พุทธทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการเลือกตั้งสมาชิกและผู้บริหารท้องถิ่นเทศบาลนครนครราชสีมา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการเลือกตั้งสมาชิกและผู้บริหารท้องถิ่นเทศบาลนครนครราชสีมา 2) เปรียบเทียบทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการเลือกตั้งสมาชิกและผู้บริหารท้องถิ่นเทศบาลนครนครราชสีมา
3) นำเสนอพุทธทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการเลือกตั้งสมาชิกและผู้บริหารท้องถิ่นเทศบาลนครนครราชสีมา การวิจัยเป็นแบบผสานวิธี วิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ประชาชนที่มีอายุ 18 ปีบริบูรณ์ขึ้นไปในเทศบาลนครนครราชสีมา จำนวน 379 คน สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบสมมติฐานโดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน การวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 9 รูปหรือคน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า 1) ทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการเลือกตั้งสมาชิกและผู้บริหารท้องถิ่นเทศบาลนครนครราชสีมา โดยรวมอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ ด้านการตัดสินใจในทางการเมือง รองลงมาได้แก่ ด้านการร่วมรณรงค์เลือกตั้ง ด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด คือ ด้านการดำเนินการเลือกตั้ง 2) ทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการเลือกตั้งสมาชิกและผู้บริหารท้องถิ่นเทศบาลนครนครราชสีมา โดยจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล พบว่า ประชาชนที่มีเพศ อายุ ระดับการศึกษา รายได้ต่อเดือน และอาชีพต่างกัน ทัศนคติต่อการเลือกตั้งสมาชิกและผู้บริหารท้องถิ่นเทศบาลนครนครราชสีมา
ไม่แตกต่างกัน จึงปฏิเสธสมมติฐานการวิจัย 3) นำเสนอพุทธทัศนคติของประชาชนที่มีต่อการเลือกตั้งสมาชิกและผู้บริหารท้องถิ่นเทศบาลนครนครราชสีมาตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ได้แก่ 1) ธัมมัญญุตา รู้หลักเกณฑ์การเลือกตั้ง 2) อัตถัญญุตา รู้จักเป้าหมายในการบริหารงาน 3) อัตตัญญุตา เข้าใจในบทบาทหน้าที่ของตนเอง 4) มัตตัญญุตา รู้จักการใช้งบประมาณอย่างเหมาะสม 5) กาลัญญุตา รู้จักกรอบระยะเวลาในการบริหารงานท้องถิ่น 6) ปริสัญญุตา รู้จักพฤติกรรมของคนในท้องถิ่น และ 7) ปุคคลัญญุตา เลือกใช้คนให้เหมาะสมกับงาน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เกียรติขจร วัจนะสวัสดิ์. ทัศนคติของประชาชนต่อการดำเนินนโยบายของรัฐบาลด้านการบริการจัดหางาน,. กรุงเทพฯ : กองแผนงานและสารสนเทศ กรมการจัดหางาน กระทรวงแรงงาน, 2550.
ชนิกานต์ ธรรมเจริญ. “ทัศนคติของประชาชนที่มีต่อพรรคการเมืองในอำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี”. สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์, บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2564.
ธเนศวร์ เจริญเมือง, 100 ปี การปกครองท้องถิ่นไทย พ.ศ. 2440 – 2540, กรุงเทพฯ : โครงการจัดพิมพ์คบไฟ, 2544.
พรภิรมณ์ ศรีทอง และวัลลภ รัฐฉัตรานนท์. “ทัศนคติทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของประชาชนในตำบลบ้านช้าง อำเภอสองพี่น้อง จังหวัดสุพรรณบุรี”. วารสารรัฐศาสตร์ปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2(2) (กรกฎาคม - ธันวาคม 2558) : 33.
พระครูบรรพตภาวนาวิธาน (มนินท์ จนฺทโก). “การพัฒนาพลเมืองในระบอบประชาธิปไตยตามแนวพระพุทธศาสนาของประชาชนอำเภอเมืองนครนายก, วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2566.
พระรฤทธิ์ วริทฺธิญาโณ (เขียนโคกกรวด). “ทัศนคติทางการเมืองตามแนวพุทธในการเลือกตั้งท้องถิ่นของผู้มีสิทธิออกเสียงเลือกตั้งในเทศบาลนครนครราชสีมา”, วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2567.
ศุภิกา นิรัติศัย. “ทัศนคติ แรงจูงใจ และพฤติกรรมการเรียนภาษาอังกฤษของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต”. วารสารมนุษยศาสตรและสังคมศาสตร. 9(2) (กรกฎาคม – ธันวาคม, 2561) : 138 -170.
สุนทรชัย ชอบยศ และรจนา คำดีเกิด. “การเมืองภาคพลเมือง : การถอดถอนผู้บริหารท้องถิ่นที่ประสบความสำเร็จในประเทศไทย”. รัฐสภาสาร. 6 (4) (2556) : 9 - 20.
Novice Puthea Yon. “ทัศนคติทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของชาวกัมพูชาที่พำนักอยู่ในเขตราชเทวี กรุงเทพมหานคร”. สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2563.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3rd ed.). New York : Harper & Row.
