“ความทรงจําทางสังคม” ในวรรณกรรมอิงประวัติศาสตร์ล้านนา นของ กฤษณา อโศกสิน 1
Main Article Content
Abstract
การสร้างสรรค์งานศิลปวรรณกรรมจัดเป็นพลังการเคลื่อนไหวทางสังคม ส่วนหนึ่งที่นักประพันธ์ ใช้เป็นกลไกในการตอบโต้กับคลื่นโลกาภิวัตน์ ไม่ว่าจะโดยจงใจหรือไม่ก็ตาม ทั้งนี้เพราะนักประพันธ์ ต่างต้องรับรู้และตกอยู่ภายใต้ชะตากรรมเดียวกันกับเพื่อนมนุษยชาติทั้งมวล เพียงแต่อาจมี คุณลักษณะพิเศษในแง่จิตสํานึกทางสังคมและความเป็นผู้มีปรีชาหยั่งเห็น ซึ่งศิลปินผู้สร้างสรรค์งาน จะมีมิติการแสดงออกที่แตกต่างจากคนทั่วไป สิ่งที่น่าสนใจจึงอยู่ที่ว่าศิลปินนั้นสร้างสรรค์ศิลป วรรณกรรมขึ้นมาเพื่อทําหน้าที่สื่อความหมายหรือให้คําตอบแก่สังคมในท่ามกลางวิกฤตทางอารยธรรม ที่กําลังถูกครอบงําทําลายอย่างไร ผู้เขียนเห็นว่าชุดนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ล้านนาของกฤษณา อโศกสิน เป็นผลงานศิลปกรรมหลังสมัยใหม่ที่อยู่ในขบวนแถวบทบาทหน้าที่ดังกล่าว
Article Details
Statements and opinions expressed in articles herein are those of the authors and do not necessarily reflect the position of the editors or publisher.
Article, information, text, image, etc. which are published in Journal of International Studies, belong to Journal of International Studies. If anybody or any organization would like to use part or whole of them, they must receive written permission from Journal of International Studies before usage.
References
กฤษณา อโศกสิน- (2546). หนึ่งฟ้าดินเดียว กรุงเทพฯ เพื่อนดี
กฤษณา อโศกสิน. (2547). ขุนหอคำ. กรุงเทพฯ เพื่อนดี