การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของภูมิคุ้มกันทางจิตในยุคชีวิตวิถีใหม่ของนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาตรี สังกัดสถาบันอุดมศึกษา

Main Article Content

ประสาร ศรีพงษ์เพลิด

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของภูมิคุ้มกันทางจิตในยุคชีวิตวิถีใหม่ของนิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษา กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่นิสิตนักศึกษาระดับปริญญาตรี ปีที่ 1-4 จำนวน 5 แห่ง ปีการศึกษา 2566 ในสถาบันอุดมศึกษา จำนวน 1,026 คน ที่ได้มาโดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นแบบสอบถามภูมิคุ้มกันทางจิตในยุคชีวิตวิถีใหม่ของนิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษามีลักษณะเป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ  จำนวน 25 ข้อ โดยมีค่าอำนาจจำแนกรายข้ออยู่ระหว่าง 0.21 – 0.67 และมีความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.82 การวิเคราะห์องค์ประกอบในครั้งนี้ใช้การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน


ผลการวิจัยพบว่า การวิเคราะห์องค์ประกอบของภูมิคุ้มกันทางจิตในยุคชีวิตวิถีใหม่ของนิสิตนักศึกษา ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบได้แก่ 1) สติสัมปชัญญะ 2) ความหวัง 3) การพึ่งพาตนเอง 4) การเผชิญปัญหา 5) ความยืดหยุ่น พบว่า มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมี ค่าไค-สแควร์ (equation) เท่ากับ 1.29 df=2, p=.52, ค่า GFI=1.00 ค่า AGFI=1.00, ค่า RMSEA=0.00, ค่า SRMR=0.01 มีค่าน้ำหนักองค์ประกอบมาตรฐานอยู่ระหว่าง 0.59-0.68 ซึ่งทุกองค์ประกอบมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05   แสดงว่า โมเดลการวัดภูมิคุ้มกันทางจิตในยุคชีวิตวิถีใหม่สามารถวัดองค์ประกอบของภูมิคุ้มกันทางจิตในยุคชีวิตวิถีใหม่ของนิสิตนักศึกษาได้

Article Details

How to Cite
ศรีพงษ์เพลิด ป. (2025). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของภูมิคุ้มกันทางจิตในยุคชีวิตวิถีใหม่ของนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาตรี สังกัดสถาบันอุดมศึกษา. วารสารพุทธจิตวิทยา, 10(1), 103–114. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jbp/article/view/276513
บท
บทความวิจัย

References

กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2557). รายงานการอบรมเรื่อง การสร้างเสริมความหยุ่นตัวเพื่อรองรับวิกฤตสุขภาพจิตแก่บุคลากรที่เกี่ยวข้องในพื้นที่นำร่อง. นนทบุรี: กรมสุขภาพจิต.

กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2567). รายงานประจำปีกรมสุขภาพจิตปีงบประมาณ2567. กรุงเทพฯ: บียอนด์พับลิสชิ่ง.

กรมสุขภาพจิต. (2562). คู่มือสร้างสรรค์พลังใจให้วัยทีน. กรุงเทพฯ: บียอนด์พับลิสชิ่ง.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไข เพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 พร้อมกฎกระทรวงที่เกี่ยวข้องและพระราชบัญญัติการศึกษาภาคบังคับ 2545. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

กัลยาณี ศรีใจ. (2564). แนวคิดการพึ่งตนเอง.วารสารนวัตกรรมการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน, 9(1), 31-40.

ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2552). จิตพอเพียง: การวัดและการพัฒนา. เอกสารประกอบการบรรยายสัมมนานักพัฒนาในโครงการส่งเสริมการวิจัยและพัฒนาพหุดัชนีทางจิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการวิจัยแหงชาติ.

ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2551). การวิจัยเพื่อพัฒนาเครื่องมือวัดทางจิตแบบพหุมิติด้านการมีภูมิคุ้มกันตน. วารสารจิตพฤติกรรมศาสตร์, 5(1), 122-154.

ทิพย์ธิดา ณ นคร และคณะ. (2564). การพัฒนาตัวบ่งชี้ภูมิคุ้มกันเพื่อการเผชิญวิกฤติตามแนวพุทธจิตวิทยาสำหรับวัยผู้ใหญ่. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 6(3), 392-404.

ธเนศ แม้นอินทร์ (2563) การปรับตัวของนักศึกษาระดับปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1 สถาบันเทคโนโลยีจิตรลดา.วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิต, 16(2), 74–90.

นันทพร กุลชนะธารา, อรพินทร์ ชูชม และวิชุดา กิจธรธรรม. (2560). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุด้านจิตสังคมของการปรับตัวของนิสิตนักศึกษา ระดับปริญญาตรีชั้นปีที่ 1 ที่จากครอบครัวเพื่อเข้าศึกษาต่อในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารพฤติกรรมศาสตร์, 23(2), 23–42.

วรรษกร คำพงพีร์ และ เทียมจันทร์ พานิชย์ผลินไชย. (2559).การพัฒนาตัวชี้วัดความเป็นพลเมืองของนิสิตระดับปริญญาตรี. วารสาร Journal of Community Devilopment Research, 10(4), 175-185.

สำนักงานคณะปฏิรูประบบสุขภาพแห่งชาติ. (2554). คู่มือนำทางชีวิต: รักพ่อ เพื่อพ่อขอดำเนินชีวิตด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง. นนทบุรี: กระทรวงสาธารณสุข.

สำนักงานปลัดกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2566). จำนวนนักศึกษาทั้งหมด ปีการศึกษา 2566. สืบค้นเมื่อวันที่ 3 มิถุนายน 2566, จาก http://www.info.mua.go.th/information/ show_all_statdata_table.php?data_show=2

อรพิณ ศิริสัมพันธ์ และ ภัทรพล มหาขันธ์. (2554). การศึกษาพฤติกรรมการเรียนของนักศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 4(3), 1-17.

อรพินทร์ ชูชม, สุภาพร ธนะชานันท์ และทัศนา ทองภักดี. (2555). ปัจจัยเชิงเหตุและ ผลของภูมิคุ้มกันทางจิตของเยาวชน.วารสารพฤติกรรมศาสตร์, 18(2), 1-15.

อริยา ดีประเสริฐ และรังสรรค์ มาระเพ็ญ. (2566). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันพลังสุขภาพจิตของนักศึกษาระดับปริญญาตรีของมหาวิทยาลัยในเครือข่ายมหาวิทยาลัยสร้างเสริมสุขภาพ ในสถานการณ์โควิด 19. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 32(2), 345-355.

American Psychological Association. (2012). Building your Resilience. Retrieved April 15, 2020, from https://www.apa.org/topics/resilience

Comrey, A. L., & Lee, H. B. (1992). A first course in factor analysis (2nd ed.). Hillsdale, NJ: Erlbaum.

Dufault, K. & Martocchio, B.C. (1985). Hope: Its spheres and dimensions. Nursing Clinics of North America, 20 ,379-391.

Herth, K. (1990). Abbreviated instrument to measure hope: development and psychometric evaluation. Journal of Advanced Nursing, 17, 1251-1259.

Hurtado, S. (1992). The campus racial climate. The Journal of Higher Education, 63(5), 539-569.

Khoshouei, M. S. (2009). Psychometric evaluation of the Connor-Davidson Resilience Scale (CD-RISC) using Iranian students. International Journal of Testing, 9(1), 60–66.

Klohnen, E. C. (1996). Conceptual analysis and measurement of the Construct of Ego Resiliency. Journal of Personality and Social Psychology, 70(5), 1067- 1079.

Lundman, B., et al. (2007). Psychometric properties of the Swedish version of the Resilience Scale. Scandinavian journal of Caring Sciences, 21(2), 229–237.

Pearlin, L. & Schooler, C. (1978). The structure of coping. Journal of health and social behavior, 19, 2-21.

Snyder,C.R. & Forsyth, D.R. (1991). Handbook of social and clinical psychology: the gealth perspective. Elmsford, NY: Pergamon Press.

Yu, X. & Zhang, J. (2007). Factor analysis and psychometric evaluation of the Connor- Davidson Resilience Scale (CD-RISC) with Chinese people. Social Behavior and Personality: An international journal, 35(1), 19-30.