The Study on The Inscription of King Ramkhamhaeng The Great as The Fiction
Keywords:
Inscription, Inscription of King Ramkhamhaeng the Great, FictionAbstract
The objectives of this research paper were to 1) examine the elements of fiction appearing in the literature titled the Inscription of King Ramkhamhaeng the Great, and 2) investigate the linguistic strategies appearing in the literature titled the Inscription of King Ramkhamhaeng the Great. The sample used in this study was the literature titled the Inscription of King Ramkhamhaeng the Great issued by the Fine Arts Department written in the book of the Introduction to Thai literature (Sukhothai Inscription One). The documentary research was used in this study and presented using the analytical description.
The results indicated that the Inscription of King Ramkhamhaeng the Great was composed as the work of fiction writing which consisting of the creation of story structure and storytelling, character creation, scene creation, and theme presentation. With regard to linguistic strategies, it was found that the essential characteristics were the use of words, the vivid imagery in writing, and the sensational sentences. Linguistic and literary tools were used to create the literature titled the Inscription of King Ramkhamhaeng the Great to be a literary genre of fiction. Moreover, the inscription is defined as the historical significant primary evidence of Thailand.
References
กรมศิลปากร. (2547). ความรู้ทั่วไปทางวรรณคดีไทย : หลักศิลาจารึกสุโขทัย หลักที่ 1. กรุงเทพฯ : ภาควิชาภาษาไทยและภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
กุสุมา รักษมณี. (2534). การวิเคราะห์วรรณคดีไทยตามทฤษฎีวรรณคดีสันสกฤต. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จิตรลดา สุวัตถิกุล. (2529). องค์ประกอบสุนทรียศาสตร์. ใน เอกสารการสอนชุดวิชา 22414 ภาษาไทย 7 (วรรณคดีวิจารณ์สำหรับครู). สาขาวิชาศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ธวัช ปุณโณทก. (2553). วิวัฒนาการภาษาไทยและอักษรไทย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
วรวรรธน์ ศรียาภัย. (2563). เอกสารคำสอนวิชา 144822 ภาษา อักษรและวรรณกรรมไทยโบราณ. คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา.
สมทรง บุรุษพัฒน์. (2537). วจนวิเคราะห์: การวิเคราะห์ภาษาระดับข้อความ. นครปฐม: สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบท มหาวิทยาลัยมหิดล.
Longacre, R. E. (1983). The grammar of discourse. New York: Plenum Press.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Muban Chombueng Rajabhat University Research Journal (Humanities and Social Science)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Journal of TCI is Licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) licence, unless otherwise stated, Please read our Policies page for more information on Open Access, copyright and permissions.