ความคิดเห็นเกี่ยวกับผลกระทบและแนวทางการจัดการของผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวภายในประเทศ ในเขตกรุงเทพมหานคร ภายใต้สภาวะวิกฤต COVID-19

Main Article Content

ดวงอมร กสิกรชำนาญกุล
กัลยา สว่างคง

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ความคิดเห็นเกี่ยวกับผลกระทบจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของ COVID-19 ที่มีต่อผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวในประเทศ 2) ความคิดเห็นเกี่ยวกับแนวทางการจัดการของผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวในประเทศ ภายใต้สถานการณ์การแพร่ระบาดของ COVID-19 และ 3) เปรียบเทียบความคิดเห็นเกี่ยวกับแนวทางการจัดการธุรกิจของแต่ละบริษัทจำแนกตามข้อมูลทั่วไปภายใต้สถานการณ์การแพร่ระบาดของ COVID-19                 ของผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวในประเทศ กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวภายในประเทศในเขตกรุงเทพมหานคร จำนวน 300 คน ในการวิจัยครั้งนี้เป็นวิธีการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) โดยการเก็บรวบรวมข้อมูลจากแบบสอบถาม และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t–test และ F-test


            ผลการวิจัยพบว่า ผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวในประเทศในกรุงเทพมหานคร มีความคิดเห็นต่อผลกระทบจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของ COVID-19 ในภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง (ค่าเฉลี่ย = 3.25) โดยด้านการตลาดมีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาคือ ด้านการเงิน ด้านบุคลากร และด้านการดำเนินงาน ตามลำดับ และมีความคิดเห็นเกี่ยวกับแนวทางการจัดการธุรกิจภายใต้สถานการณ์การแพร่ระบาดของ COVID-19 ในภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง (ค่าเฉลี่ย = 3.27) โดยด้านการวางแผนธุรกิจมีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาคือ ด้านการบริหารการตลาด ด้านการบริหารจัดการของธุรกิจ และด้านภาวะผู้นำของผู้บริหาร ตามลำดับ และผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวในประเทศที่มีระยะเวลาในการดำเนินธุรกิจ และรูปแบบการดำเนินธุรกิจแตกต่างกัน มีความคิดเห็นเกี่ยวกับแนวทางการจัดการธุรกิจภายใต้สถานการณ์การแพร่ระบาดของ COVID-19 แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนขนาดของธุรกิจ และทุนจดทะเบียนในการดำเนินธุรกิจไม่แตกต่างกัน

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2564). การระบาดของ COVID-19 ในระลอกที่ 3 ส่งผลกระทบต่อตลาดการท่องเที่ยวไทย. ค้นเมื่อ สิงหาคม 10, 2564,

จาก https://www.mots.go.th/news/category/607.

พุทธพร โคตรภัทร และสมบัติ กาญจนกิจ. (2560). การจัดการธุรกิจนำเที่ยวเมืองพัทยา. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต

สาขาวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬา คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ภีมภณ มณีธร. (2564). กลยุทธการปรับตัวเพื่อความอยู่รอดในชวงวิกฤติการแพรระบาดไวรัสโคโรนาของผู้ประกอบการ

อุตสาหกรรมทองเที่ยวและนันทนาการในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟารอีสเทอรน, 15(3), 1-18.

มติชน. (2564). สถานการณ์ของธุรกิจนำเที่ยวในประเทศ. ค้นเมื่อ สิงหาคม 10, 2564, จาก https://www.matichon.co.th/news-monitor/news_3530827.

ศูนย์วิจัยกสิกร. (2564). การระบาดของ COVID-19 ส่งผลกระทบต่อการท่องเที่ยวของประเทศไทย. ค้นเมื่อ

สิงหาคม 15, 2564, จาก https://www.kasikornresearch.com/th/analysis/k-econ/business?c=362.

สำนักงานทะเบียนธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ กรุงเทพมหานคร. (2564). บริษัทนำเที่ยวภายในประเทศที่จดทะเบียนเป็นผู้ประกอบการธุรกิจนำเที่ยวประเภท

บุคคลธรรมดาและนิติบุคคล ในเขตกรุงเทพมหานคร. ค้นเมื่อ กันยายน 21, 2564, จาก https://uthaithani.mots.go.th/news_view.php?nid=561.

อัณณ์ชญากร สมัคร. (2560). การปรับตัวของธุรกิจนำเที่ยวในจังหวัดเชียงใหม่ต่อการเป็นสมาชิกอาเซียน . วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต

สาขาบริหารธุรกิจ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

อัศวิน แสงพิกุล. (2556). ระเบียบวิธีวิจัยด้านการท่องเที่ยวและการโรงแรม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

Kumudumali, S.H.T. (2020). Impact of COVID-19 on Tourism Industry: A Review. Retrieved September 8, 2021, from

https://ideas.repec.org/p/pra/mprapa/102834.html.