การบริหารแรงงาน เพื่อเพิ่มประสิทธิผลการปฏิบัติงานของพนักงานในอุตสาหกรรมบริการ: กรณีศึกษา โรงแรมและรีสอร์ทในพื้นที่อำเภอเกาะช้าง จังหวัดตราด
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ดุษฎีนิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลทางตรงและทางอ้อมต่อการบริหารแรงงานเพื่อเพิ่มประสิทธิผลการปฏิบัติงานของพนักงานในอุตสาหกรรมบริการประเภทโรงแรมและรีสอร์ท ในพื้นที่อำเภอเกาะช้าง จังหวัดตราด (2) เพื่อศึกษาแนวทาง การบริหารแรงงาน เพื่อเพิ่มประสิทธิผลการปฏิบัติงานของพนักงานในอุตสาหกรรมบริการในพื้นที่อำเภอเกาะช้าง จังหวัดตราด ผู้วิจัยใช้เทคนิคการวิจัยเชิงผสมผสาน โดยการทำวิจัยเชิงปริมาณ จากผู้จัดการฝ่ายทรัพยากรมนุษย์ ผู้จัดการฝ่ายการตลาด ผู้จัดการฝ่ายการจัดการ ผู้ช่วยผู้จัดการแต่ละฝ่าย จำนวน 400 ราย สถิติที่ใช้วิเคราะห์ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ในส่วนสถิติพรรณนา สถิติทดสมมุติฐานความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงสาเหตุ เพื่อทดสอบความสอดคล้องของแบบจำลองกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และ วิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Approach) โดยใช้การสัมภาษณ์เจาะลึก จากเจ้าของกิจการหรือผู้บริหารที่เจ้าของจ้างมาเอง จำนวน 10 ราย โดยผลที่ได้มาใช้ในการอภิปรายร่วมกัน
ผลการวิจัยพบว่า (1) การบริหารแรงงานเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในอุตสาหกรรมบริการ ได้รับอิทธิพลรวมเชิงบวกจากปัจจัยการจัดการนโยบาย (β =.465) ปัจจัยการจูงใจพนักงาน (β =.461) ปัจจัยเทคโนโลยีการบริการ (β =.311) ในขณะที่ปัจจัยเชิงสาเหตุปัจจัยการจูงใจพนักงาน มีอิทธิพลทางตรงต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของพนักงาน (β =.254) และ การจัดการนโยบาย (β = .445) ปัจจัยเทคโนโลยีการบริการ (β =.331) มีอิทธิพลทางตรงต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของพนักงาน (β =.210) และ การจัดการนโยบาย (β =.217) (2) การบริหารแรงงาน เพื่อเพิ่มประสิทธิผลการปฏิบัติงานของพนักงานในอุตสาหกรรมบริการในพื้นที่อำเภอเกาะช้าง จังหวัดตราด ผู้บริหารต้องให้ความสำคัญในการใช้เทคโนโลยีเฉพาะที่เหมาะสมกับการทำงานขององค์การ การประชุมร่วมเพื่อวางแผนเพื่อให้ทุกคนมีส่วนร่วมและสื่อสารแลกเปลี่ยนข้อมูล อีกทั้งสร้างวัฒนธรรมองค์การร่วมกัน โดยมีแนวคิดที่ยึดลูกค้าเป็นสำคัญทั้งลูกค้าภายนอกและภายใน ให้ปฏิบัติงานตามข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น เพื่อให้เกิดกระบวนการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องอย่างมีมาตรฐาน และลดปัญหาการทำงานที่ผิดพลาดซ้ำ ซึ่งเป็นการเพิ่มผลผลิตในทางอ้อม อีกทั้งเป็นการสร้างแรงขับให้พนักงานมีความร่วมมือต่อองค์การและความกระตือรือร้นในการทำงาน
* นักศึกษาปริญญาเอก บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี 10170 ภายใต้การควบคุมของอาจารย์ อาจารย์ ดร.ณัชชา กริ่มใจ
Corresponding author : narathip01@gmail.com
Article Details
ทัศนะและข้อคิดเห็นของบทความที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้เป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
กรมการท่องเที่ยว. (2559). สถิตินักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่เดินทางเข้าประเทศไทย. [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 16 ตุลาคม 2559. จาก https://www.tourism.go.th/view/3/สถิตินักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่เดินทางเข้าประเทศไทย_สนามบินสุวรรณภูมิ/TH-TH.
พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2543). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 7) กรุงเทพมหานคร : สำนักทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พิชญา วัฒนรังสรรค์. (2558). การเพิ่มประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของพนักงานโรงแรมระดับ 4 ดาว ย่านสยามสแควร์. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. สาขามนุษย์ศาสตร์. 11 (1), 71-79.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2549). การพัฒนาคุณภาพการบริหารจัดการภาครัฐ. [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 5 มีนาคม 2559 จาก https://www.opdc.go.th.
Adams, M & Ranney, G. (1994). Beyond Total Quality Management- toward the emerging paradigm, International Editions, Tata McGraw Hill.
Bollen, K.A. (1989). Structure Equation with Latent Variables. New York : wiley.
Buytendijk, F (2006) The Five Keys to Building A High-Performance Organization. (Online) Retrieved October 18, 2016 from http// businessfinancemag.com.
Carter, C. C. (1994). Human resources management and the total quality imperative. New York : AMACOM.
Cochran, W.G. (1977). Sampling Techniques. (3rd ed.) New York : John Wiley and Sons Inc.
Creswell, J. (2009). Research Design: Qualitative, Quantitative and Mixed Methods Approaches. (Fourth Edition). Nebraska: Sage Publication Ltd.
Dale, B. G. , Boaden, R. J. , & Lascelles, D. M. (1994). Total quality management: An overview. In Dale, B. G. (ed.) Managing quality. New York: Prentice-Hall.
De Cenzo, D. A. , & Bobbing, S. P. (1996). Human resource management (5th ed.) New York : John Wiley & Sons.
Gronfeldt, S. & Strother, J. (2006). Service Leadership. USA : SAGE Publication.
Graham, H. T.,& Bennett, R. (1998). Human resource management. (9th ed.) London : Financial Times Management.
Kano, Noriaki; Nobuhiku Seraku; Fumio Takahashi; Shinichi Tsuji (1984). Attractive quality and must-be quality. Journal of the Japanese Society for Quality Control (in Japanese). 14 (2): 39–48.
Lakhe, R. R. & Mohanty, R. P. (1994). Total quality management: Concept, evolution and acceptability in developing economics. International Journal of Quality & Reliability Management. 11 (9). 9-33.
Rothwell, R. (1994). Towards the Fifth-generation Innovation Process. International Marketing Review. 11,(1), -31.
Seashore & Yuchtman (1991). Factorial Analysis of Organizational Performance. Administrative Sciences Quarterly. 12(1), 377-395.
Stebbing, L. (1993) Quality management in the service industry. New York : Ellis Harwood.
Wilkinson, A. (1994). Managing human resources for quality. In Dale, B.G. (Ed.). Managing quality. New York : Prentice-Hall.
World Tourism Organization. (2016). Tourism Situation 2020. Retrieved October 18, 2016, from https://www2.unwto.org/.
