การบริหารจัดการภาครัฐไทยภายใต้ระบบรัฐสวัสดิการ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งนำเสนอแนวคิด หลักการเกี่ยวกับการจัดทำระบบรัฐสวัสดิการ โดยนำกรณีตัวอย่างประเทศสวีเดน ที่จัดว่าเป็นรัฐสวัสดิการที่ประสบความสำเร็จอย่างมากมาเป็นแนวทางซึ่งผลดังกล่าวทำให้เห็นว่าประเทศไทยยังมีความห่างไกลกับความสำเร็จตามระบบรัฐสวัสดิการ ในขณะที่ภาครัฐของไทยกำหนดนโยบายที่สนับสนุนการจัดสวัสดิการให้กับประชาชนที่มุ่งสู่ความเป็นรัฐสวัสดิการที่สมบูรณ์ ในบทความนี้มีความเห็นด้วยอย่างยิ่งที่ภาครัฐไทยควรนำระบบรัฐสวัสดิการมาประยุกต์ใช้ เพราะเป็นการแก้ไขความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจและสังคมของพลเมืองในประเทศ แม้ว่าไม่อาจหลีกเลี่ยงอุปสรรคที่ต้องเกิดควบคู่กับประโยชน์ที่ได้รับ แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นหากมีการบริหารเชิงรัฐกิจที่มีประสิทธิภาพ โดยนำทฤษฎีหลักการจัดการ POCCC ของ Henry Fayol มาประยุกต์ใช้ควบคู่กับการดำเนินการตามหลักระบบรัฐสวัสดิการให้เกิดประสิทธิผลอย่างแท้จริงได้
* อาจารย์ประจำหลักสูตรรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น
Corresponding author : pa.phatsorn@hotmail.com
Article Details
ทัศนะและข้อคิดเห็นของบทความที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้เป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2559). ยุทธศาสตร์กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ พ.ศ. 2560-2564. กรุงเทพฯ : สำนักงานปลัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
กรมประชาสัมพันธ์. (2554). "ประชาวิวัฒน์" คืออะไร. (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: https://www.prd.go.th/ewt_news.php?nid=5002.
คณะกรรมการจัดทำรายงานแสดงผลการดำเนินการของคณะรัฐมนตรีตามแนวนโยบายพื้นฐานแห่งรัฐ. 4 ปี ซ่อมประเทศไทยเพื่อคนไทยโดยรัฐบาลพันตำรวจโท ทักษิณ ชินวัตร (ปี 2544-2548). กรุงเทพฯ : คณะกรรมการจัดทำรายงานแสดงผลการดำเนินการของคณะรัฐมนตรีตามแนวนโยบายพื้นฐานแห่งรัฐ, 2547.
จดหมายข่าวรัฐบาลเพื่อประชาชน. (2559). สานพลังประชารัฐ วิสัยทัศน์ประเทศไทย. ปีที่ 2 ฉบับที่ 26 วันที่ 15 พฤษภาคม 2559.
เดโช สวนานนท์. (2546). พจนานุกรมศัพท์การเมือง. กรุงเทพฯ : หน้าต่างสู่โลกกว้าง.
ประยุทธ์ จันทร์โอชา, พลเอก. (2557) คำแถลงนโยบายต่อสภานิติบัญญัติแห่งชาติ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.
พลเดช ปิ่นประทีป. (2558). วิเคราะห์ความต่าง “ประชารัฐ-ประชานิยม”. คมชัดลึก. 8 ตุลาคม 2558.
พงษ์เทพ สันติกุล (2550). โลกาภิวัตน์: บทบาทและอิทธิพลต่อกระบวนการกำหนดนโยบายการศึกษาและ สาธารณสุขของไทย. วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
รพีพรรณ คำหอม. (2545). สวัสดิการสังคมกับสังคมไทย. กรุงเทพฯ : สามเจริญพาณิชย์.
ราชกิจจานุเบกษา. (2546). พระราชบัญญัติส่งเสริมการจัดสวัสดิการสังคม พ.ศ. 2546. เล่มที่ 120 ตอน 94ก หน้า 6 ลงวันที่ 1 ตุลาคม 2546.
วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี. (2560). รัฐ. (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก : https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%90.
สุเทพ เชาวลิต. (2527). สวัสดิการสังคม. กรุงเทพฯ : โอเดียนบุ๊คสโตร์.
สำนักงานคณะการกรรมการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560-2564).กรุงเทพฯ : สำนักนายกรัฐมนตรี.
อนุสรณ์ ธรรมใจ. (2558). ประชารัฐ ประชานิยม และรัฐสวัสดิการ(1). กรุงเทพธุรกิจ.
อาคม เติมพิทยาไพสิฐ. (2557). วิสัยทัศน์และยุทธศาสตร์การพัฒนาประเทศสู่ความยั่งยืน. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
อัมมาร สยามวาลา และสมชัย จิตสชน. (2550). แนวทางการแก้ปัญหาความยากจน : เสรีนิยม ประชานิยม หรือรัฐสวัสดิการ. เอกสารประกอบการสัมมนา. กรุงเทพ : มูลนิธิชัยพัฒนาและมูลนิธิสถาบันวิจัยเพื่อพัฒนาประเทศไทย.
Esping-Andersen, Gøsta. (1980). Social class, social democracy and state policy : party policy and party decomposition in Denmark and Sweden. Copenhagen: Institute of Organization and Industrial Sociology.
Gordon, D. and Spicker, P. (1999). The International Glossary on Poverty. Zed Books : London.
Huber, Evelyne, Charles Ragin, and John D. Stephens. (1993). Social Democracy, Christian Democracy, Constitutional Structure and the Welfare State. American Journal of Sociology 99. 3: 711-749.
Kumlin, S. (2002). Institutions-experiences-preferences : How welfare state design affects political trust and ideology. In B. Rothstein & S. Steinmo. (Eds.), Restructuring the welfare state: Political institutions and policy change. (pp. 20-50). New York : Palgrave Macmillan.
