การพัฒนาวัดส่งเสริมจาริกบุญจาริกธรรมตามอัตลักษณ์ชุมชน อำเภอเมืองนครนายก จังหวัดนครนายก
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษารูปแบบพัฒนาวัดส่งเสริมจาริกบุญจาริกธรรมตามอัตลักษณ์ชุมชน อำเภอเมืองนครนายก จังหวัดนครนายก 2. ศึกษาระดับการร่วมพัฒนาวัดส่งเสริมจาริกบุญจาริกธรรมตามอัตลักษณ์ชุมชนอำเภอเมืองนครนายก จังหวัดนครนายก 3. ผลการการพัฒนาวัดส่งเสริมจาริกบุญจาริกธรรมตามอัตลักษณ์ชุมชนอำเภอเมืองนครนายก จังหวัดนครนายก ดำเนินการตามระเบียบวิธีวิจัยแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงคุณภาพ การสัมภาษณ์เชิงลึก จำนวน 25 รูปหรือคน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา และการวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถามเก็บรวบรวมข้อมูล กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 386 คน สถิติวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า
- การพัฒนาวัดส่งเสริมจาริกบุญจาริกธรรมตามอัตลักษณ์ชุมชนอำเภอเมืองนครนายก จังหวัดนครนายก คณะสงฆ์จังหวัดนครนายกมีบทบาทต่อการส่งเสริมพัฒนาวัดเป็นศูนย์กลางของชุมชน รูปแบบพัฒนาวัดเหมือนกันและต่างกันสอดคล้องกับอัตลักษณ์ชุมชน สร้างความเลื่อมใสศรัทธา ส่งเสริมกิจกรรมบำเพ็ญบุญ สนับสนุนวัดต่างๆ นำพุทธศาสนิกชนเข้าร่วมกิจกรรมบุญ
- ระดับการร่วมการพัฒนาวัดส่งเสริมจาริกบุญจาริกธรรมตามอัตลักษณ์ชุมชนอำเภอเมืองนครนายก จังหวัดนครนายก ภาพรวมอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด คือ ด้านการร่วมกิจกรรมจาริกบุญจาริกธรรม รองลงมา ด้านกำหนดรูปแบบพัฒนาวัด ด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด คือ ด้านสร้างเส้นทางจาริกบุญจาริกธรรม
- ผลการพัฒนาวัดส่งเสริมจาริกบุญจาริกธรรมตามอัตลักษณ์ชุมชนอำเภอเมืองนครนายก จังหวัดนครนายก ชุมชนร่วมพัฒนาวัด จัดกิจกรรมเชิงวัฒนธรรมวิถีพุทธผสมผสานกับกิจกรรมชุมชน เชิญชวนเพื่อนสนิทญาติพี่น้องมาร่วมทำบุญในวัดท้องถิ่นตนเอง ผ่านสื่อออนไลน์ เกิดการท่องเที่ยวชุมชนผสมผสานกับการทำบุญตามวัดต่างๆในอำเภอเมืองนครนายก
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2561). สถิติสำหรับงานวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 12. กรุงเทพฯ : หจก.สามลดา.
ขุ.ธ. (ไทย)25/122/69 หมายถึง พระไตรปิฎกเล่มที่ 25 สุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ธัมมบท [6.พิฬารปทกเสฏฐิวัตถุ เรื่องพิฬารปทกเศรษฐี]ภาษาไทย เล่ม 25 ข้อ 122 หน้า 69 ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย 2539
พระราชวรเมธี,ดร.และคณะ.มหาจุฬาฯกับการมีส่วนร่วมในการทำยุทธศาสตร์ปฎิรูปกิจการพระพุทธศาสนา.(ออนไลน์), แหล่งที่มา: https://www.mcu.ac.th/pages/mcu-buddism (2 มกราคม 2568).
พระพุทธิญาณมุนี. (2563). รูปแบบและกระบวนการพัฒนานิเวศน์วิทยาวัฒนธรรมของวัดในอำเภอเชียงแสนจังหวัดเชียงราย. ในหลักสูตรพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระปลัดเมธี เขมปญฺโณ (สอนวดี)และคณะ. (2566).รูปแบบการพัฒนาวัดแบบSmart Temple. Journal of Modern Learning Development. 8(5) 226-227.
พระครูปลัดวันชาติ วิชาโต (ยอดดำเนิน). (2554). ความพึงพอใจของประชาชนต่อการให้บริการของวัดนครสวรรค์ตามหลักสังคหวัตถุ 4. หลักสูตรพุทธศาสตรมหาบัณฑิต รัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูสังฆรักษ์วุฒิพงษ์ วุฑฒิวํโสและคณะ. (2561).การพัฒนาวัดในประเทศไทยเป็นแหล่งเรียนรู้เชิงพุทธเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอาเซียน. 6(4) 1594-1595.
สมเด็จพระเข้าบรมวงศเธอ กรมพระยาดำรงราชาชานุภาพ. (2477) มูลเหตุแห่งการสร้างวัดในประเทศสยาม. ม.ป.ท. : ม.ป.พ.
สมเด็จพระมหาวีรวงศ์, (2565). สาธารณูปการวิถีพุทธ. กรุงเทพมหานคร : หจก.นิติธรรมการพิมพ์.
สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ, (2554). การพัฒนาวัดสู่ความเป็นมาตรฐาน. ม.ป.ท. : ม.ป.พ.
เสฐียรพงษ์ วรรณปก.สิ่งแรกในพระพุทธศาสนา.(ออนไลน์), แหล่งที่มา: https://www.matichonweekly.com/column/article_24864 (1 มกราคม 2568).
สมชาย สุรชาตรี.หลักเกณฑ์การตั้งชื่อวัด.(ออนไลน์), แหล่งที่มา: https://www.onab.go.th/th/content/category/detail/id/57/iid/2477 (1 มกราคม 2568).
อาณา สุดชาดา. (2557). การศึกษาบุญกิริยาวัตถุ 3 ที่ปรากฏในประเพณีบุญเดือนสี่:กรณีศึกษาตำบลนาคาย อำเภอตาลสุม จังหวัดอุบลราชธานี. หลักสูตรพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
Yamane. T. (1973). Statistic: An Introductory Analysis. New York: Harper and Row.
