การพัฒนาระบบบริหารโรงเรียนนอกระบบสอนภาษาญี่ปุ่น ตามแนวคิดกระบวนการเสริมสร้างอัตลักษณ์การศึกษา
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษากรอบแนวคิดการบริหารโรงเรียนนอกระบบและแนวคิดกระบวนการเสริมสร้างอัตลักษณ์การศึกษา 2) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ในการบริหารโรงเรียนนอกระบบสอนภาษาญี่ปุ่นตามแนวคิดกระบวนการเสริมสร้างอัตลักษณ์การศึกษา 3) เพื่อพัฒนาระบบบริหารโรงเรียนนอกระบบสอนภาษาญี่ปุ่นตามแนวคิดกระบวนการเสริมสร้างอัตลักษณ์การศึกษา วิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยแบบผสมวิธีพหุระยะ กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย ได้แก่ โรงเรียนนอกระบบสอนภาษาญี่ปุ่น จำนวน 71 โรง ผู้ให้ข้อมูล คือ ผู้บริหารโรงเรียนและบุคลากรทางการศึกษาในโรงเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม แบบบันทึกการสนทนากลุ่ม และแบบประเมินระบบ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าดัชนี PNImodified และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัย พบว่า
ผลการวิจัยตามวัตถุประสงค์ข้อที่ 1 ผลการประเมินกรอบแนวคิดที่ใช้ในการวิจัยโดยผู้เชี่ยวชาญ มีความเหมาะสมทุกองค์ประกอบ
ผลการวิจัยตามวัตถุประสงค์ข้อที่ 2 สภาพปัจจุบันของการบริหารโรงเรียนนอกระบบสอนภาษาญี่ปุ่นตามแนวคิดกระบวนการเสริมสร้างอัตลักษณ์การศึกษา โดยภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก ส่วนสภาพที่พึงประสงค์ โดยภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด
ผลการวิจัยตามวัตถุประสงค์ข้อที่ 3 ระบบบริหารโรงเรียนที่พัฒนาขึ้น คือ ระบบบริหารโรงเรียนนอกระบบสอนภาษาญี่ปุ่นที่เน้นการพัฒนาคุณภาพการบริหารจัดการ ตามแนวคิดกระบวนการเสริมสร้างอัตลักษณ์การศึกษา ด้านการกำหนดอัตลักษณ์การศึกษา ด้านการสื่อสารอัตลักษณ์การศึกษา และด้านการสร้างเครือข่ายการศึกษา องค์ประกอบที่นำมาใช้ในการพัฒนาระบบ ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบหลัก ได้แก่ (1) บริบทหรือสภาพแวดล้อม ได้แก่ นโยบายการศึกษา/แผนพัฒนาการศึกษาเอกชน และ ความต้องการของผู้เรียน ชุมชน สังคม (2) ปัจจัยนำเข้า ได้แก่ ครู/ผู้สอนและบุคลากรทางการศึกษาในโรงเรียน โครงสร้างการบริหารจัดการ สิ่งอำนวยความสะดวกในโรงเรียน และ ระบบสารสนเทศ (3) กระบวนการหรือระบบย่อย ได้แก่ การกำหนดอัตลักษณ์การศึกษา การสื่อสารอัตลักษณ์การศึกษา และการสร้างเครือข่ายการศึกษา (4) ผลผลิต ได้แก่ คุณภาพการบริหารจัดการ และ (5) ข้อมูลป้อนกลับ ได้แก่ ข้อเสนอแนะในการปรับปรุง โดยมีผลการประเมินระบบบริหารโรงเรียนฯ ที่พัฒนาขึ้น ในด้านความเป็นประโยชน์ ด้านความเป็นไปได้ ด้านความเหมาะสม และด้านความถูกต้องแม่นยำ
ทุกด้านมีค่าเฉลี่ยในระดับมากที่สุด
องค์ความรู้ที่ได้จากงานวิจัยนี้ คือ การพัฒนาระบบบริหารโรงเรียนนอกระบบสอนภาษาญี่ปุ่น โดยใช้แนวคิดกระบวนการเสริมสร้างอัตลักษณ์การศึกษาของโรงเรียนนอกระบบสอนภาษาญี่ปุ่น ซึ่งสามารถนำองค์ประกอบของระบบที่ได้จากงานวิจัยนี้ไปใช้ในการพัฒนาระบบบริหารโรงเรียน เพื่อช่วยยกระดับคุณภาพและความเชื่อมั่นในระบบบริหารโรงเรียน ให้ผู้เรียนพัฒนาศักยภาพและเป็นพลเมืองที่มีคุณภาพเพื่อก้าวเข้าสู่การพัฒนาอนาคตทางการศึกษาของประเทศไทย
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2565). นโยบายและจุดเน้นของกระทรวงศึกษาธิการ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
ชรินรัตน์ จิตตสุโภ. (2560). ข้อเสนอเชิงนโยบายการบริหารสถานศึกษาขนาดเล็กสู่ความเป็นเลิศสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ฐาปณีย์ โลพันดุง. (2560). การพัฒนาระบบบริหารโรงเรียนขนาดเล็กตามแนวคิดกิจการเพื่อสังคม (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิพย์สุดา สมนา. (2560). แนวทางการพัฒนาอัตลักษณ์ของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 1 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น ฉบับปรับปรุงใหม่ (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง มาตรฐานการศึกษาของโรงเรียนนอกระบบ พ.ศ. 2562. (2563, 11 กุมภาพันธ์). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 137 ตอนพิเศษ 32 ง. หน้า 29-30.
พงษ์ศักดิ์ อินทร์สอน, อดิศร ศิริ และนภาภรณ์ ธัญญา. (2567). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาสู่การเป็นโรงเรียนคุณภาพตามแนวคิดแบบ SMART School Model ของโรงเรียนเทศบาลท่าตูม. วารสารพุทธจิตวิทยา, 9(1), 112-128.
สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. (2566). แผนพัฒนาการศึกษาเอกชน พ.ศ. 2566-2570. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน.
สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. (2566). รายงานผลการติดตามเพื่อส่งเสริมคุณภาพการจัดการศึกษาของโรงเรียนนอกระบบ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2566. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุมิตรา ศรีวิบูลย์. (2547). การออกแบบอัตลักษณ์ : Corporate ldentity (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: core function.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2550). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607 – 610.
Lunenburg, F. & Ornstein, A. (1996). Educational administration: Concept and practice. (2nd ed.). Belmont, CA: Wadsworth.