กลยุทธ์การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในจังหวัดสมุทรสงคราม
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษากลยุทธ์การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในจังหวัดสมุทรสงคราม (2) เพื่อศึกษาปัญหาและอุปสรรคกลยุทธ์การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในจังหวัดสมุทรสงคราม และ(3) เพื่อศึกษาหาข้อเสนอแนะอันจะเป็นประโยชน์ในการปรับปรุงแก้ไขกลยุทธ์การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในจังหวัดสมุทรสงคราม ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพเก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสารที่เกี่ยวข้องและการสัมภาษณ์เจาะลึกบุคคลผู้ให้ข้อมูลสำคัญแบบมีโครงสร้างประกอบกับการสังเกตแบบมีส่วนร่วม ได้แก่ (1) ผู้บริหารองค์กรปกครองท้องถิ่น (2) ผู้ประกอบการบริการท่องเที่ยว (3)ผู้ประกอบการโรงแรมและที่พัก โดยรวมทั้งหมด 16คน การศึกษาครั้งนี้ได้วิเคราะห์ข้อมูลไปพร้อม ๆ กับการเก็บข้อมูลเพื่อตรวจสอบความน่าเชื่อถือให้เกิดความสอดคล้องกันของเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า
1. กลยุทธ์การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในจังหวัดสมุทรสงคราม โดย (1) ยึดหลักยุทธศาสตร์ของแผนพัฒนาจังหวัดสมุทรสงคราม (2) ส่งเสริมและพัฒนาให้จังหวัดเป็นศูนย์กลางการพักผ่อนและการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ที่สอดคล้องกับวิถีวัฒนธรรม และสิ่งแวดล้อม (3) กำหนดกลยุทธ์ประเด็นยุทธศาสตร์ต่าง ๆ ที่มีความสำคัญต่อการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวในจังหวัดสมุทรสงคราม (4) เพิ่มพูนความรู้ ความประทับใจ รวมทั้งบำรุงรักษาและจัดการแหล่งท่องเที่ยว และ(5) การสร้างคุณค่าและมูลค่าเพิ่มทางการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์วัฒนธรรมต่อไป
2. ปัญหาและอุปสรรคของกลยุทธ์การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ มีผลมาจากการจัดการท่องเที่ยวจังหวัดสมุทรสงครามในด้านโครงสร้างพื้นฐานและสาธารณูปโภค ป้ายบอกสถานที่ท่องเที่ยว การจัดระเบียบทางเท้าความสะอาดของแหล่งท่องเที่ยว และการบริหารจัดการ ด้านประวัติศาสตร์ของสถานที่เนื่องจากขาดปัจจัยสนับสนุนจากภาครัฐและเอกชน รวมทั้งปัญหาในเรื่องของการประชาสัมพันธ์โดยไม่มีข้อมูลให้เป็นที่สนใจของนักท่องเที่ยว ไม่มีกิจกรรมที่น่าสนใจ การเดินทางไม่สะดวก ไม่มีรถโดยสารประจำทางเข้าถึง รวมทั้งการที่แหล่งท่องเที่ยวบางแห่งอยู่ในสภาพที่ทรุดโทรม ขาดการดูแล ภาครัฐและเอกชนควรร่วมมือกับดำเนินการปรับปรุง ดูแลบำรุงรักษาและจัดหางบประมาณมาทำการดูแลรักษาให้อยู่ในสภาพดีต่อไป
3. ข้อเสนอแนะการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในจังหวัดสมุทรสงครามเพื่อให้นักท่องเที่ยวได้กระจายออกไปยังแหล่งท่องเที่ยวอื่นๆด้วย ภาครัฐและเอกชนควรร่วมมือกับดำเนินการปรับปรุง ดูแลบำรุงรักษา สถานที่ท่องเที่ยวไม่ให้เกิดความชำรุดทรุดโทรม ควรทำการประชาสัมพันธ์ จัดกิจกรรมส่งเสริมให้เป็นแหล่งท่องเที่ยว และการค้นหารูปแบบการท่องเที่ยวแบบใหม่ในการบริหารและการจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในจังหวัดสมุทรสงครามเพื่อนำไปประยุกต์ใช้งานได้อย่างเป็นรูปธรรม ซึ่งจังหวัดสมุทรสงครามยังมีแหล่งท่องเที่ยว ที่มีความโดดเด่นในทางประวัติศาสตร์ ความโดดเด่นในทางศิลปวัฒนธรรม มีความโดดเด่นในความเป็นเอกลักษณ์ของท้องถิ่นอีกเป็นอันมาก ที่ไม่เป็นที่รู้จักของนักท่องเที่ยว และนักท่องเที่ยวจำนวนมาก ไม่ได้เข้าถึงแหล่งท่องเที่ยว เช่น พิพิธภัณฑ์พื้นบ้านไหพันใบ พิพิธภัณฑ์บ้านเขายี่สารอนุสรณ์สถานแฝดสยามอิน-จัน อาสนวิหารแม่พระบังเกิด ประเพณีไทยทรงดำ ตลาดน้ำบางน้อย ตลาดน้ำบางนกแขวก แหล่งการทำนาเกลือ ศูนย์ท่องเที่ยวเกษตรชุมชนบ้านบางพลับ ฯลฯ ต่อไป
* นักศึกษาปริญญาเอก สาขารัฐประศาสนศาสตร์ คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี ภายใต้การควบคุมของอาจารย์ ดร.อนันต์ โพธิกุล
Corresponding author : anan_pho@hotmail.com
Article Details
ทัศนะและข้อคิดเห็นของบทความที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้เป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.[ออน-ไลน์]. (2549).แหล่งที่มาhttps://www.fisheries.go.th.
การท่องเที่ยวชุมชน. [ออน-ไลน์]. (2549). แหล่งที่มา https://www.communitytourism.net/ aboutusl.php.
โกวิทย์ พวงงาม. (2545). การเสริมสร้างความเข้มแข็งของชุมชน. ม.ป.ท.
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2548).การพั ฒนาการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน. กรุงเทพฯ : เพรส แอนด์ ดี ไซน์.
สมหมาย ชินนาค และคณะ. (2550). การศึกษาแหล่งท่องเที่ยวในเขตลาวใต้เพื่อการเชื่อมโยงกับแหล่งท่องเที่ยวเชิงพื้นที่ในเขตอีสานใต้. รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
สำเนาว์ เสาวกูล และคณะ. (2550). บทบาทของผู้นำองค์กรการปกครองท้องถิ่นต่อยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวในกลุ่มจังหวัดอีสานใต้. กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
สุรินทร์ และอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะอ่างทอง. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขารัฐประศาสนศาสตร์. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
อาทิตย์ ศิริธร. (2541). วิสัยทัศน์การท่องเที่ยวของไทย ปีพุทธศักราช 2545. กรุงเทพฯ : วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร.