Memories in the Entertainment Media of The Story ‘Four Reigns’
Keywords:
memories, entertainment Media, four reigns, prosthetic memory, literature, television dramasAbstract
The literary work "Four Reigns" captures a historical narrative spanning from the decline of King Rama V's reign to the era of King Rama VIII, undergoing a transition into a televised script. This evolution into a contemporary and widely embraced medium, the television drama, prompted an inquiry into the theme of memory within the original literary work (1953) and an examination of artificial memories presented in its televised adaptation, "Four Reigns" (2003). The study's findings reveal that the literary content of "Four Reigns" functions as a reservoir of memories intricately interwoven with Thai history and societal dynamics, effectively delineating cultural shifts from the reign of King Rama V to King Rama VIII. The prominence of "Four Reigns" in literary circles facilitated its adaptation into a televised script.Notably, the analysis emphasizes that memories embedded within television scripts are intentionally crafted as artificial constructs by mass media entities, strategically establishing connections with Thai political institutions. This purposeful manipulation of awareness significantly contributes to an enriched understanding of Thai societal history through the specific perspective of political institutions.
References
คึกฤทธิ์ ปราโมช. (2496). สี่แผ่นดิน. ชัยฤทธิ์.
เจตนา นาควัชระ. (2546). ศิลป์ส่องทาง. คมบาง.
เจนวิทย์ เชื้อสาวะถี. (21 ธันวาคม 2565). เจนวิทย์ เชื้อสาวะถี: บันเทิงไทยใต้ร่มพระบารมี (2) – “แม่พลอย 6 แผ่นดิน”. https://www.matichonweekly.com/in-depth/article_63144
ชาคริต แก้วทันคำ. (2565). มองอดีตเขียนปัจจุบัน: การใช้สื่อสังคมออนไลน์ที่ส่งผลกระทบต่อวิถีชีวิต ในกวีนิพนธ์ Hi So-Cial ไฮโซ… เชียล ของขวัญข้าว ขวัญเรียมเอย.วารสารศิลปวัฒนธรรมสวนสุนันทา. 2(2), 89-104.
ถิรนันท์ อนวัชศิริวงศ์ และคณะ. (2547). สุนทรียนิเทศศาสตร์: การศึกษาสื่อสารการแสดงและสื่อจินตคดี. โครงการพัฒนาองค์ความรู้นิเทศศาสตร์ตะวันออก ภาควิชาวาทวิทยาและสื่อสารการแสดง คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เถกิง พันธุ์เถกิงอมร. (2541). นวนิยายและเรื่องสั้น: การศึกษาเชิงวิเคราะห์และวิจารณ์. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สถาบันราชภัฏสงขลา.
ไทยรัฐออนไลน์. (21 ธันวาคม 2565). ‘แม่พลอย’ เล่าขาน “สี่แผ่นดิน” หวนซึมซับคุณค่าประวัติศาสตร์. https://www.thairath.co.th/content/768017
นัทธนัย ประสานนาม. (2560). ความทรงจำเทียม: เรื่องเล่าของมอมในวัฒนธรรมความทรงจำและวัฒนธรรมสกรีน ใน เล่าเรื่องเรื่องเล่า. (น.239-268). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
นัทธนัย ประสานนาม. (2562). ประพันธศาสตร์ของความหลัง: ความทรงจำวัฒนธรรมกับวรรณกรรมศึกษาใน นววิถี: วิธีวิทยาร่วมสมัยในการศึกษาวรรณกรรม. (น.46-117). สยามปริทัศน์.
พลอยพรรณ มาคะผล. (2558). ละครรีเมกกับการถ่ายโยงเนื้อหาในละครโทรทัศน์ไทย [วิทยานิพนธ์วารสารศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสื่อสารมวลชน] มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พัณณกร สอนไว, อิมรอน มะลูลีม. (2557). บทบาทของสื่อมวลชนท้องถิ่นที่มีต่อคุณภาพของระบอบประชาธิปไตยในจังหวัดกำแพงเพชร ใน สักทอง. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร. 20(22), 111-119.
พันธุ์เทวนพ เทวกุล, ม.ล. (2546). สี่แผ่นดิน. TV MAGAZINE.
เพ็ญนภา ศรีบรรจง, และฉลองรัฐ เฌอมาลย์ชลมารค. (2563). การดัดแปลงนวนิยายเรื่อง “เพลิงบุญ” สู่ละครโทรทัศน์. วารสารนิเทศศาสตรปริทัศน์. 24(3), 220-227.
ลัลลนา ศิริเจริญ. (2525). อลังการในมหาชาติคำหลวง [วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย] จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิทยากร เชียงกูล. (2541). สารานุกรมแนะนำหนังสือดี 100 เล่ม ที่คนไทยควรอ่าน : โครงการคัดเลือกและแนะนำหนังสือดีที่คนไทยน่าจะได้อ่าน. มหาวิทยาลัยรังสิต.
สี่แผ่นดิน. (2565, ธันวาคม 21). วิกิพีเดีย. th.wikipedia.org/wiki/สี่แผ่นดิน
สรรัตน์ จิรบวรวิสุทธิ์, และปรีดา อัครจันทโชติ. (2563). การประกอบสร้างและการสื่อความหมายของความทรงจำร่วมในละครโทรทัศน์อิงประวัติศาสตร์ของไทย. วารสารนิเทศสยามปริทัศน์. 19(2), 8-29.
สิทธิพล เครือรัฐติกาล. (2561). นวนิยายเรื่อง สี่แผ่นดิน ในบริบทการเมืองไทย. วารสารรัฐศาสตร์สุโขทัยธรรมาธิราช. 2(2), 35-52.
เสฐียรโกเศศ. (2515). การศึกษาวรรณคดีแง่วรรณศิลป์. บรรณาคาร.
อนงค์ รุ่งแจ้ง. (2554). พลังฝีมือในสี่แผ่นดิน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 28(3), 107-124.
อวิรุทธ์ ศิริโสภณา, และประภัสสร จันทร์สถิตพร. (2561). การประกอบสร้างความหมายของผู้หญิงที่ถ่ายทอดผ่านตัวละครหญิงในละครโทรทัศน์ไทยยอดนิยมที่ถูกผลิตซ้ำ ระหว่างปี พ.ศ. 2530 – 2560. วารสารนิเทศศาสตร์และนวัตกรรมนิด้า. 5(1), 23-40.
อาสา คำภา. (2562). ความเปลี่ยนแปลงของเครือข่ายชนชั้นนำ พ.ศ. 2495-2535 [วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์] มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อุดม หนูทอง. (2522). พื้นฐานการศึกษาวรรณคดีไทย. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ วิทยาเขตสงขลา.
Fabian, Johannes. (2007). Memory Against Culture: Argument and Reminders. Duke University Press.
McCargo, Duncan. (2005). Network monarchy and legitimacy crises in Thailand. The Pacific Review, 18(4), 499-519.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Humanities and Social Sciences Prince of Songkla University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้ได้รับการตีพิมพ์เป็นของวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี