LOOKING AT THE FUTURE FOR COMPREHENSIVE CARE FOR THE ELDERLY
Keywords:
The Elderly, Elderly Healthcare Business, Elderly CareAbstract
Currently, the elderly account for more than 10% of the total population; however, the elderly healthcare facilities available are incompatible with the increased number. This article focuses on a comprehensive healthcare program for the elderly: physical, mental, economic, social and spiritual. The spiritual aspect plays a more important role than the others because this will assure the elderly of their self-worthiness and confidence that they can take care of themselves. This program will prepare the elderly for the aging society.This article would like to point out that at present the elderly’s needs have not been met especially those who can access the existing services for the elderly without financial support from the government but such services are not comprehensive. As a result, a comprehensive healthcare center for the elderly that can be under the supervision of either the government or the public sector should be established to improve their quality of life.
References
มอนเตสซอรี่ในผู้สูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อมระยะเริ่มแรก. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
กรุณา นนทรักส์. (2552). การพัฒนารูปแบบยิมนาสติกทั่วไปเพื่อส่งเสริมภาวะสุขภาพและสุขสมรรถนะของผู้สูงอายุสตรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
กัตติกา ธนะขว้าง. (2552). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุ: การวิเคราะห์อภิมาน. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
กาญจนา ตั้งชลทิพย์, ปัทมา ว่าพัฒนวงศ์, เฉลิมพล แจ่มจันทร์, อุไรวรรณ คนึงสุขเกษม, ภาณี วงษ์เอก และ สุรีย์พร พันพึ่ง. (2553). คุณค่าผู้สูงอายุ: ภาพสะท้อนมุมมองจากคนสองวัย. ใน สุชาดา ทวีสิทธิ์ และสวรัย บุณมานนท์ (บรรณาธิการ) ประชากรและสังคม 2553 คุณค่าผู้สูงอายุในสายตาสังคมไทย, 29-64. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
กำจร หลุยยะพงศ์. (2553). การสื่อสารกับวาทกรรมอัตลักษณ์ผู้สูงอายุในสังคมไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
กุศล สุนทรธาดา. (2553). คุณค่าด้านเศรษฐกิจของผู้สูงอายุไทย. ใน สุชาดา ทวีสิทธิ์ และสวรัย บุณมานนท์ (บรรณาธิการ) ประชากรและสังคม 2553 คุณค่าผู้สูงอายุในสายตาสังคมไทย, 65-84. กรุงเทพฯ:โรงพิมพ์เดือนตุลา.
กิตติภัต วิยาภรณ์. (2553). การพัฒนารูปแบบกิจกรรมการศึกษานอกระบบโรงเรียนตามแนวจิตตปัญญาศึกษาเพื่อเสริมสร้างสุขภาวะของผู้สูงอายุ. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
เกรียงศักดิ์ โรจน์คุรีเสถียร. (2553). กลวิธีผู้สูงอายุสวีเดนต่อการดำเนินชีวิตประจำวัน. ใน สุชาดา ทวีสิทธิ์ และสวรัย บุณมานนท์ (บรรณาธิการ) ประชากรและสังคม 2553 คุณค่าผู้สูงอายุในสายตาสังคมไทย, 255-258. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
ขนิษฐา บุญแสง. (2550). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ความรู้ในการดูแลผู้สูงอายุ ทัศนคติต่อการดูแลผู้สูงอายุกับความเครียด ในงานของพี่เลี้ยงผู้สูงอายุในสถานสงเคราะห์คนชรา. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
ขวัญดาว กล่ำรัตน์. (2554). ปัจจัยเชิงสาเหตุของพฤติกรรมสุขภาพของผู้สูงอายุในเขตภูมิภาคตะวันตกของประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).คณะกรรมการผู้สูงอายุแห่งชาติ. (2552). แผนผู้สูงอายุแห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2545 – 2564) ฉบับปรับปรุง. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เทพเพ็ญเวนิสย์.
จันจิรา วิชัย และอมรา สุนทรธาดา. (2553). สุขภาวะผู้สูงอายุในมิติของการกระทำความรุนแรง. ใน สุชาดา ทวีสิทธิ์ และสวรัย บุณมานนท์ (บรรณาธิการ) ประชากรและสังคม 2553 คุณค่าผู้สูงอายุในสายตาสังคมไทย, 185-204 กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
จุฑามณี จันทรทรัพย์. (2556). การศึกษาเปรียบเทียบการวางแผนชีวิตก่อนเข้าสู่วัยสูงอายุของประชาชนที่รับราชการและไม่ได้รับราชการ อำเภอเมืองตาก จังหวัดตาก. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
ฉัตรชัย ประภัศร. (2553). การพัฒนาหลักสูตรวิทยาศาสตร์สุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรามคำแหง).
เฉลิมพล แจ่มจันทร์. (2553). ผู้สูงอายุไทย: ภาระและสถานการณ์ทางเศรษฐกิจของครัวเรือน. ใน สุชาดา ทวีสิทธิ์ และสวรัย บุณมานนท์ (บรรณาธิการ) ประชากรและสังคม 2553 คุณค่าผู้สูงอายุในสายตาสังคมไทย, 85-106. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
ชินัณ บุญเรืองรัตน์. (2551). ความผาสุกทางจิตวิญญาณและความสุขของผู้สุงอายุในศูนย์พัฒนาการจัดสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุบ้านบางแค. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
ชูเฮ ฮะมะยะ. (2553). ที่อยู่อาศัยของผู้สูงอายุชาวญี่ปุ่นที่พำนักระยะยาวในเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
ณัฏฐ์พัฒน์ สุขสมัย. (2550). การปรับปรุงซ่อมแซมบ้านผู้สูงอายุตามโครงการนวัตกรรมผู้สูงอายุ:กรณีศึกษาผู้สูงอายุที่มีรายได้น้อยในกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
ณัฐพงษ์ พบสมัย. (2551). ความต้องการบริการด้านการดูแลระยะยาวแบบเป็นทางการสำหรับผู้สูงอายุในประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
ทิชา สังวรกาญจน์. (2551). ผลของการฝึกโปรแกรมการออกกำลังกายด้วยท่ารำกระบี่ที่มีต่อสุขสมรรถนะและการทรงตัวของผู้สูงอายุ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
ทิพรัตน์ มาระเนตร์. (2555). การตัดสินใจทำงานของข้าราชการผู้สูงอายุหลังเกษียณ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่).
ทวีศิลป์ ศรีอักษร. (2551). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารของผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
ธิดา รัตนวิไลศักดิ์. (2554). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการใช้บริการทันตกรรมของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมือง บุรีรัมย์. (การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
ธีระพงศ์ สันติภพ. (2553). ผู้สูงอายุกับการเข้าถึงระบบเทคโนโลยีสารสนเทศ. ใน สุชาดา ทวีสิทธิ์ และสวรัย บุณมานนท์ (บรรณาธิการ) ประชากรและสังคม 2553 คุณค่าผู้สูงอายุในสายตาสังคมไทย, 205-220. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
บัญชา ผลานิสงค์. (2553). การนำนโยบายสวัสดิการเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุไปปฏิบัติขององค์การบริหารส่วนตำบลบ่อวิน จังหวัดชลบุรี. (งานนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).
ประภาศรี อนาวัน. (2553). ความต้องการของผู้สูงอายุที่มีต่อประสิทธิภาพการบริหารเบี้ยยังชีพในองค์การบริหารส่วนตำบลเมืองชุม อำเภอเวียงชัย จังหวัดเชียงราย. (การศึกษาอิสระปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย).
ปราโมทย์ ประสาทกุล และปัทมา ว่าพัฒนวงศ์. (2553). นิยามผู้สูงอายุด้วยช่วงชีวิตข้างหน้า. ใน สุชาดา ทวีสิทธิ์ และสวรัย บุณมานนท์ (บรรณาธิการ) ประชากรและสังคม 2553 คุณค่าผู้สูงอายุในสายตาสังคมไทย, 15-28. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
ปวิช ศรีละมุล. (2552). แนวทางการกำหนดพื้นที่และสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับผู้สูงอายุในสวนสาธารณะระดับชุมชนเพื่อใช้ข้อพิจารณาในการออกแบบ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
ปิยกานดา บุญนิธิ. (2552). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของผู้สูงอายุ: กรณีศึกษาชมรมผู้สูงอายุ จังหวัดปราจีนบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
ปิยะพันธุ์ นันตา. (2553). หนทางแห่งการเข้าสู่การเป็นผู้สูงอายุที่มีอายุยืนยาว. (ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยแม่โจ้).
พัชญา คชศิริพงศ์. (2553). ปัญหาสุขภาพจิตของผู้สูงอายุในศูนย์พัฒนาการจัดสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุบ้านบางแค. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
พันธ์ทิพย์ วรวาท. (2551). การศึกษาความต้องการของผู้สูงอายุในสถานบริบาลเอกชนเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
พิชาณี สำเภาเงิน. (2553). ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการประกอบธุรกิจให้บริการดูแลผู้สูงอายุ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
พิศุทธิภา เมธีกุล. (2554). ประสบการณ์การสูงวัยอย่างประสบความสำเร็จของผู้สูงอายุไทยที่มีสุขภาวะทางจิตสูง: การวิจัยเชิงคุณภาพแบบที่มีผู้วิจัยเห็นชอบร่วมกัน. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
ภัททิศร์ โชคอนันต์ตระกูล. (2553). ปัจจัยที่มีผลต่อการเลือกแหล่งท่องเที่ยวของผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
ภัทร ถามล. (2554). ความสุขในชีวิตของผู้สูงอายุในชุมชนเมือง: กรณีศึกษาชุมชนวัดไชยทิศ เขตบางกอกน้อย กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
ภัทรพล สาลี. (2553). แนวทางการปรับปรุงสภาพแวดล้อมทางกายภาพที่อยู่อาศัยของผู้สูงอายุในชนบทกรณีศึกษาตำบลหนองกุงเซิน อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
มรรค ศรีขาว. (2553). การบริหารจัดการดูแลผู้สูงอายุในชุมชนไทย. (ภาคนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2557). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2556. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พลับชิง.
รณกร ลีไพบูลย์. (2554). แผนธุรกิจโครงการบ้านเดี่ยวสำหรับผู้สูงอายุ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
รศรินทร์ เกรย์, สาสินี เทพสุวรรณ์, ณัฐจีรา ทองเจริญชูพงศ์ และภูวไนย พุ่มไทรทอง. (2556). การดูแลผู้สูงอายุ: ความสุขและความเครียด. นครปฐม: สำนักงานวิจัยประชากรและสังคม, มหาวิทยาลัยมหิดล.
รศรินทร์ เกรย์, อุมาภร ภัทรวาณิชย์, เฉลิมพล แจ่มจันทร์ และเรวดี สุวรรณนพเก้า. (2556). มโนทัศน์ใหม่ของนิยามผู้สูงอายุ: มุมมองเชิงจิตวิทยาสังคมและสุขภาพ. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม, มหาวิทยาลัยมหิดล.
ลักษณา มะรังกา. (2553). ประสบการณ์ความกลัวต่อการหกล้มของผู้สูงอายุ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
วนัสรินทร์ สุยสุวรรณ. (2553). การปรับปรุงสิ่งอำนวยความสะดวกชุมชนเพื่อการอยู่อาศัยที่เหมาะสมสำหรับผู้สูงอายุในชนบทภาคกลาง: กรณีศึกษาหมู่บ้านเขาน้อย อำเภอท่าตะโก จังหวัดนครสวรรค์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
วันเพ็ญ ปัณราช. (2552). การพัฒนาระบบการดูแลผู้สูงอายุในชุมชน. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น).
วานิสสา ตโนภาส. (2554). พื้นที่ใช้สอยและสิ่งอำนวยความสะดวกที่จำเป็นต่อรีสอร์ทสำหรับผู้สูงอายุ. (การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
วรชัย ทองไทย. (2553). บ้านพักสุดท้ายของชีวิต. ใน สุชาดา ทวีสิทธิ์ และสวรัย บุณมานนท์ (บรรณาธิการ) ประชากรและสังคม 2553 คุณค่าผู้สูงอายุในสายตาสังคมไทย, 239-244. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา., 239-244.
ศจี วิสารทศจี. (2554). แนวทางการออกแบบศูนย์ส่งเสริมสังคมและนันทนาการสำหรับผู้สูงอายุในพื้นที่เขตทุ่งครุและพื้นที่ใกล้เคียง จังหวัดกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
ศุภณัฏฐ์ ทรัพย์นาวิน. (2554). การนำนโยบายการบริการสาธารณะแก่ผู้สูงอายุไปปฎิบัติ กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบล 16 แห่ง. (ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรามคำแหง).
ศุภฤกษ์ ศิริจินดาเลิศ, เมธี จิรัฐิติกาลไชย และวรตน์ ศรีพันธมาศ. (2552). โครงการแผนธุรกิจบริการตรวจสุขภาพและการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ. (โครงการวิจัยปริญญามหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
ศิรินันท์ กิตติสุขสถิต. (2553). คุณภาพชีวิตและระดับสุขภาพจิตของผู้สูงอายุไทย. ใน สุชาดา ทวีสิทธิ์ และสวรัย บุณมานนท์ (บรรณาธิการ) ประชากรและสังคม 2553 คุณค่าผู้สูงอายุในสายตาสังคมไทย, 147-166. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
ศิริวัฒน์ ไชยหะนิจ. (2552). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมสุขภาพของผู้สูงอายุในเขตอำเภอเมืองร้อยเอ็ด จังหวัดร้อยเอ็ด ประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
สิงหา จันทริย์วงษ์. (2553). รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในชนบทของราชอาณาจักรไทยและราชอาณาจักรกัมพูชา โดยใช้ครอบครัวเป็นศูนย์กลาง. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต,มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์).
สดใส ศรีสอาด. (2553). ระบบสารสนเทศเพื่อเตรียมความพร้อมด้านเศรษฐกิจในการเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น).
สมพร ช่วยนุกุล. (2552). การปรับตัวด้านเศรษฐกิจ ด้านสังคม ด้านจิตใจ และด้านสุขภาพ ของผู้สูงอายุที่อยู่ในอำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. (การศึกษาค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช).
สมลักษณ์ เทพสุริยานนท์. (2553). แบบจำลองเชิงสาเหตุของพฤติกรรมความสม่ำเสมอในการรับประทานยาของผู้สูงอายุสตรีโรคความดันโลหิตสูง. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
สยุมภู สายชลพิทักษ์. (2553). การประมาณค่าอัตรามรณะของผู้สูงอายุไทยโดยใช้ตัวแบบคานนิสโต ตัวแบบเมคแฮม ตัวแบบอินเวอร์สเมคแฮม และทฤษฎีค่าสุดขีด. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
สวรัย บุณยมานนท์ และจรัมพร ให้ลำยอง. (2553). ภาวะเศรษฐกิจของครัวเรือนเป็นอย่างไร เมื่อผู้สูงวัยเป็นหัวหน้าครัวเรือน. ใน สุชาดา ทวีสิทธิ์ และสวรัย บุณมานนท์ (บรรณาธิการ) ประชากรและสังคมคุณค่าผู้สูงอายุในสายตาสังคมไทย, 107-128. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 – 2564) กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานส่งเสริมและสนับสนุนวิชาการ 3 จังหวัดชลบุรี (สสว.3). 2556. ทิศทางการให้บริการของธุรกิจบริการสำหรับผู้สูงอายุที่สอดคล้องกับความต้องการของผู้ที่จะก้าวเข้าสู่วัยผู้สูงอายุ. ชลบุรี:เก็ทกู๊ดครีเอชั่น .
สุพัฒน์ จำปาหวาย.(2554). การพัฒนาตัวแบบการสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุแบบมีส่วนร่วมในชุมชน. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสารคาม).
สุรพันธุ์ เล้าวิวัฒนา.(2551). การศึกษาการเข้าร่วมในกำลังแรงงานของผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
สุรพล ชยภพ. (2552). การพัฒนารูปแบบการดูแลผู้สูงอายุโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน จังหวัดนครราชสีมา. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม).
สุรพล ไกรวงศ์, อภิชาติ สุดแสวง และกรวัฒน์ อยู่เล็ก. (2542). สถานที่พักผ่อนสำหรับผู้สูงอายุชาวญี่ปุ่นในประเทศไทย. (โครงการวิจัยปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
สุริยา แป้นสุขา. (2550). ปัจจัยที่มีผลต่อการเข้าถึงบริการสวัสดิการสังคมของผู้สูงอายุตามพระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546: กรณีศึกษาเขตเทศบาล ตำบลศรีพนา อำเภอเซกา จังหวัดหนองคาย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
สิริชัย คำชมภู. (2550), การเตรียมการสร้างหลักประกันเพื่อการดำรงชีวิตในวัยสูงอายุของข้าราชการสังกัดสำนักงานนายกรัฐมนตรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
อาชัญญา รัตนอุบล, วีระเทพ ปทุมเจริญวัฒนา, สารีพันธุ์ ศุภวรรณ, ปาน กิมปี, วรรัตน์ อภินันท์กูล, ณัฏฐลักษณ์ ศรีมีชัย, สุวิธิดา จรุงเกียรติกุล และระวี สัจจโสภณ. (2553). การเตรียมความพร้อมเมื่อเข้าสู่วัยผู้สูงอายุของผู้ใหญ่วัยแรงงาน. ใน สุชาดา ทวีสิทธิ์ และสวรัย บุณมานนท์ (บรรณาธิการ) ประชากรและสังคม 2553 คุณค่าผู้สูงอายุในสายตาสังคมไทย, 221-234. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา., 221-238.
อุทัย เสริมศรี. (2553). แบบพฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุในชุมชนไทย-ลาว. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์).
อุมาภรณ์ ภัทรวาณิชย์. (2553). การช่วยเหลือสนับสนุนระหว่างรุ่นพ่อแม่และรุ่นลูก ศึกษากรณีพื้นที่เฝ้าระวังทางประชากรกาญจนบุรี. ใน สุชาดา ทวีสิทธิ์ และสวรัย บุณมานนท์ (บรรณาธิการ) ประชากรและสังคม 2553 คุณค่าผู้สูงอายุในสายตาสังคมไทย, 129-146. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
อมรา สุนทรธาดา. (2553). อาชีพหลังเกษียณในสังคมตะวันตก. ใน สุชาดา ทวีสิทธิ์ และสวรัย บุณมานนท์ (บรรณาธิการ) ประชากรและสังคม 2553 คุณค่าผู้สูงอายุในสายตาสังคมไทย, 045-248. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
อมรเทพ วันดี. (2554). การเปรียบเทียบผลของการออกกำลังกายด้วยการเดินร่วมกับการใช้น้ำหนักและไทชิที่มีผลในการทรงตัวของผู้สูงอายุเพศหญิง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
อรทัย อาจอ่ำ. (2553). แก่แล้วไม่มีคุณค่าจริงหรือ บทสังเคราะห์ความรู้เกี่ยวกับคุณค่าของผู้สูงอายุ. ในสุชาดา ทวีสิทธิ์ และสวรัย บุณมานนท์ (บรรณาธิการ) ประชากรและสังคม 2553 คุณค่าผู้สูงอายุในสายตาสังคมไทย, 167-184. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา., 167-184.
อรพินทร์ พิทักษ์มหาเกตุ. (2553). ผู้สูงอายุของเบอร์มิวดา. ใน สุชาดา ทวีสิทธิ์ และสวรัย บุณมานนท์ (บรรณาธิการ) ประชากรและสังคม 2553 คุณค่าผู้สูงอายุในสายตาสังคมไทย, 249-254. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
อุไรรัชต์ บุญแท้. (2554). การวิจัยและพัฒนาพฤติกรรมสุขภาพของผู้สูงอายุโดยยุทธศาสตร์ “การเรียนรู้สู่พลัง”. (ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชัฏเพชรบุรี).
Chuanwan. (2012). Estimating the Number of Centenarians and the Oldest-old in Thailand: Trends in Old Age Longevity for 1960-2010. (Unpublished doctoral).
Knodel, J., & Chayovan, N. (2008). Population Ageing and the Well-being of Older Persons in Thailand: Past Trends, Current Situation and Futrue Challenges. Papers in Population Aging. Bangkok: UNFPA, Thailand.
Sangpring, S. (2513). Zelopment of a geriatric fear of falling questionnaire for assessing the fear of falling in thai elders. (Dissertation, Mahidol Unversity)
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของผู้นิพนธ์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
