สาวะถี สู่ สุดสะแนน : การสร้างสรรค์ดนตรีพื้นบ้านอีสานร่วมสมัยจากฐานชุมชน

บทคัดย่อ

บทความนี้ผู้เขียนเขียนจากการบันทึกวิธีการทำงานสร้างสรรค์ดนตรีอีสานร่วมสมัยให้กับละครฐานชุมชนเรื่อง “สุดสะแนน” ตลอดระยะเวลา 2 เดือนตั้งแต่เดือน พ.ค. – มิ.ย. 2562 การสร้างสรรค์งานชิ้นนี้ต่อเนื่องมาจากการทำงาน “สินไซรู้ใจตน” กับอาจารย์พชญ อัคพราหมณ์ เป็นงานแรกที่ผู้เขียนได้ทำงานข้ามศาสตร์ร่วมกับละคร สินไซรู้ใจตนเป็นงานสร้างสรรค์ดนตรีอีสานร่วมสมัยสำหรับละครเช่นกันกับเรื่องนี้ แต่เนื้อเรื่อง บทบาทหน้าที่ วิธีการแตกต่างกัน แต่ยังยึดหลักการทำงานเชิงปฏิบัติ ทดลอง ค้นหา ปรับเปลี่ยน ทั้งเรื่องของเทคนิค วิธีการนำเสนอใหม่ๆเช่นเดิม เรื่องสินไซรู้ใจตนเป็นละครหุ่น มีเส้นเรื่องที่เน้นการผจญภัย เจออุปสรรคต่างๆระว่างทาง การออกแบบดนตรีจึงเน้นไปที่ทำนอง (melody) และจังหวะ (rhythm) เท่าๆกัน มีเพลงที่ชัดเจนประกอบกับการด้นสด (improvisation) แต่ในครั้งนี้ผู้เขียนได้ปรับเปลี่ยนวิธีการทำงานใหม่โดยเน้นที่เครื่องประกอบจังหวะให้เกิดสีสันของเสียง (tone color) เพื่อสร้างเทคนิคใหม่ๆหรือหยิบยืมวิธีการเก่ามาพัฒนาให้เกิดเสียงใหม่เพื่อสื่อสารความรู้สึก (emotion) ให้มากขึ้นกว่าเดิม ตามความต้องการของบทละคร ในครั้งนี้ใช้ชื่อโครงการว่า “สุดสะแนน” เป็นละครที่พูดถึงเรื่องความทรงจำร่วมของคนในชุมชนบ้านสาวะถี ตำบลสาวะถี อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น