ตัวแปรที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะการปฏิบัติงานของครู โรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดเล็ก สำานักงานเขตพื้นที่การศึกษา มัธยมศึกษา กลุ่มจังหวัดนครชัยบุรินทร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับสมรรถนะของครูโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดเล็ก
สังกัดสำานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา กลุ่มจังหวัดนครชัยบุรินทร์ (2) เพื่อศึกษาตัวแปรที่มีอิทธิพล
ต่อสมรรถนะของครูโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา
จังหวัดนครชัยบุรินทร์ ศึกษากับกลุ่มตัวอย่างครูโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำานักงานเขตพื้นที่
การศึกษามัธยมศึกษา กลุ่มจังหวัดนครชัยบุรินทร์ ปีการศึกษา 2563 จำานวน 450 คน เครื่องมือที่ใช้
ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ 1) แบบประเมินสมรรถนะครู 2) แบบสอบถามการพัฒนาตนเองของครู
3) แบบสอบถามความรับผิดชอบในหน้าที่ของครู 4) แบบสอบถามการบริหารจัดการเรียนรู้โดยยึดผู้เรียน
เป็นสำาคัญ 5) แบบสอบถามการใช้เทคโนโลยีในการจัดการเรียนรู้ของครู และ 6) ความเป็นชุมชนแห่งการ
เรียนรู้ทางวิชาชีพของโรงเรียน แบบสอบถามมีค่าอำานาจจำาแนกรายข้อระหว่าง 0.34-0.93 ค่าความเชื่อมั่น
แต่ละฉบับระหว่าง 0.91, 0.96, 0.86,0.91, 0.88, 0.96 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยง
เบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์ของความแปรผัน และการวิเคราะห์เส้นทาง (Path Analysis : PAL) ผลการ
วิจัย พบว่า 1) สมรรถนะครูโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา
กลุ่มจังหวัดนครชัยบุรินทร์ อยู่ในระดับดี ลักษณะดังกล่าวนี้ของครูแต่ละคนแตกต่างกันน้อย 2) สมรรถนะครู
โรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา กลุ่มจังหวัดนครชัยบุรินทร์ ได้รับ
อิทธิพลโดยตรงจากการพัฒนาตนเองของครู การใช้เทคโนโลยีในการจัดการเรียนรู้ของครูและความเป็นชุมชน
แห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของโรงเรียน สามตัวแปรนี้อธิบายความแปรปรวนของสมรรถนะครู ได้ร้อยละ 64
มีนัยสำาคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และได้รับอิทธิพลทางอ้อมจากการใช้เทคโนโลยีในการจัดการเรียนรู้ของครู
และความเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของโรงเรียน ผ่านมาทางการพัฒนาตนเองของคร