รูปแบบการเรียนรู้เพื่อการสืบสานภูมิปัญญาของผู้ประกอบการเซรามิกชุมชนจังหวัดลำปาง

ผู้แต่ง

  • อรรฆรัตน์ ตาเมืองมูล มหาวิทยาลัยนเรศวร
  • อัจฉรา ศรีพันธ์ มหาวิทยาลัยนเรศวร

คำสำคัญ:

รูปแบบการเรียนรู้, การสืบสานภูมิปัญญา, ผู้ประกอบการเซรามิก

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันของกระบวนการสืบสานภูมิปัญญาของผู้ประกอบการเซรามิกชุมชนจังหวัดลำปาง 2) เพื่อสร้างรูปแบบการเรียนรู้เพื่อการสืบสานภูมิปัญญาของผู้ประกอบการเซรามิกชุมชนจังหวัดลำปาง  พื้นที่วิจัย คือ หมู่บ้านศาลาเม็ง  ตำบลท่าผา  อำเภอเกาะคา  จังหวัดลำปาง เป็นการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพ Qualitative Research โดยมีผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 13 คน ได้มาจากการการเลือกแบบเจาะจง  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แนวคำถามในการสัมภาษณ์

ผลการวิจัยพบว่า  สภาพปัจจุบันของกระบวนการสืบสานภูมิปัญญาของผู้ประกอบการเซรามิกชุมชนจังหวัดลำปาง   ผู้ถ่ายทอดองค์ความรู้จะใช้จะถ่ายทอดกระบวนการผลิตเซรามิก  ให้กับบุคคลที่ครอบครัวเดียวกันเท่านั้น ขาดการใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัย  ยังใช้วิธีการสาธิตและลงมือปฏิบัติจริงเพื่อฝึกความชำนาญ เพื่อให้เกิดการเรียนรู้ที่เห็นกระบวนการผลิตอย่างชัดเจน  ซึ่งวิธีการนี้จะทำให้ผู้รับการถ่ายทอดได้ใช้ความคิดของตนเองเพียงอย่างเดียว  ผู้วิจัยจึงได้พัฒนารูปแบบการเรียนรู้เพื่อการสืบสานภูมิปัญญาของผู้ประกอบการเซรามิกชุมชนจังหวัดลำปาง โดยการนำวิธีการสืบสานภูมิปัญญาในอดีตมาปรับประยุกต์ให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงของโลกยุคปัจจุบัน  ด้วยรูปแบบการเรียนรู้ EWC Learning Model ภายใต้มิติการสืบสานภูมิปัญญาที่สำคัญ 2 มิติ ได้แก่ มิติการเรียนรู้จากประสบการณ์ และ มิติการถ่ายทอดการเรียนรู้ เพื่อสืบทอด สืบสาน รักษา ต่อยอด และปรับประยุกต์ สู่การเสริมสร้างสมรรถนะการเป็นผู้ประกอบการในยุคดิจิทัลต่อไป

References

Ceramic S.T.C. (2023). History of ceramics. Lampang: Ceramic S.T.C.

Kolb, D.A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Englewood Cliffs,NJ : Prentice Hall.

Thienprapakul, P. (2014). The transmission of local wisdom. pottery molding youth, Ban Sala Meng, Village No. 9, Tha Pha Sub-district, Ko Kha District, Lampang Province and schools Mae Phrik Witthaya. Khon Kaen : Khon Kaen University.

Manatat, P. (1999). Culture, historical development, identity and wisdom.and clay texture, cast in decorative industrial style. Buriram : Buriram Rajabhat University.

Patpiboon, R. (1995). The process of transferring weaving culture. of the Thai Song Dam people. Chiang Mai : Chiang Mai University.

Choosongdet, R. (2010). Sustainable Search and Management of Cultural Heritage in Pai-Pang Mapha- District. Khun Yuam, Mae Hong Son Province, Phase 3. Bangkok: Office of the Promotion Committee Science, Research and Innovation (TSRI).

Pantiboon, S. (2023). Sculpture to the art of living. Chiang Rai : LOCATION & CONTACT.

Sala Meng Center Committee (2021). Guidelines for the development of industrial villages.creative. Lampang : Sala Meng Center Committee.

Science Park, T. (2001). Thai Wisdom. Bangkok : Technology Center National Electronics and Computers.

Wachirapattarakul, W. (2016). Further development and transfer of local wisdom. Making pottery. Bangkok : Porcelain Industry Development Center.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

29-02-2024

ฉบับ

บท

บทความวิจัย