นโยบายการบริหารพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ ในจังหวัดภาคตะวันออกของประเทศไทย

บทคัดย่อ

                วัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้มี 3 ประการคือ 1) เพื่อศึกษานโยบายการบริหารการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในจังหวัดภาคตะวันออกของประเทศไทย 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อนโยบายการบริหารการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในจังหวัดภาคตะวันออกของประเทศไทย และ 3.เพื่อเสนอแนะแนวทางการบริหารการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในจังหวัดภาคตะวันออกของประเทศไทย การวิจัยนี้มีลักษณะการวิจัยเชิงคุณภาพโดยใช้สถิติพรรณนามาอธิบาย ผลการวิจัยพบว่า
                (1) จากการศึกษานโยบายการบริหารการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในจังหวัดภาคตะวันออกของประเทศไทยพบว่า นโยบายการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในระดับสังคมอยู่ในระดับปานกลาง ในขณะที่การพัฒนาคุณภาพของผู้สูงอายุในระดับอื่นๆ (ระดับชุมชน ระดับองค์การ ระดับระหว่างบุคคล และระดับบุคคล) อยู่ในระดับสูงมาก เกี่ยวกับความต้องการของผู้สูงอายุที่ผู้สูงอายุต้องการดังนี้ 1) ต้องการสถานที่เครื่องมือเกี่ยวกับการอำนวยความสะดวกต่างๆ 2) ต้องการสิ่งที่จับต้องได้และจับต้องไม่ได้จากหน่วยงานของรัฐหรือชุมชน 3) ความต้องการในการเข้าร่วมกิจกรรมออกกำลังกายและสันทนาการ
                (2) การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อนโยบายการบริหารการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในจังหวัดภาคตะวันออกของประเทศไทยพบว่า เจ้าหน้าที่สาธารณสุขได้ให้ความรู้เป็นอย่างดีเกี่ยวกับเวลาและสถานที่ ที่ผู้สูงอายุสามารถจะไปรับบริการด้านการรักษาพยาบาล เจ้าหน้าที่ให้ความรู้เกี่ยวกับการออกกำลังกายที่ถูกต้องเหมาะสม ตลอดจนให้เครื่องอำนวยความสะดวกต่างๆในการออกกำลังกายด้วย ผู้สูงอายุเองต้องการได้สถานที่สำหรับการออกกำลังกายที่อยู่ใกล้บ้านในขณะที่ผู้สูงอายุบางคนต้องการสถานที่ออกกำลังกายในห้างสรรพสินค้า ในประการสุดท้าย แต่สำคัญเช่นกันก็คือเจ้าหน้าที่สาธารณสุขได้จัดหาสถานที่พักผ่อนหย่อนใจที่ดีแก่ผู้สูงอายุในชุมชนของเขาด้วย
                (3) แนวทางการบริหารการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในจังหวัดภาคตะวันออกของประเทศไทยพบว่า นโยบายส่งเสริมการบูรณาการหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในการจัดการเชิงระบบในชุมชน ให้มีศูนย์หรือสถานที่ออกกำลังกายที่เหมาะทุกกลุ่มวัย และพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมทางกายและการออกกำลังกายที่จะต้องให้เหมาะสมและสอดคล้องกับวิถีชีวิตของชุมชน โดยเฉพาะการประสานบูรณาการเชิงนโยบายให้เกิดระบบการจัดการส่งเสริมกิจกรรมทางกายในชุมชนตามนโยบายสาธารณะที่กำหนดตามยุทธศาสตร์ชาติ จะต้องบูรณาการ การดำเนินงานในระดับกระทรวง เพื่อให้การขับเคลื่อนนโยบายลงสู่การปฎิบัติแบบบูรณาการ ทั้งในส่วนของหน่วยงานสาธารณสุข องค์การปกครองส่วนท้องถิ่น การท่องเที่ยวและกีฬา สถาบันการพลศึกษา สถานศึกษา สำนักงานการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ หน่วยงานที่เกี่ยวด้านผังเมืองและคมนาคม ด้านสถานศึกษา การท่องเที่ยวและการกีฬาและหน่วยงานภาครัฐ

* นักศึกษาหลักสูตรปริญญารัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี. 10170 ดุษฎีนิพนธ์ภายใต้การดูแลของ รองศาสตราจารย์ ดร.สถิตย์ นิยมญาติ
Corresponding author : narathip01@gmail.com