การยกระดับผู้ประกอบการโฮมสเตย์สู่มาตรฐานโฮมสเตย์ไทย: กรณีศึกษาเกาะแรต จังหวัดสุราษฎร์ธานี
คำสำคัญ:
ผู้ประกอบการโฮมสเตย์, มาตรฐานโฮมสเตย์ไทย, การยกระดับ, การท่องเที่ยวชุมชน, แผนผังโมเดลธุรกิจบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อยกระดับผู้ประกอบการโฮมสเตย์บนเกาะแรต จังหวัดสุราษฎร์ธานี ให้เข้าสู่มาตรฐานโฮมสเตย์ไทย โดยใช้การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม และประยุกต์ใช้แผนผังโมเดลธุรกิจ พื้นที่ศึกษาคือเกาะแรต อำเภอดอนสัก จังหวัดสุราษฎร์ธานี ซึ่งเป็นชุมชนประมงที่มีประชากรส่วนใหญ่เป็นคนไทยเชื้อสายจีน มีวัฒนธรรมเฉพาะและทรัพยากรท่องเที่ยวทางทะเลที่สวยงาม ใช้วิธีการสนทนากลุ่มและแบบสำรวจในการเก็บข้อมูล ผลการวิจัยพบว่า กระบวนการยกระดับผู้ประกอบการดังกล่าวช่วยให้ผู้ประกอบการมีแนวทางเตรียมความพร้อมเพื่อขอรับรองมาตรฐาน
โฮมสเตย์ไทย พัฒนาคุณภาพการให้บริการตามมาตรฐาน และเพิ่มความพึงพอใจของนักท่องเที่ยว
การประยุกต์ใช้เครื่องมือทางธุรกิจช่วยให้ผู้ประกอบการเข้าใจภาพรวมของธุรกิจและวางแผนกลยุทธ์การดำเนินงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
เอกสารอ้างอิง
กรมการท่องเที่ยว กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2558). มาตรฐานโฮมสเตย์ไทย. สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
กรมการท่องเที่ยว. (2566). รายงานประจำปี 2565 กรมการท่องเที่ยว. สำนักเลขานุการกรม กลุ่มแผนงาน กรมการท่องเที่ยว.
โนร์อัสมัส เจ๊ะมามะ และจุมพต สายสุนทร. (2564). มาตรการทางกฎหมายในการควบคุมธุรกิจโฮม สเตย์เพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. วารสารราชภาคย์, 15(40), 160-172.
บุญทัน ดอกไธสง และปิยะนันต์ จันทร์แขกหล้า. (2559). การกำหนดนโยบายธุรกิจโฮมสเตย์ไทย. วารสารรัฐศาสตร์ปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 3(1), 77-94.
ปริญญา นาคปฐม, กฤษฏิพัทธ์ พิชญะเดชอนันต์, รชฏ จันทร์น้อย, และวรรณวิภา หรูสกุล. (2565). การวิเคราะห์ผลประเมินมาตรฐานเพื่อส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพโฮมสเตย์ตามเกณฑ์มาตรฐานโฮมสเตย์ไทย. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 16(1), 87-99.
ภณสิทธ์ อ้นยะ. (2563). การบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวโดยชุมชนโดยกระบวนการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยว. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธนบุรี, 14(2), 45-54.
Fong, S. F. & Lo, M.C. (2015). Community Involvement and Sustainable Rural Tourism Development: Perspectives from the Local Communities. European Journal of Tourism Research. 11. 125-146.
Kontogeorgopoulos, N., Churyen, A., & Duangsaeng, V. (2013). Success factors in community-based tourism in Thailand: The role of luck, external support, and local leadership. Tourism Planning & Development, 11(1), 106-124. https://doi.org/10.1080/21568316.2013.852991
Kontogeorgopoulos, N., Churyen, A., & Duangsaeng, V. (2015). Homestay tourism and the commercialization of the rural home in Thailand. Asia Pacific Journal of Tourism Research, 20(1), 29-50.
Osterwalder, A., & Pigneur, Y. (2010). Business model generation: A handbook for visionaries, game changers, and challengers. John Wiley & Sons.
Phunnarong, S. (2021). Factors affecting the success of community-based tourism (CBT) in Homestay form. Journal of Community Development Research (Humanities and Social Sciences), 14(4), 14-27.
Pongsakornrungsilp, S., Pongsakornrungsilp, P., Kumar, V., & Maswongssa, B. (2021). The art of survival: Tourism businesses in Thailand recovering from COVID-19 through brand management. Sustainability, 13(12), Article 6690. https://doi.org/10.3390/su13126690
Sutresna, I.B. & Suyana, U. & Saskara, Ida Ayu & Setyari, ni putu. (2019). Community Based Tourism as Sustainable Tourism Support. Russian Journal of Agricultural and Socio-Economic Sciences. 94, 70-78.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
This article has been published in the Journal of Humanities and Social Sciences at Prince of Songkla University, Pattani Campus.
