแบบหรือกำหนดแนวทางเป็นแผนการพัฒนา นำไปทำการวิจัยต่อยอดในเชิงทดลองเพื่อสร้างนวัตกรรมการพัฒนาสมรรถนะการทำงานของอาจารย์มหาวิทยาลัยราชภัฏต่อไปได้