การบริหารความเสี่ยงด้านสินเชื่อเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของธนาคารออมสินในเขตกรุงเทพมหานครและปรมิณฑล

ผู้แต่ง

  • ปิยะมาศ ม่วงเปลี่ยน คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี
  • ชนงกรณ์ กุณฑลบุตร คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี

คำสำคัญ:

การบริหารความเสี่ยงด้านสินเชื่อ, ประสิทธิภาพการบริหารสินเชื่อ, ธนาคารออมสิน

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการบริหารความเสี่ยงสินเชื่อ ประสิทธิภาพการบริหารสินเชื่อ ข้อเสนอแนะและแนวทางในการบริหารความเสี่ยงด้านสินเชื่อและความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารความเสี่ยง สินเชื่อด้านนโยบายและหลักประกันและด้านกระบวนการได้แก่ การประเมินมูลค่าหลักประกัน การจัดการชั้นลูกหนี้ การประเมินมูลค่าหลักประกัน การสอบทานสินเชื่อ การปรับโครงสร้างหนี้ กับประสิทธิภาพการบริหารสินเชื่อของธนาคารออมสินในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑลโดยใช้การวิจัยแบบผสม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ใน การศึกษาประกอบด้วยหัวหน้าฝ่ายสินเชื่อหรือผู้ปฏิบัติงานด้านสินเชื่อ 125 คน ผู้บริหารหรือผู้ปฏิบัติงานด้าน สินเชื่อ 3 คนและลูกค้าด้านสินเชื่อของธนาคาร 5 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามและการสัมภาษณ์เชิงลึก สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและ สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการศึกษาพบว่า การบริหารความเสี่ยงสินเชื่อด้านนโยบายสินเชื่อและหลักประกันมีความสัมพันธ์ทิศทางเดียวกันในระดับปานกลางกับการเพิ่มประสิทธิภาพการบริหารสินเชื่อของธนาคารและพบว่า การบริหารความเสี่ยงสินเชื่อด้านกระบวนการมีความสัมพันธ์ทิศทางเดียวกันในระดับค่อนข้างสูงกับการเพิ่มประสิทธิภาพการบริหารสินเชื่อของธนาคาร นอกจากนี้ จากความคิดเห็นของลูกค้าและผู้บริหารของธนาคารมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการกำหนดนโยบายด้านสินเชื่อ การบริหารความเสี่ยงด้านสินเชื่อ และแนวทางการบริหารความเสี่ยงที่มีประสิทธิภาพเพื่อลดความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้น

References

เจนเนตร มณีนาค. (2548). การบริหารความเสี่ยงระดับองค์กร. กรุงเทพฯ: ซัม ซิสเต็ม.

ดารณี ชัยวัฒนาโรจน์. (2550). การบริหารความเสี่ยงของธุรกิจเช่าซื้อรถยนต์มือสองในเขตอำเภอเมือง จังหวัดลำปาง. (การค้นคว้าแบบอิสระปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่).

ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. (2547). COSO enterprise risk management framework. กรุงเทพฯ: ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย.

ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2551). รายงานประจำปีธนาคารแห่งประเทศไทย 2551. กรุงเทพฯ : ธนาคารแห่งประเทศไทย.

ธนาคารออมสิน. (2553). รายงานประจำปีของธนาคารออมสิน. กรุงเทพฯ: ธนาคารออมสิน.

ธนาคารออมสิน. (2554). รายงานประจำปีของธนาคารออมสิน. กรุงเทพฯ: ธนาคารออมสิน.

พิชัย จรรย์ศุภรินทร์ และคณะ. (2548). คู่มือการบริหารความเสี่ยงชุมนุมสหกรณ์แห่งประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

ไพร้ซวอเตอร์เฮาส์คูเปอร์ส. (2547). แนวทางการบริหารความเสี่ยง ฉบับที่ 2. กรุงเทพฯ: ไพร้ซวอเตอร์เฮาส์ คูเปอร์ส.

ไพรวัลย์ คุณาสถิตย์ชัย. (2553). การบริหารความเสี่ยงด้านการเงินของมหาวิทยาลัย. (วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น).

วิฑูรย์ สมโต. (2551). การบริหารความเสี่ยงด้านปฏิบัติการของธนาคารกรุงไทยในจังหวัดเชียงใหม่. (การค้นคว้าแบบอิสระปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่).

วิโรจน์ หระสิทธิ์. (2554). การปฏิบัติการบริหารความเสี่ยงด้านเครดิต ของพนักงานสินเชื่อธนาคาร กรุงศรีอยุธยา จำกัด (มหาชน) ในเขตจังหวัดกาฬสินธุ์ ขอนแก่น มหาสารคาม และร้อยเอ็ด. (การศึกษาค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน).

สุวิทย์ รันนนท์. (2550). การบริหารความเสี่ยงของธนาคารออมสินในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. (การศึกษาค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม).

Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 608.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2015-12-30

How to Cite

ม่วงเปลี่ยน ป.; กุณฑลบุตร ช. การบริหารความเสี่ยงด้านสินเชื่อเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของธนาคารออมสินในเขตกรุงเทพมหานครและปรมิณฑล. RMUTT Global Business and Economics Review, Pathum Thani, Thailand, v. 10, n. 2, p. 153–170, 2015. Disponível em: https://so03.tci-thaijo.org/index.php/RMUTT-Gber/article/view/242008. Acesso em: 18 เม.ย. 2025.