ประสิทธิผลการบริหารจัดการขยะมูลฝอยในกรุงเทพมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มุ่งศึกษาเกี่ยวกับประสิทธิผลการบริหารจัดการขยะมูลฝอยในกรุงเทพมหานคร โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อต้องการที่จะศึกษาว่า ปัจจัยใดมีผลต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการขยะมูลฝอยในกรุงเทพมหานคร แล้วสามารถให้ข้อเสนอแนะเพื่อปรับปรุงการบริหารจัดการขยะมูลฝอยในกรุงเทพมหานครให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น ผู้วิจัยได้ดำเนินการวิจัยแบบผสม มีการเก็บข้อมูลจากกลุ่มเป้าหมายเชิงคุณภาพจากแบบสัมภาษณ์แบบเจาะลึก จำนวน 10 คน และเชิงปริมาณจากแบบสอบถาม จำนวน 400 ชุด ซึ่งได้ตอบกลับมาเพียง 350 ชุด คิดเป็นร้อยละ 80.00 ถือได้ว่าเป็นข้อมูลที่กระจายและมีความน่าเชื่อถือได้ในการทำวิจัยครั้งนี้ และได้ทำการตรวจสอบข้อมูลโดยวิธี 3 เส้า คือศึกษาวิเคราะห์จากเอกสาร ตำรา และงานวิจัยที่เกี่ยวกับสัมภาษณ์กลุ่มเป้าหมาย และสังเกตการณ์จากข้อเท็จจริง และจัดทำในเชิงพรรณนาความ
ผลการวิจัยพบว่า ประสิทธิผลการบริหารจัดการขยะมูลฝอยในกรุงเทพมหานครนั้นมีปัจจัยบางตัวที่ส่งผลกระทบให้เกิดความสำเร็จและเกิดประสิทธิผลมากที่สุด กรุงเทพมหานครได้จัดทำดัชนีชี้วัดความสำเร็จ ไว้ 4 ประเด็นคือ 1) มีการวัดประสิทธิผลจากตัวชี้วัดของหน่วยงานในสังกัด 2) มีหลักการที่ชัดเจน และสามารถปฏิบัติได้ มีความหลากหลายในการบริหารจัดการ แผนงานในระดับนโยบาย แผน กลยุทธ์ โครงการ/กิจกรรมของกรุงเทพมหานคร 3) ผู้นำมีภาวะผู้นำสูงและมีความมุ่งมั่นที่จะผลักดันนโยบายและมุ่งแก้ไขปัญหาขยะมูลฝอยของกรุงเทพมหานครให้เป็นเมืองที่สะอาดแห่งอนาคต ซึ่งผู้วิจัยมองว่าเป็นปัจจัยที่สำคัญมากที่สุดในการบริหารจัดการขยะมูลฝอยให้เกิดประสิทธิผลอย่างแท้จริง และ4) มีการกำหนดดัชนีตัวชี้วัดค่าความสำเร็จของโครงการ/กิจกรรม โดยการวัดประสิทธิผลทั้งในเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ตลอดจนอัตราความถี่ของการปฏิบัติงาน โดยปัจจัยหลัก ๆ ขึ้นอยู่กับบุคลากรหรือเจ้าหน้าที่ของหน่วยงานเป็นสำคัญของกรุงเทพมหานคร นอกจากนี้ ยังมีปัจจัยสำคัญที่ส่งเสริมให้เกิดความสำเร็จในการบริหารจัดการขยะมูลฝอยอีก 2 ปัจจัยได้แก่ คนและงบประมาณ ซึ่งถือว่าสำคัญมากและเป็นปัญหามากที่สุด ที่กรุงเทพมหานครกำลังดำเนินการหาเทคนิคและวิธีการที่กระตุ้นให้บุคลากรปฏิบัติงานได้เกิดประสิทธิผลตามวัตถุประสงค์ของกรุงเทพมหานคร รวมถึงการสร้างนวัตกรรมการบริหารจัดการขยะโดยนำเอารูปแบบและวิธีการจากต่างประเทศมาใช้ด้วยเทคโนโลยีที่เหมาะสม มีระบบ และมีมาตรการป้องกันปัญหาผลกระทบสิ่งแวดล้อมต่อประชาชนในอนาคตอย่างต่อเนื่อง
* นักศึกษาปริญญาเอก สาขารัฐประศาสนศาสตร์ คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี 10170 ภายใต้การควบคุมของอาจารย์ ดร.บุญเลิศ ไพรินทร์ รองศาสตราจารย์ ดร.สถิตย์นิยมญาติ และดร.กานต์ ศรีวิภาสถิตย์
Corresponding author : pa.phatsorn@hotmail.com
Article Details
ทัศนะและข้อคิดเห็นของบทความที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้เป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
ธนกฤต บวกขุนทด. (2553). การศึกษารูปแบบการจัดการการจัดเก็บขยะชุมชน : กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลโนนเมืองพัฒนา อำเภอด่านขุนทด จังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์วิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิศวกรรมโยธา,สำนักวิชวิศวกรรมศาสตร์.มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
ไพบูลย์ แจ่มพงษ์. (2554). การศึกษาพฤติกรรมการจัดการขยะและน้ำเสียในครัวเรือนของประชาชนตำบลบางนางลี่ อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.3(1), 4-13.
วรเดช จันทรศร. (2548). ทฤษฎีการนำนโยบายสาธารณะไปปฏิบัติ. กรุงเทพฯ : สหายบล็อกและการพิมพ์.
วิรัช วิรัชนิภาวรรณ. (2548). การบริหารจัดการและการบริหารการพัฒนาขององค์การตามรัฐธรรมนูญและหน่วยงานของรัฐ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์นิติธรรม.
อุทัย เลาหวิเชียร. (2535). รัฐประศาสนศาสตร์ลักษณะวิชาและมิติต่างๆ. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์เสมาธรรม.
Agranoff, R. (2006). inside collaborative network : Ten lessons for public managers. Public Administration Review, 61(63), 57-59.
Strauss, A. and Corbin. J. (1998). Basics of Qualitative Research – Techniques and Procedures for Developing Grounded Theory. (2nd ed.). London, Sage Publications.
