Characteristics in the ‘Narratives’ of Petchaburi Craftsmen’s Creative Arts in the Context of Tourism
Keywords:
1. Narratives in the creative arts 2. Petchaburi craftsmen 3. The context of tourismAbstract
This study of the narratives of Petchaburi craftsmen’s creative arts is to analyse the characteristics of the narratives of the crafts in the context of tourism. This analysis employs the methodology of folkloristics, the concept of cultural reproductions and the theory of creative folkloristics. The main content for the study includes a total of 528 arts and crafts, such as concrete sculptures, wood carvings, and paintings that express different types within the context of tourism in the Petchaburi province from 1977 to 2019. The narratives were found in four types, one) history of the Lord Buddha and the Jataka tales which follows the tradition of the older craftsmen, two) the literature of Ramayana, three) social events including both domestic and international and presented in short stories, and four) the narratives about the history of places, the community’s ways of life and the ethnic groups in the Petchaburi province. Creation of different types of narratives of Petchaburi craftsmen’s creative arts shows the reproduction of creative narratives as different types of art create greater interests in the context of tourism.
References
กันยา อื้อประเสริฐ. 2548. การศึกษาประวัติและผลงานของช่างชั้นครูเพชรบุรีในสมัยรัตนโกสินทร์. นครปฐม : ศูนย์ข้อมูลภาคตะวันตก หอสมุดพระราชวังสนามจันทร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ขวัญชนก ทองล้วน. 2558. งานปูนปั้นรามเกียรติ์ ถนนราชดำเนิน จังหวัดเพชรบุรี : พลวัตของการนำเรื่อง รามเกียรติ์มาใช้ในศิลปกรรมไทยร่วมสมัย. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
คณะจิตรกรรมและประติมากรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร. 2511. ศิลปร่วมสมัยในประเทศไทย รวมข้อคิดเห็นบทความศิลปะของศาสตราจารย์ศิลป พีระศรี และผลงานของศิลปินไทย. พระนคร : กรุงสยามการพิมพ์.
ทีปวรรณ วรรธนะประทีป. 2556 .วิเคราะห์เนื้อหาที่ปรากฏในจิตรกรรมประดับแผงไม้คอสอง และแผงไม้ใต้อะเส ศาลาการเปรียญ วัดเกาะแก้วสุทธาราม อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี. การศึกษาเฉพาะบุคคลในประวัติศาสตร์ศิลปะ หลักสูตรปริญญาศิลปศาสตร์บัณฑิต ภาควิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ คณะโบราณคดีมหาวิทยาลัยศิลปากร.
นิยะดา เหล่าสุนทรและคณะ. 2540. ภูมิปัญญาของคนไทย: ศึกษาจากกฎหมายตราสามดวงและจิตรกรรมฝาผนัง. ทุนส่งเสริมกลุ่มวิจัยวิจัย เมธีวิจัยอาวุโส สกว.
นิศา ชัชกุล. 2554. อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. พิมพ์ครั้งที่ 3, กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปรมินท์ จารุวร. 2559. คติชนกับการท่องเที่ยว หมู่บ้านวัฒนธรรมหนองขาว จังหวัดกาญจนบุรี. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พัฒนา กิตติอาษา. 2546. ท้องถิ่นนิยม : การทบทวนทฤษฎีและกรอบแนวคิด. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.
ล้อม เพ็งแก้ว. 2552. “ภาพจับหน้าบันพระอุโบสถวัดมหาธาตุฯ” ใน หนังสือสมโภชวัดมหาธาตุวรวิหาร จ.เพชรบุรี ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาครบ 500 ปี. หน้า 196-199.
วัชราภรณ์ ดิษฐป้าน. 2557. พระอุปคุต : การสืบทอดและการผลิตซ้ำความเชื่อ ตำนานและพิธีกรรมในสังคมไทยปัจจุบัน. วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาอักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิราพร ฐิตะฐาน. 2522. รามเกียรติ์ : การศึกษาในแง่การแพร่กระจายของนิทาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตร์มหาบัณฑิต แผนกวิชาภาษาไทย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิราพร ณ ถลาง. 2559. คติชนสร้างสรรค์ : บทสังเคราะห์และทฤษฎี. กรุงเทพฯ : ภาพพิมพ์.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Humanities and Social Sciences
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้ได้รับการตีพิมพ์เป็นของวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี