Effects of Participation in Outdoor Recreation Program on the Enhancement of Leadership of Youth Tourism Volunteers
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยเชิงทดลองนี้มีจุดม่งหมายเพื่อศึกษาผลของการเข้าร่วมโปรแกรมนันทนาการกลางแจ้งที่มีต่อการสร้างเสริมการเป็นผู้นำของเยาวชนอาสาสมัครการท่องเที่ยว กลุ่มตัวอย่าง คือ เยาวชนอาสาสมัครการท่องเที่ยวจังหวัดสุราษฎร์ธานีที่ได้มาจากการสุ่มแบบเจาะจง จำนวน 60 คน แบ่งออกเป็นกลุ่มทดลอง 30 คน และกลุ่มควบคุม 30 คน เครื่องมือวิจัยประกอบด้วยแบบประเมินค่าสมรรถนะการเป็นผู้นำนันทนาการกลางแจ้ง และโปรแกรมนันทนาการกลางแจ้งที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที
ผลการวิจัยพบว่า หลังจากกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมเข้าร่วมโปรแกรมนันทนาการกลางแจ้ง 8 สัปดาห์ กลุ่มทดลองมีสมรรถนะหลักทั้ง 8 ด้าน แตกต่างกับก่อนเข้าร่วมโปรแกรมฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และกลุ่มทดลองมีระดับการเป็นผู้นำนันทนาการกลางแจ้งสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิตที่ .01 จึงสรุปได้ว่า โปรแกรมนันทนาการกลางแจ้งฯ มีประสิทธิผลต่อการสร้างเสริมการเป็นผู้นำนันทนาการกลางแจ้งของเยาวชนอาสาสมัครการท่องเที่ยว
Article Details
ข้อความและความคิดเห็นที่แสดงในบทความ เป็นแนวคิดของผู้เขียน มิใช่ความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ และคณะผู้จัดทำแต่อย่างใด
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิเทศศึกษา ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิเทศศึกษา หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิเทศศึกษา ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
มนัสสินี บุญมีศรีสง่า. (2555). หลักการมัคคุเทศก์. เอกสารประกอบการสอน มหาวิทยาลัยศิลปากร, 273-291.
มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา. (2560). การวางแผนและการแก้ไขปัญหาในการนำเที่ยว. กรุงเทพมหานคร. สืบค้น 15 กรกฎาคม 2561 จาก http://www.teacher.ssru.ac.th/chantouch_wa/pluginfile.php/438/block_html/content/%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%204%20%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B9%81%E0%B8%9C%E0%B8%99%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%81%E0
มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา. (2560). การวางแผนและการแก้ไขปัญหาในการนำเที่ยว. กรุงเทพมหานคร. เข้าถึงได้จาก http://www.teacher.ssru.ac.th/chantouch_wa/pluginfile.php/438/block_html/content/%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%204%20%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B9%81%E0%B8%9C%E0%B8%99%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%81%E0%B
Best, W. (1977). Research in Education. 3rd ed. NJ: Prentice Hall.
Goldenberg, M. & Martin, B. (2008). Hiking and Backpacking: Outdoor Adventures. IL: Human Kinetics.
Ibrahim, H. & Cordes, K. (2008). Outdoor Recreation Enrichment for a Lifetime. 3rd. IL: Sagamore Publishing.
Indiana University's Outdoor Center. (January 2016). Outdoor Living Skills. Retrieved 26 February 2017 from Bradwoods: https://www.bradwoods.org/wp-content/uploads/2016/01/ Outdoor-Living-Skills_11.pdf
Manning, R. (1999). Studies in Outdoor Recreation: Oregon State University Press.
Martin, B; Cashel, C; Wagstaff, M; & Breunig, M. (2006). Outdoor Leadership Theory and Practice. IL: Sheridan Books.
Mccarville, R; & Mackay, K. (2013). Leisure for Canadians. 2nd ed. PA: Venture Publishing.
Moore, R; & Driver, B. (2005). Introduction to Outdoor Recreation. PA: Venture Publishing.
Ormeling, F. (15 August 2014). Chapter 2 Map Use and Map Reading. Retrieved 25 January 2007 from International Map Year (IMY):http://mapyear.org/files/wom/02_IMY_WoM_en.pdf
Plummer, R. (2009). Outdoor Recreation An Introduction. NY: Routledge.
Witt, P; & Caldwell, L. (2005). Recreation and Youth Development. PA: Venture Publishing.
