การศึกษาจารึกพ่อขุนรามคำแหงมหาราชในฐานะบันเทิงคดี

บทคัดย่อ

บทความวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาองค์ประกอบของบันเทิงคดีที่ปรากฏในวรรณกรรมเรื่อง จารึกพ่อขุนรามคำแหงมหาราช และ 2. ศึกษากลวิธีการใช้ภาษาที่ปรากฏในวรรณกรรมเรื่อง จารึกพ่อขุนรามคำแหงมหาราช กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ศึกษา คือ วรรณกรรมเรื่อง ศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหงมหาราช ฉบับกรมศิลปากร ในหนังสือความรู้ทั่วไปทางวรรณคดีไทย (ศิลาจารึกสุโขทัย หลักที่ 1) การศึกษานี้ใช้วิธีวิจัยเอกสาร (Documentary Research) และนำเสนอผลการวิจัยด้วยวิธีพรรณนาวิเคราะห์ (Analytical Description)

ผลการวิจัยพบว่า จารึกพ่อขุนรามคำแหงมหาราชมีลักษณะที่เป็นงานเขียนบันเทิงคดี ประกอบด้วย การสร้างโครงเรื่องและการเล่าเรื่อง การสร้างตัวละคร การสร้างฉาก และการนำเสนอแก่นเรื่อง ในด้านกลวิธีทางภาษาพบลักษณะที่โดดเด่น คือ การใช้คำ การใช้ภาษาสร้างจินตภาพ และรสวรรณคดี กวีได้ใช้เครื่องมือทางภาษาและวรรณศิลป์ในการประกอบสร้างวรรณกรรมจารึก พ่อขุนรามคำแหงมหาราช ให้มีฐานะเป็นวรรณกรรมประเภทบันเทิงคดี นอกจากนี้ยังเป็นหลักฐานชั้นต้นทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญของชาติไทยอีกด้วย