แนวทางในการพัฒนาสมรรถนะ SMART ในการปฏิบัติงาน ของกำลังพลในกองบิน 5 กองทัพอากาศ ในยุค 4.0

Main Article Content

ศุภชัย หวั่นวดี

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ระดับสมรรถนะ SMART ในการปฏิบัติงานของ กำลังพลในกองบิน 5 กองทัพอากาศ (2) การประยุกต์ THAILAND 4.0 ในการปฏิบัติงานมีอิทธิพลกับสมรรถนะ SMART ในการปฏิบัติงานของกำลังพลในกองบิน 5 กองทัพอากาศ (3) แนวทางการพัฒนาสมรรถนะ SMART ในการปฏิบัติงานของกำลังพลในกองบิน 5 กองทัพอากาศ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการ วิจัยเชิงปริมาณ คือ ข้าราชการทหารที่ปฏิบัติงานในกองบิน 5 กองทัพอากาศจำนวน 130 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัย สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการถดถอยพหุคูณ สำหรับการวิจัยเชิงคุณภาพใช้การสัมภาษณ์เชิงลึก (In depth Interview) จากกลุ่มตัวอย่างผู้ให้ข้อมูล สำคัญ (Key Informants) ได้แก่ ผู้บังคับบัญชาที่ปฏิบัติงานในกองบิน 5 จาก กองบังคับการกองบิน หน่วยขึ้นตรงกองบิน 5 กองเทคนิคกองบิน 5 และ ส่วนปฏิบัติการกองบิน 5 รวมทั้งสิ้น 4 คน
          ผลการวิจัยพบว่า
          1. ระดับสมรรถนะ SMART ในการปฏิบัติงานของกำลังพลในกองบิน 5 กองทัพอากาศ ในภาพรวมและรายด้าน มีสมรรถนะอยู่ในระดับมาก เรียงตามลำดับดังนี้ ด้านร่วมคิดทำงานเป็นทีม ด้าน มุ่งมั่นในผลสัมฤทธิ์ ด้านมีคุณธรรม ด้านดำรงความถูกต้องพร้อมรับผิด และด้านความเสียสละ
          2. การประยุกต์ THAILAND 4.0 ในการปฏิบัติงาน ด้านเทคโนโลยี ด้านการบูรณาการ มีอิทธิพลกับการพัฒนาสมรรถนะ SMART ของกำลังพลในกองบิน 5 กองทัพอากาศ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.001 ด้านความคิดสร้างสรรค์ มีอิทธิพลกับการพัฒนาสมรรถนะ SMART ของกำลังพลในกองบิน 5 กองทัพอากาศ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และ ด้านนวัตกรรม มีอิทธิพลกับการพัฒนาสมรรถนะ SMART ของกำลังพลในกองบิน 5 กองทัพอากาศ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 สมการมีอำนาจการพยากรณ์ร้อยละ 72.30 สมการการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ คือ Ŷ = 0.114 (x1) + 0.415 (x2) + 0.166 (x3) + 0.252 (x4)
          3. แนวทางการพัฒนาสมรรถนะ SMART ในการปฏิบัติงานของกำลังพลในกองบิน 5 กองทัพอากาศ พบว่า (1) สมรรถนะ SMART ในการปฏิบัติงานของกำลังพล มีการส่งเสริมและสนับสนุนให้กำลังพลใน กองบิน 5 กองทัพอากาศสร้างจิตสำนึกการเสียสละปลูกจิตสำนึกความมีคุณธรรม มีการวางแผนงานและกำหนดตัวชี้วัดของงานที่ปฏิบัติเพื่อบรรลุเป้าหมายได้อย่างชัดเจน (2) การประยุกต์ THAILAND 4.0 ในการปฏิบัติงาน พบ ว่ามีการปรับปรุงและพัฒนางานให้เกิดผลที่ชัดเจนดีขึ้น มีการพัฒนาตนเองให้ก้าวทันเทคโนโลยีวิทยากรสมัยใหม่พร้อมปรับตัวให้ทันกับยุคโลกาภิวัตน์ เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อหน่วยงาน


วิทยานิพนธ์หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต คณะรัฐประศาสนศาสตร์และสังคมศึกษา มหาวิทยาลัยนานาชาติ
แสตมฟอร์ด 76120. ภายใต้การควบคุมของอาจารย์ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ พลโท ดร.สุชาต อดุลย์บุตร
Corresponding author: su_achai@hotmail.com

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
หวั่นวดี ศ. . (2023). แนวทางในการพัฒนาสมรรถนะ SMART ในการปฏิบัติงาน ของกำลังพลในกองบิน 5 กองทัพอากาศ ในยุค 4.0. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎนครปฐม, 9(1), 28–41. https://doi.org/10.14456/jmsnpru.2022.3 (Original work published 30 มิถุนายน 2022)
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมกำลังพลทหาร กองบัญชาการกองทัพไทย. (2559). ระเบียบ บก.ทท. ว่าด้วยการประเมินผลการปฏิบัติราชการ กำลังพลของ บก.ทท.พ.ศ. 2559. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 14 เมษายน 2563 จาก https://j1.rtarf.mi.th.

ชลธิชา ชิวปรีชา. (2554). ความคิดสร้างสรรค์ของเด็กปฐมวัยที่ทำกิจกรรมศิลปะด้วยใบตอง. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ดิสพงศ์ จันทร์นิล. (2561). การพัฒนาสมรรถนะการปฏิบัติงานของข้าราชการทหาร สังกัดกองพันทหารราบที่ 2 กรมทหารราบที่ 1 กองพลนาวิกโยธิน หน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด.

ธวัชชัย ผลสะอาด. (2559). กำลังพลสำรองกองร้อยที่ 1 กองพันทหารราบที่ 2 รักษาพระองค์ ค่ายพรหมโยธิน อำเภอเมือง จังหวัดปราจีนบุรี : กรณีศึกษาเปรียบเทียบระบบการเกณฑ์ทหารและการรับราชการทหารโดยสมัครใจ. การค้นคว้าอิสระรัฐศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

พรศรี ลีลาพัฒนวงศ์. (2562). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับนวัตกรรมและเทคโนโลยี : กรณีศึกษายานยนต์ไฟฟ้าประเภทยานยนต์นั่งส่วนบุคคลไม่เกิน 7 คน (รย.1). วารสารวิจัยและพัฒนา มจธ, 42 (2), 129-144.

ภัทรกันย์ สุขพอดี. (2556). การพัฒนาสมรรถนะหลักของกำลังพลสังกัดกรมกำลังพลทหารบกกองทัพบกเพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียนในปี 2558. ภาคนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ภาณุมาศ เวหาด. (2559). สมรรถนะหลักกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานด้านงานข่าวของข้าราชการทหาร สังกัด กอง 6 ศูนย์รักษาความปลอดภัย กองบัญชาการกองทัพไทย. สารนิพนธ์หลักสูตรปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกริก.

มุจลินทร์ ผลกล้า. (2558). KmFl Model เพื่อการพัฒนาสมรรถนะการจัดการความรู้และสมรรถนะนวัตกรรมของสำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยราชภัฏ. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 26(3), 1-16.

สุราตรี อัครบวรกุล. (2554). การบริหารงานแบบบูรณาการ หรือ การบริหารแบบมีส่วนร่วม. กรุงเทพฯ:สำนักบริหารยุทธศาสตร์.

สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2547). การปรับใช้สมรรถนะในการบริหารทรัพยากรมนุษย์. เอกสารประกอบการสัมมนา เรื่องสมรรถนะของข้าราชการ. กรุงเทพฯ: สำนักงานข้าราชการพลเรือน.

Heinich R., Molenda M. and Russell, James D. (1993). Instructional Media and the New Technologies of Instruction. (4th ed.). New York: Macmillan Publishing Company.