การบริหารจัดการธุรกิจวิสาหกิจชุมชนอย่างมีประสิทธิภาพโดยการประยุกต์ใช้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์การวิจัย คือ (1) ศึกษาสภาพและปัญหาการบริหารจัดการธุรกิจวิสาหกิจชุมชนในกรุงเทพมหานคร และ (2) พัฒนารูปแบบหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อการบริหารจัดการธุรกิจวิสาหกิจชุมชนในกรุงเทพมหานครอย่างมีประสิทธิภาพ ผลการวิจัยพบว่า
1. วิสาหกิจชุมชนในกรุงเทพมหานครมีระดับการใช้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อการจัดการวิสาหกิจชุมชน ในระดับปานกลางเท่านั้น โดยให้ความสำคัญกับเงื่อนไขคุณธรรม เงื่อนไขความรู้ และ ความพอประมาณ ส่วนการให้ความสำคัญกับการใช้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อการจัดการวิสาหกิจชุมชนน้อยที่สุด คือ ภูมิคุ้มกัน ส่วนปัจจัยหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงที่ส่งผลต่อการบริหารวิสาหกิจชุมชนในกรุงเทพมหานครที่มีความสำคัญคือ เงื่อนไขคุณธรรม ความพอประมาณ ความมีเหตุผล และ เงื่อนไขความรู้
2. รูปแบบหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อการบริหารวิสาหกิจชุมชนในกรุงเทพมหานครอย่างมีประสิทธิภาพ คือ การใช้แนวคิด และคุณลักษณะของการบริหารจัดการชุมชนตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจ พอเพียงให้เป็นวิสาหกิจชุมชนที่เข้มแข็งนั้นประกอบด้วยแนวคิด 1) การฟื้นฟูชุมชน โดยการสร้างแนวร่วมการพัฒนา และการค้นหาศักยภาพและทุนของชุมชนบูรณาการ แผนชีวิต แผนชุมชนและแผนพัฒนาท้องถิ่น 2) แนวคิดการปรับตัวของชุมชน โดยการจัดระบบการบริหารจัดการที่ดี มีการเฝ้าระวังในการจัดการปัญหาอุปสรรค อย่างมีส่วนร่วม กำหนดมาตรการทางสังคมของชุมชน เพื่อเป็นข้อตกลงในการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ และมีการเรียนรู้พัฒนาศักยภาพของตนเองอย่างต่อเนื่อง และ 3) แนวคิดการดำรงอยู่ของชุมชน โดยการสร้างความเป็นปึกแผ่นให้กับชุมชน และการปลุกกระแสให้ชุมชนมีความรักและหวงแหนชุมชน สามารถพึ่งตนเองได้อย่างยั่งยืน ด้วยสามระบบสนับสนุน ได้แก่ ระบบความรู้ ข้อมูล และระบบความสัมพันธ์
* นักศึกษาหลักสูตรปริญญาบริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี 10170
ดุษฎีนิพนธ์ภายใต้การควบคุมของ ดร. กฤษฎาภรณ์ รุจิธำรงกุล
Corresponding author: dr_krisdaporn@gmail.com
Article Details
ทัศนะและข้อคิดเห็นของบทความที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้เป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
เกษม วัฒนชัย.(2549). การเรียนรู้ที่แท้และพอเพียงในหลักคิด“พอเพียง”.กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มติชน
โครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติประจำประเทศไทย. (2550). รายงานการพัฒนาคนของประเทศไทย ปี 2550. เศรษฐกิจพอเพียงกับการพัฒนาคน. กรุงเทพมหานคร: องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก ในพระบรมราชูปถัมภ์.
เฉลิมพร ทองบุญชู. (2557). องค์กรแห่งความยั่งยืนจากฐานหลักเศรษฐกิจพอเพียงและการจัดการทั่วทั้งองค์กร. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎนครปฐม, 1 (1), 13-28. https://doi.org/10.14456/jmsnpru.2014.2
ณัฐวุฒิ บำรุงแจ่ม. (2550). ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับการดำเนินชีวิตของนักศึกษาคณะเศรษฐศาสตร์ ระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. รายงานการวิจัย คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
ปวัน มีนรักษ์เรืองเดช. (2549). การประยุกต์แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงไปปฏิบัติ ของประชาชนที่เข้าร่วมโครงการชีวิตพอเพียงตามแนวพระราชดำริ. ภาคนิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
วิศิษฐ์ ฤทธิบุญไชย. (2561). รูปแบบสุขภาวะในองค์การธรรมาภิบาล และหลักเศรษฐกิจแบบพอเพียง เพื่อเสริมสร้างสมรรถนะ และการเป็นสมาชิกที่ดีของพนักงานในตลาดสี่มุมเมือง. RMUTT Global Business and Economics Review.13 (1). 73-86.
สุดารัตน์ แช่มเงิน ประเดิม ฉ่ำใจ และพัชราวดี ศรีบุญเรือง. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของวิสาหกิจชุมชนไวน์ศรีชุมแสง ตำบลท่าไม้รวก อำเภอท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี. วารสารเกษตรพระจอมเกล้า. 35.(3). 127-136.
สุเทพ พันประสิทธิ. (2558). การศึกษาการขยายผลทางเศรษฐกิจของชุมชนบนพื้นฐานแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง อำเภอวิหารแดง จังหวัดสระบุรี. วารสารสุทธิปริทัศน์.29 (92). 304-321.
สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน. (2554). คู่มือการจดทะเบียนวิสาหกิจชุมชนและเครือข่ายวิสาหกิจชุมชน.[ออนไลน์] ค้นเมื่อ 10 พฤษภาคม 2559 จาก http://www.sceb.doac.go.th
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564). [ออนไลน์] ค้นเมื่อ 1 พฤษภาคม 2561 จาก https://www.nesdc.go.th/ewt_news.php?nid=6420&filename=develop_issue
อานันท์ ตะนัยศรี. (2559). วิสาหกิจชุมชน. [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 8 มกราคม 2559 จาก http://ophbgo.blogspot.com/
อุษา โบมานน์. (2558). รูปแบบการพัฒนาผู้ประกอบการอุตสาหกรรมโอทอปภายใต้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.